Microsoft Word chingiz aytmatov oqkema ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
64
Сейдаҳмад болага ҳушёрлигига қараганда ёқимлироқ кўринаётгандек эди. Шунинг учун ҳам 
Сейдаҳмад ширакайф бўлиб келганда бола очиқ кўнгиллик билан илжайиб қўярди. - Э-ҳа! - 
хитоб қилди Сейдаҳмад ажабланиб. - Сени касал дейишган эди-ку. Ҳа, сен умуман касал 
бўлмайсан. Сен ҳовлида нега ўйнамай қолдинг? Бунақаси кетмайди. - Сейдаҳмад боланинг 
тўшагига ағанаб ётди. Унинг қўлларидан ва уст-бошидан спирт ва янги сўйилган хом гўштнинг 
ҳиди анқиб турарди. У болани қучоқлаб ўпа бошлади. Унинг ўсиб кетган дағал соқоли боланинг 
юзларини тимдалаб ачитарди. 
- Бўлди энди, Сейдаҳмад амаки. - Илтимос қилди бола. - Бобом қани, кўрмадингизми? 
- Бобонг анави ёкда, - Сейдаҳмад қўлини ҳавода ноаниқ айлантирди. - Биз мана шу... 
Ёғочни сувдан олиб чиқдик. Ва бир оз исиб олиш учун ичдик. Ҳозир эса у гўшт пишираётир. 
Тур ўрнингдан. Кийимларингни кий, бирга кетамиз. Бу нимаси! Яхши эмас. Биз ҳаммамиз у 
ерда бўлсагу, сен бу ерда ёлғиз ётсанг. 
- Бобом турмагин деган, - деди бола. 
- Қўйсангчи бўлмаган гапни. Юр, томоша қиламиз. Бу ҳар доим бўлавермайди-ку. Бутун 
катта зиёфат. Қозон ҳам мой, чўмич ҳам мой! Тура қол, - Сейдаҳмад мастларга хос қўполлик 
билан болани кийинишга мажбур этди. 
- Мен ўзим, - деб эътироз билдирди боши айланаётганини ҳис этаётган бола. Бироқ 
ширакайф Сейдаҳмад унинг сўзига қулоқ солмади. Модомики, бола ёлғиз уйга ташлаб қўйилган 
экан. Сейдаҳмад ўзининг унга қилаётган яхшилигидан жуда мамнун эди, айниқса, бутун 
шундай кунки, товоқ ҳам мой, қошиқ ҳам... 
Гандираклаб бола ҳам Сейдаҳмад билан бирга уйдан чиқди. Ташқари шамол, ҳаво булут. 
Булутлар осмонда тез-тез бир-бирига қўшилишиб кетди. Бола айвондан чиққунча ҳаво икки бор 
кескин ўзгарди. Чарақлаб турган қуёшли ҳавони кўнгилни ғаш қилувчи қоронғилик босди. Бола 
бундан боши оғриётганини сезди. Шамол юзига гулханнинг тутунини олиб келиб урарди. 
Кўзлари ачишди. «Бугун кир ювишаётган бўлса керак», - ўйлади бола, чунки кир ювиш 
кунларида одатда шундай гулхан ёқилиб, учала уйдаги катта қора қозонларда сув иситиларди. 
Бундай қозонларни бир киши кўтара олмайди. Бекей хола билан Гулжамол икковлашиб 
кўтаришарди бу қозонларни. 
Бола бундай кир ювиладиган кунни яхши кўрарди. Биринчидан, бундай кунларда гулхан 
уйдаги сингари ўчоқларда эмас, балки очиқ ўчоқларда ёқилиб, унинг атрофида ўйнаш мумкин 
эди. Иккинчидан, ювилган кийимларни илиш жуда гаштли бўларди. Оқ, кўк, қизил матоларнинг 
арқонда осилиб туриши ҳовлига зеб бериб турарди. Бола арқонда осилиб ётган кийимларга 
билдирмасдан секингина келиб юзларини теккизиб ўтишни яхши кўрарди. 
Бу гал ҳовлида ҳеч қандай ювилган буюмлар кўринмади. Аммо катта гўшт бўлаклари билан 
лиқ тўлдирилган қозон остига кучли ўт ёқилган бўлиб, қайнаётган қозондан қуюқ буғ 
кўтариларди. Гўшт пишиб қолган эди: гўштнинг дами ва гулханнинг иси бирга қўшилишиб, 
иштаҳани қитиқларди. Бекей хола бўлса, янги қизил кўйлак, янги хром этикда гулли шол 
рўмолни елкасига ташлаб олганча қозонга энгашиб, чўмич билан кўпикларни олиб ташлаётган 
эди, Мўмин бобо эса унинг ёнида чўкка тушган ҳолда ўчокдаги ёнаётган тарашаларни ағдариб 
қўярди. 
- Ана, бобонг, - деди Сейдаҳмад болага. - Кетдик. 
Ўзи бўлса: 
- Сариқ-сариқ тоғлардан, 
- Сариқ отда мен келдим, - 
деб эндигина хиргойи қила бошлаган эди, сочи устарада тақир олинган, енглари 
шимарилган ва қўлида болта ушлаганча саройдан чиқиб кетаётган Ўразқулга кўзи тушди. 
- Сен қаёқда тентираб юрибсан? - даҳшатли қичқирди у Сейдаҳмадга қараб. - Меҳмон бу 
ерда ўтин ёрсин, - у бош ирғаб ўтин ёраётган шофёрни кўрсатди, - сен бўлсанг қўшиқ айтиб юр. 

---

Чингиз Айтматов. Оқкема (қисса)