Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
www.ziyouz.com kutubxonasi
140 — Osh deganday bo‘luvdingiz... — Qozi shunday de-di-yu, egasidan tepki yeyishdan qo‘rqib dumini qisgan it holiga tushdi. Kesakpolvon Selim bilan ko‘rishmay turib, choyxona hovlisidan o‘tayotganida osh buyurganini esladi, biroq, sir boy bermay: — Osh yeyaverib ichaklar press bo‘lib ketdi. Chiqib ayt, yog‘liroq go‘sht bosishsin, — dedi. Qozi chiqib ketgach, qaddini ko‘tarishga majbur etgan fikrga qaytdi. U Asadbekning qahridan qutulish yo‘lini topganday bo‘ldi: ertaga tongdayoq qaymoq ko‘tarib Asadbeknikiga borishni, nonushtada birgalashib qaymoqxo‘rlik qilishni, so‘ng «Mahmudni men o‘ldirtirdim», deb tan olishni reja qildi. Uningcha «Mahmud senga xiyonat qilib Xongirey bilan til biriktirayotganini bilib qoldim. O‘zing aytgansan, bizda xiyonatchiga aytadigan gap bitta bo‘ladi... Senga bildirmaganimning sababi: uni o‘zim topib, o‘zim tarbiya qilgan edim. Gunohiga sherikman. Shuning uchun o‘zim yo‘q qildim», degan gaplariga Asadbek oz bo‘lsa-da ishonishi kerak edi. Shubhasiz, u «o‘zing-chi, Xongireyga qanday ilakishib qolding?» deb so‘raydi. Kesakpolvonning mo‘ljalicha, javobning «xo‘r- rozi» shu savolga qaytariladi: «Xongirey xitlanib, senga osilmasin, deb nomigagina yaqinlashdim». O‘zining bu kashfiyotidan quvongan Kesakpolvonning chehrasi ochilib, qozonkabobni buyurib qaytgan Qoziga bir-ikki hazil qildi. Maishatlari yakun topib, ko‘chaga chiqishgach, Kesakpolvon «Qaerga borsam ekan?» deb o‘ylanib qoldi. Xotinining Yaponiyaga, qizi bilan sartaroshning Leningradga jo‘nashi haqidagi gap-so‘zlarni eslab, uyiga borgisi kelmadi. Xotini bugun ertalab «eri o‘lgan Oysanam»ning Yaponiyaga otlanayotganini yana gapirganida «shu momaqaymoqni anchadan beri ko‘rmadim-a», deb o‘ylagan edi. Hozir o‘sha armonga barham berib, juvonni ko‘rmoq istagida mashina sari yurdi. Haydovchi o‘rniga o‘tirmoqchi bo‘lgan Qozini to‘xtatib, so‘radi: — Do‘xtirni topdingmi? — Uyidagilar aytishmayapti. — Bek akang keldi-ya! Namuncha lallayasan, hebbim! Uyidagilar aytmayotgan bo‘lsa bitta bolasini anavi yerga tiqib qo‘ygin, sayraganini o‘zi ham bilmay qolsin. Nima, shunga ham aql kerakmi? Kesakpolvon shunday deb so‘kindi-da, haydovchi o‘rniga o‘zi o‘tirdi. 2 Oysanam... Kipriklari uzun-uzun, qoshlari kamon, yana ming yil yashasam ham chiroyimni boy bermayman, deguvchi latofat egasi Kesakpolvonning xayolini o‘ziga tortgan edi. Kesakpolvon Oysanamning onasi Kunsanamni erkalab «qiz o‘rtog‘im» derdi. U dastlab qamoqqa tushganida o‘g‘rilik bilan non topish, tirikchilik qilish oson emasligini angladi. «Detdom bolasiman», deb bolalarga zo‘rlik qilish zamoni o‘tgan, o‘g‘rilar olamida yetarli obro‘ga ega bo‘lish uchun lozim zehn, tadbirning o‘zida yo‘qligi, oxir- oqibat xorlik jandasiga o‘rashini ham fahmlab, «sendan boshqa mening kimim bor?!» deb ko‘z yoshi to‘kib, Asadbekning etagidan mahkam tutdi. Kesakpolvonning umri bo‘yi qilgan eng aqlli ishi ham shu edi. Dam-badam uyg‘onuvchi «Men yonida bo‘lmasam Asad bu martabalarga yeta olmas edi», degan o‘yiga o‘zi ham ishonmasdi. O‘g‘rilikdan uzoqlashib, Asadbek berib turuvchi cho‘talga qanoat qilib yurgan kezlari yengil-elpi to‘y qilib bo‘lsa-da, uylandi. «Detdom bolasiman» deb kerilib yuruvchi Kesakpolvon yigit kishiga boshpana ham zarur ekanini o‘shanda tushunib yetdi. Asadbek o‘zining eski mahallasiga taqab solingan to‘rt qavatli g‘ishtin imoratdan unga bir xonani |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2025
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling