Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
XXIV bob
I Asadbek dastlab Halimjonni tanimadi, uni fotihaga kelganlardan, deb o‘yladi. Ozib ketgan, ko‘zlari kirtaygan, yuzlari, qo‘llariga toshgan yaralar hali butkul tuzalmagan bu yigitdan «boshingdan qanday savdolar o‘tdi?» deb so‘rashga hojat bo‘lmasa-da, Asadbek: — Ancha mazangni qochirishibdi-ku? — dedi. — «Kurort»ning qanaqaligini o‘zingiz bilasiz-ku?— dedi Halimjon, keyin Asadbekning «Men qayoq-dan bilaman, bir-ikki marta qamalibmidim?» degan ma’nodagi qarashiga javoban izoh berdi: — Tergovni birdan to‘xtatib, jinnixonaga o‘tkazishdi. Keyin chiqarib yuborishdi. — Seni men chiqartirmadim, — dedi Asadbek. Halimjon «unda kim?» deb so‘ramoqchi bo‘ldi-yu, botinmadi. Unga Asadbekning o‘zi izoh berdi: Shaytanat (4-kitob). Tohir Malik www.ziyouz.com kutubxonasi 271 — Men bunaqa ishlarga aralashmayman. Sen qanaqa laqmasan, o‘zing? Mol olib bor, desa indamay ko‘tarib ketaverasanmi? — O‘ylab ko‘rishimga ham fursat berishmadi, — Halimjon bo‘lib o‘tgan voqealarni so‘zlab berdi. Asadbek uning gaplarini diqqat bilan eshitsa-da, «bu yigit militsiyaning odamimi yo yo‘qmi?» degan gumonini ajrim qilolmadi. O‘zining «odamga butunlay ishongandan ko‘ra, ishonmayroq turilgani ma’qul», degan aqidasiga amal qilib, ko‘p so‘rab- surishtirmadi. Halimjon hikoyasini tugatgach, faqat: — Haydar akangga uchrashgandirsan, nima deyapti?— deb so‘radi. — Hozircha dam ol, — dedilar. — To‘g‘ri aytibdi. Endi ko‘zingni ochib yur, bola. Ularga o‘chakishma. Ko‘rganlaringni xatto xotiningga ham aytma. Seni qozonga solib bir qovurib, tortib olishibdi. Keyingi safar qozonda jizg‘anak bo‘lib qolib ketishing ham mumkin. — Xizmat bo‘lsa aytavering. — Damingni ol. Halimjon Asadbekning ehtiyotkor bo‘lib qolganini sezdi. Garchi qamoqda barcha azoblarga chidab, birovning nomini tilga olmagan bo‘lsa-da, Kesakpolvon ham unga ishonqiramay qaradi. Halimjon aynan mana shunga tushunmadi. Bekorga azob tortibmanda, degan xayol bilan Asadbekning uyini tark etdi. Asr namozini masjidda o‘qigan Jalil Muhiddin ota bilan kelayotganda darvozadan chiqib ketayotgan Halimjonga duch keldi. Abgor holatdagi yigitning salomiga alik oldi-yu, orqasidan ajablanib qaradi. Tunov kungi tavbadan so‘ng Asadbek o‘zini qo‘lga ola boshlagan bo‘lishiga qaramay, ular xavotirlaridan qutulmagan edilar. Kunda bir xabar olish odatlariga xilof qilmay kirib keldilar. Ular hol-ahvol so‘rashishga ulgurmay darvozaxonada avval Kesakpolvon, so‘ng Xongirey bilan Mamatbey, keyin Jamshid ko‘rinishdi. — Obbo, kaltakessaging keldi-ku, ko‘zing uchib turuvdimi? — dedi Jalil. — Kimlarni boshlab kelyapti? Asadbek darvozaxona tomon qarab, bir titrab oldi. Yuzlari uchdi. Mushtumini qisdi. Undagi o‘zgarishni Jalil ham Muhiddin ota ham sezishdi. Shuning uchun Asadbekni mehmonlar bilan yolg‘iz qoldirishmadi. Xongirey kelib, Asadbek bilan quchoqlashib ko‘rishib, hamdardlik bildirdi. Asadbek uni shu onning o‘zida bo‘g‘ib o‘ldirgisi keldi, hatto uni bir oz qisdi ham. Lekin ilojsizligini bilib, Xongireyning o‘lim topadigan baxtiyor kunini nariga ko‘chirdi. Xongirey Asadbekning qattiqroq quchganini sezdi, buni yomonlik emas, yaxshilikka yo‘yib, xushnud bo‘ldi. Mamatbey, uning izidan Kesakpolvon ham quchoqlashishdi. Kesakpolvondan aroq hidi gupurib, Asadbek yuzini chetga burdi. Jamshid salom berib so‘rashdi-yu, iziga chekinib, uch-to‘rt qadam narida, amrga mahtal mulozim kabi qo‘l qovushtirib turdi. Xongirey qadrdonining boshiga tushgan kulfatdan g‘oyat alamda ekanini, otasi o‘lganida ham bunchalik qayg‘urmagani, vaqtida kelolmagani uchun hijolatda ekanini aytayotganida Asadbek uning so‘zlarini eshitmas, ma’nosiz boqayotgan ko‘zlarini ro‘paradagi atirgul g‘unchasiga qadab olgan edi. Birovlarning yuragida ilon mudraydi, birovlarning yuragida sher na’ra tortadi. Asadbekning yuragida esa bularning barchasi mujassam: ilon uyg‘onsa, sher hamlaga intiladi. Ularni jilovlash uchun Asadbekdan qanchalar kuch talab etilayotganini o‘tirganlarning hech biri xis etolmasdi. Asadbekning baxtiga mehmonlar uzoq o‘tirishmadi. Xongirey o‘rnidan turib «sog‘ bo‘l», deb qo‘l uzatdi. Uning bu tilagi Asadbekning qulog‘iga «yo‘q bo‘l» kabi eshitilib, vujudiga titroq yugurdi. |
