Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

HAYVONNING HAQQI 
Qimmatli opa-singillarim. Bu hodisani Allohning amriga muvofiq Islomiy yashagan 
usyozimning tilidan eshitganman. U kishi aytdilar, men yozdim, siz o'qing. Bu ibrtali 
hodisadir.
"Mahallamizda, uyimizning ro'parasida bir qo'shnim bor edi. Ko'chib kelgan kunimiz 
hamma qo'shnila "hush kelibsiz" deya kutib olishdi. Ammo o'sha qo'shnim bilan ko'risha 
olmadim. Boshqalarda so'radim, shofyor ekan, namoz ro'za bilan ishi yo'q deyishdi. 
Mayli, Alloh hidoytga boshlasin, ddim. Bomdod vaqtida shovqin eshitildi. Qaradim. Katta 
ochiq yuk mashinasi eshik oldida to'htadi. Haligi qo'shnimiz kelganini bildim. Soat o'nda 
hotinmga: 
- Men bog'da bo'laman, yahshilab choy damla, qo'shni kelibdi, nonushtani birga 
qilaylik, - dedim.
- Yahshi, lekin sap tersroq emish, - dedi hotinim.

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
28
- Mayli qo'yaver, - dedim. Bog' aylanib yurganimda qo'shni ko'rindi. Mayin tabassum 
bilan: 
- Hush kelibsiz qo'shni, - dedim. Birinchi ko'rishdayoq mahmadonalik qilib javob 
berdi: 
- Hush ko'rdik, otahon. Siz kimsiz o'zi?
- Biz endi ko'chib keldik, yangi qo'shnimiz, mana bu bog'da birga choy ichaylik 
marhamatr qilng, - dedim. Qo'lidagi sigarani tutatib keldi. Kimligi holidan ma'lum edi. 
Havodan, suvdan biroz gaplashgan bo'ldik. Mening diniy domla ekanligimni bilishi bilan 
bezovtalana boshladi. Angladimki, osonlik bilan yo'lga yuradiganlardan emas. Ammo 
Rasululloh s. a. vni, Imomi A;'zamni hotirladim. Sukut qildim. Choy ichdik. Asosiy hodisa 
keyinroq boshlandi... .
Bu qo'shnimiz ichar, baqirar, magnitafonni jaranglatib qo'yar, qo'shnilarni bezovta 
qilardi. Oradan bir hafta o'tdi. Qo'shnimiz uyiga jigar olib kelib oshhonaga qo'yibdi. 
Mahallaning mushugi paqqos tushiribdi. Bechora jonivorni ushlab olib, titi pitisini 
chiqarib, qopga solib, ustidan mazut quyib yoqib yuboribdi. BIz namozdan chiqib keldik, 
mahallada shovqin suron, ahvolni aytib berishdi. Hammamiz jnivorga achindik, lekin 
qo'limizdan nima ham kelardi. Bo'lar ish bo'lgandi.
- Qo'shni shu ishni qilmasangiz bo'lardi, gunohga qolibsiz, - dedim. Menga betamiz 
so'zlar aytdi...
- Bu odam telba Allohda qo'rqmaydi. Baloga uchraydi bir kun, hafa bo'lmang, - 
deyishdi. Lekin man ko'p hafa bo'ldim. Oradan ko'p o'tmay qo'shni halokatga uchradi, 
hamma yengil torib, sevinganday bo'ldi. Lekin men ko'proq achindim. O'z-o'zimga 
dedim:"Suv tog'ra suv yo'lida sinadi". Ziyorat kuni kelid. Qo'shnilardan hech kim 
kirmadi. Men bordim. Holbuki, qo'shni menga qo'pol muomala qilgandi. Qo'shni haqqini 
o'ylab bordim. Borganimda hushi o'zida emasdi. Tarmi kuygan holda yotardi. Uyidagilar 
boshida yig'lashardi. Bir hafatadan beri alahlaydi deyishdi. Men ham eshtib seskanib 
ketdim. Og'zidan shu so'zlar chiqardi:"Mushukni torting!Uzoqlashtiring, oling 
mushukni!Yoqqan mushugim meni yemoqda!" derdi. Ko'p turolmadim, u yerdan 
cghiqdim.
Yo Rab! Naqadar Ulug'san! Birovning haqqini birovda qildirmassan, hatto hayvon 
haqqini ham! Allohga beadad shukrlar qildim. Alloh huzurida zolimdan hisob so'raydi. 
Lekin bandalari kabi shoshilmaydi".