Microsoft Word sahih muslim1 ziyouz com doc

54-bob.
Islomga kirish, haj va hijrat o‘zidan oldingi (amallarni) yo‘qka chiqarishi 
haqida 
255/1. Ibn Shamosadan (r.a.) rivoyat qilinadi. Bizlar Amr ibn Ossning (r.a.) huzurlariga 
kirsak, u zot o‘lim talvasasida yotgan ekanlar. Ko‘p yig‘lab, yuzlarini devor tarafga qilib 
oldilar. Ug‘illari: «Ey otajon! Rasululloh sollallohu alayhi vasallam siz haqingizda unday 
va bunday bashorat qilmaganlarmi?» deganlarida, u zot yuzlarini (biz tomonga) burib: 
«Bizlarning eng afzal hisoblaydigan amalimiz «La ilaha illallohu va anna Muhammadan 
Rasululoh»dir. Mening hayotim uch qismga bo‘linadi. Birinchisi: Men Rasululloh sollallohu 
alayhi vasallamni hammadan ko‘proq yomon ko‘rar edim. Eng orzu qilgan narsam, 
imkoniyatini topib u zotni qatl etish edi. Agar mana shu holatda vafot etganimda, do‘zax 
ahlidan bo‘lar edim. Ikkinchisi shuki: Alloh qalbimni Islomga moyil etganida Rasululloh 
sollallohu alayhi vasallam huzurlariga borib, bay’at qilishim uchun qo‘lingizni bering, 
desam, u zot qo‘llarini berdilar. Men esa qo‘limni tortib oldim. Shunda Rasululloh 
sollallohu alayhi vasallam: «Ey Amr, senga nima bo‘ldi?» dedilar. Men: «Bay’atdan oldin 
bir shartim bor», dedim. U zot: «Nima sharting bor?» dedilar. Men: «Gunohlarim 
kechirilishi», dedim. U zot: «Islom o‘zidan oldingi gunohlarni kechirishi senga ma’lum 
emasmidi? Hijrat ham o‘zidan oldingi gunohlarni kechirishi senga ma’lum emasmidi? 
Hajni ado etish ham o‘zidan oldingi gunohlarni kechirishi senga ma’lum emasmidi?» 
dedilar. Usha kundan boshlab nazarimda hech kim Rasululloh sollallohu alayhi 
vasallamchalik menga haybatli va mahbub emas edi. Men u zotdan haybatlanganim 
sababli ko‘zimni quvontiradigan darajada u zotning yuzlariga boqolmadim. Agar biror 
kishi u zotning (qanday ekanliklarini) sifatlab berishimni so‘rab qolsa, uni aytib bera 
olmayman. Chunki ko‘zimni quvontiradigan darajada u zotning yuzlariga 
qaramaganman. Agar mana shu holatda o‘lganimda, jannat ahlidan bo‘lishni umid qilar 
edim. Uchinchisi: Keyin ba’zi ishlarga boshliq qilindim. Holim nima kechishini 
bilmayman. Agar vafot etadigan bo‘lsam, orqamdan yig‘lovchilarni ham, olov 
yoquvchilarni ham ergashtirmang. Agar dafn qilsangizlar, tuproqni oz-ozdan solinglar. 
So‘ngra qabrim tepasida bir tuyani so‘yib, go‘shti taqsimlanguncha turinglar. Men sizlar 
bilan bo‘lib, Rabbim elchisiga nima deb javob berishimga tayyorlanib olayin», dedilar. 
256/2. Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Shirk ahlidan bo‘lgan kishilar 
(odamlarni) o‘ldirib, (bu gunohni) ko‘paytirib yuborishdi. Va zino bilan mashg‘ul bo‘lib, 
uni ham ko‘paytirib yuborishdi. Keyin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga 
kelib: «Albatta siz gapirib da’vat qilayotgan narsangiz yaxshi. Qani endi bizga o‘sha 
amallarimizga kafforot bo‘luvchi narsaning xabarini bersangiz, (Islomga kirar edik)», 
deyishganida quyidagi oyat nozil bo‘ldi: «Ular Alloh bilan birga boshqa biron ilohga iltijo 
qilmaslar va Alloh (o‘ldirishni harom qilgan) biron jonni nohaq o‘ldirmaslar hamda zino 

---

Sahihi Muslim (birinchi kitob). Imom Muslim 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
57
qilmaslar. Kim mana shu (gunohlardan birontasini) qilsa, uqubatga duchor bo‘lur» 
(Furqon surasi, 68-oyat); «(Ey Muhammad alayhissalom), Mening (turli gunoh-
ma’siyatlar qilish bilan) o‘z jonlariga jinoyat qilgan bandalarimga ayting: «Allohning 
rahmat-marhamatidan noumid bo‘lmangiz» (Zumar surasi, 53-oyat).