Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
5 — Qaysi Mahmud? — Manzura «Qaysi Mahmud» ekanini anglagan bo‘lsa-da, «ishqilib men tanimaydigan boshqa odam bo‘lsin», degan ilinjda qayta so‘radi. Yigitning navbatdagi sukuti bu ilinjga quvvat berganday bo‘lib, so‘ng esa g‘ippa bo‘g‘ib qo‘ya qoldi: Chuvrindining fojiasi haqidagi shumxabar hushini oldi. Manzura go‘shakni joyiga qo‘ygach «ko‘nglimning xijilligi bekorga emas ekan», deb o‘yladi. Tug‘ishgan ukasiday bo‘lib qolgan odamning fojiasi dastlab uni gangitgan bo‘lsa, so‘ng o‘zi yashayotgan olamda halokatlar tasodifiy bo‘lmasligini bilgani uchun ham xavotir o‘tida qovrila boshladi. Erining safarni paysalga solishi, Mahmud — Chuvrindining ikki kun avvalgi mujmalroq javobi, nihoyat fojia haqidagi xabar yuragining bir chekkasini jizillatib turgan xavotir cho‘g‘iga moydek sepilib alanga oldirgan, endi bu o‘tni o‘chirish mumkin emas edi. Mana shu tashvish gulxani undagi mutelik chegarasini buzdi. Manzuraning beorom qalbi uni kamdan kam hollarda yuz beruvchi inqilobga da’vat etdi. Faqat qudalarini emas, o‘g‘illarini ham ajablantirgan holda safari yakun topganini ma’lum qildi. «Mehmonning izzati uch kun edi, to‘y bahonasida shuncha qolib ketdim, qizlarimni darrov bag‘ringizdan yulib olgim kelmadi», deb lutf qilmoqchi bo‘ldi-yu, ammo lablaridagi yengil titroq, ko‘zlaridagi parishonlik ko‘ngil notinchligini ayon qilib qo‘ydi. Manzuraning shu kunga qadar qaytishga shoshilmayot-gani qudalarga malol kelmayotgan bo‘lsa-da, «u tomonlar tinchlikmikin, ishqilib?» degan xavotirlari mavjud edi. Qudalarining qaytmoqlik xususidagi ahdi bu xavotirni nari surgani bilan ro‘paralariga ayriliq balosini ko‘ndalang qilib qo‘ydi. «Buncha shoshmasangiz, hali sizga to‘yganimiz yo‘q», degan soxtaroq lutf qudani ahdidan qaytara olmasa ham aytildi. Yurtni sog‘ingan yuraklar qalblarining ikki parchasini yulib olib yurtga uzatishdi. O, bu baxtga tashna yuraklar ro‘parada balo bulutlarining yamlashga shay turganini bilishsami edi... Inqilobga jazm etgan mushtipar o‘z qarori bilan qayg‘u-alamlar ko‘chasiga burilganini bilsami edi... 2 Bir kun oldin Asadbek g‘alati tush ko‘rgan edi. Buni tush deyish ham qiyin. Mashinada kelaturib bir daqiqaning nari-berisida mizg‘idi. Radioda aytilayotgan gaplarni eshitib turdi, demak, uxladi, de-yish mumkin bo‘lmaganidek, tush ko‘rdi, demoqlik ham o‘rinsiz. Balki xayoliga chaqmoq kabi urilgan beo‘xshov manzara unga tushday tuyulgandir. Manzura uyda bo‘lganida borib aytardi, u yo‘yib bir ma’no chiqarardi... Asadbek o‘zicha ma’no qidirib ko‘rdi-yu, «bunaqa bema’ni tushda ma’ni nima qilsin» degan to‘xtamga keldi. Uning fikri to‘g‘ri: aloq-chaloq, ma’nisiz tushlar ko‘p ko‘riladi, ammo bunaqasi uchramaydi. Nima emish, kafanga o‘rab-chirmalgan Asadbek tobutda yotganmish. Tobut ham qiziq, atrofiga oq mato o‘ralgan emas, shag‘al tashiydigan zambilga o‘xshash, o‘likning ham ko‘nglini aynitadigan bir balo emish. Odam oz emish. Kafanlangan Asadbek «O‘ynab- kulib yurib minglab oshna-og‘ayni orttiribman-u, tobutimni ko‘taradigan yigirmata do‘st topa olmabman-da», deb o‘ylab xo‘rligi kelibdi. Tirik odam xo‘rlansa chorasi oson: birovni urib-so‘kar, yoki yig‘lab olar. Kafanlangan bechora nima qilsin? Asadbek oq surpga emas, alam matosiga o‘ralganicha yotaverganmish. Bu ham mayli, chiday oladigan manzara. Tobut oldidagi manzara jinnining ham esini teskari qilib yuborishi mumkin. Nima emish: jirkanch tobut oldida qo‘sh surnay, qo‘sh nog‘ora, qo‘sh karnayu qo‘sh childirma! Baka-bakabum avjida. Oldinda esa to‘n kiyib belini bog‘lagan Kesakpolvon yer tepinib o‘ynab boryapti. «Hoy ah- moq, — dermish kafanlangan Asadbek, — bel |
