Мирзо улуғбек номидаги ўзбекистон


-MAVZU: O‘ZBEK ADABIY TILINING XIV ASRDAGI TARAQQIYОTI


Download 1.87 Mb.
Pdf ko'rish
bet28/63
Sana11.03.2023
Hajmi1.87 Mb.
#1259166
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   63
Bog'liq
ADABIY TIL

6-MAVZU: O‘ZBEK ADABIY TILINING XIV ASRDAGI TARAQQIYОTI
 
Reja 
1. “Qisasi Rabg‘uziy” asarining til xususiyatlari. 
2. “Xusrav va Shirin” asari tili va uslubi 
3. “Muhabbatnoma” asarining tili 
Qozi Nosiruddin Burhonuddin o‘g‘li Xorazm (hozirgi Qoraqalpog‘is- ton 
Respublikasi Nukus tumani)ning o‘g‘uzlar maskan tutgan Raboto‘g‘uz – To‘qqal’a 
(Raboto‘g‘uz hozirgi davr yodgorliklari ro‘yxatida To‘qqal’a nomi bilan qayd 
etilgan) degan joyidan bo‘lib, XIII asr oxiri – XIV asr birinchi yarmida yashagan. 
Shuningdek, uning Rabg‘uziy taxallusini olishi ham tug‘ilib o‘sgan joyi nomi bilan 
bog‘liq. Biroq allomaning hayoti hamda ijodiy faoliyati haqida juda kam ma’lumot 
saqlanib qolgan. Uning bizgacha 46 ta qissani o‘z ichiga olgan “Qisasi Rabg‘uziy” 
asarigina yetib kelgan. Turkiy xalqlar o‘rtasida «Qisasul-anbiyo» nomi bilan 
mashhur bo‘lgan mazkur yodnomada qayd etilgan payg‘ambarlar haqidagi qissalar, 
hikoyatlar va rivoyatlarning aksariyati Qur’oni karim, Hadisi sharif va boshqa 
diniy manbalar asosida yaratilgan. Bir so‘z bilan aytganda, bu asar chingiziylar 
hukmronligi davom etayotgan bo‘lsa ham Volga bo‘ylaridan to Xitoy 
chegaralarigacha cho‘zilgan ulkan hududda mo‘g‘ullar qanday turkiylashayot- 
ganini va islom ta’limotini turkiy tilda «o‘qimoqqa keraklik, o‘rganmakka 
yarog‘liq» kitoblar orqali qabul qilib musulmon bo‘layotganini ko‘rsatadigan 
ajoyib tarixiy dalildir. 
Asar Raboti o‘g‘uzning begi, islom dinini qabul qilgan, mo‘g‘ul beklaridan 
bo‘lgan Nosiruddin To‘qbug‘abekning iltimosiga binoan hijriy 709-710 (milodiy 


72 
1309-1310) yillarda bitilgan. E.Fozilovning ta’kidla- shicha: Nosiruddin 
Rabg‘uziy o‘z asarini yaratish jarayonida nihoyatda katta tayyorgarlik ishini olib 
borgan, ushbu mavzuga oid o‘nlab arab, fors tillaridagi anbiyolar qissalarini 
chuqur o‘rgangan. Qur’on karim, hadislarni mukammal bilgan, aruz she’riyati 
qonuniyatining bilimdoni bo‘lgan. Dastavval asarning ilk variantini hozirlagan, 
uning ustida tinimsiz mehnat kilgan, har bir jumla, har bir kalimaning ma’nodagi 
nozik farqlarini chuqur his qilgan. Eng so‘nggi variantini bir yilda nihoyasiga 
yetkazib, ko‘chirib chiqqan. 
Yodnomaning turli davrlarda ko‘chirilgan bir necha qo‘lyozma nusxalari 
mavjud bo‘lib, ular dunyoning qator kutubxona va qo‘lyozma fondlarida 
saqlanmoqda. Qo‘lyozmalarning dastlabkisi XV asrda kitobat qilingan bo‘lib, 
hozir Britaniya muzeyida saqlanadi. Jami 248 varaq, har bir betida 21 qator 
yozuvdan iborat bu nusxa adibning tirikligi chog‘ida

1340 (hijriy 740) yilda 
ko‘chirilgan degan fikr ham mavjud. Asar matnida XII 

XIII asrlarning til 
xususiyatlari yaxshi saqlangani, yozuvi dastxat XIV asr boshlarida ko‘chirilgan 
deyishga asos bo‘ladi. Eski qo‘lyozmalardan yana biri Rossiya FA Sharqshunoslik 
institutining Sankt-Peterburg bo‘limida S-245 raqami ostida saqlanayotgan nusxa 
bo‘lib, u XV

XVI asrlarga mansub deya taxmin qilinadi. Asarning boshqa 
qo‘lyozmalari keyingi yuzyilliklarga oid, turli saviyadagi kotiblar tomonidan 
ko‘chirilgan, o‘z davri adabiy tiliga muvofiqlashtirilgan. Ya’ni qo‘lyozmalar 
kitobat qilingan paytdagi tilning ta’siri katta. Oxir-oqibatda matn tili va uslubi 
o‘zgarishlarga uchragan. Shvesiya, Parij, Boku, Toshkent nusxalari shular 
jumlasidandir. 
Akademik 
E.Fozilovning 
ta’kidicha, O‘zbekiston Fanlar 
akademiyasi Abu Rayhon Beruniy nomidagi Sharqshunoslik instituti xazinasida 
obidaning 13 ta, O‘zbekiston Fanlar akademiyasi Alisher Navoiy muzeyi fondida 
esa 2 ta qo‘lyozma nusxasi bor
13
. A.Xaliullina ilm olamida asarning 35 ta 
13
Фазылов Э. И. Тurkologica. II. –Т.:Фан, 2008. –Б. 383-384.


73 
qo‘lyozmasi mavjudligini, shundan 19 tasi (1859-1911 yillarda nashr qilingan) 
Qozon kitob fondida saqlanishini qayd etadi
14

Daniyalik matnshunos K. Gronbek 1948 yili Kopengagenda yodnomaning 
eng qadimiy qo‘lyozmasi sanalgan London nusxasi faksimilini nashr ettirdi 
London nusxasi asosida 1990-1991 yillarda O‘zRFA Hamid Sulaymonov 
nomidagi Qo‘lyozmalar institutining bir guruh olimlari asarni kirill alifbosida 
kitobxonlar hukmiga havola etdi. Ikki kitobdan iborat ushbu nashrning so‘ngida 
Qur’oni Karim oyatlari, Hadisi Sharif va she’rlarning tarjimasi, lug‘at va izohlar, 
kishi ismlari bo‘limlari o‘rin olgan. 
Abdurauf Fitrat asar tili xususida quyidagilarni yozadi: chig‘atoy 
adabiyotining eng birinchi asari sanalg‘an Rabg‘uziy “Qisas ul-anbiyo” sining 
shevasi “Qutadg‘u bilig”, “Hibat ul-haqoyiq” kabi xoqoniy turkchasida yozilg‘on 
kitoblarning shevasini eslatadir. Zotan, chig‘atoy turkchasi o‘zidan yuzlab yil 
burun hukum surgan bir adabiy shevani oz vaqtda yo‘qotib, uning joyini o‘zi 
ololmas edi
15
. Bir so‘z bilan aytganda, d-z-y adabiy tilining so‘nggi namunalaridan 
sanalgan qissa qadimgi turkiy til bilan eski o‘zbek tili o‘rtasidagi o‘tish davrini aks 
ettirish barobarida, bir tomondan, Sharqiy Turkiston tili xarakterini ko‘rsatib bersa, 
ikkinchidan, unda XIV asrdan so‘ng yaratilgan asarlarning til xususiyatlari o‘z 
ifodasini topgan. Obidaning o‘zi esa qarluq tillari zaminida yuzaga kelgan bo‘lib, 
unda o‘g‘uz tili unsurlari ham mavjud. 
Yodnoma tilida jami 5511 ta leksema ishlatilgan bo‘lib, shundan 2950 tasi 
turkiy, 2151 tasi arab, 329 tasi fors-tojik, 55 tasi arab tili orqali kirib o‘zlashgan 
qadimiy yahudiy, 14 tasi yunon, 3 tasi xitoy, 4 tasi sanskrit, 5 tasi sug‘d tillariga 
mansub so‘zlar hisoblanadi.
Qissada xalq xo‘jaligining turli sohalariga oid so‘zlarni uchratish mumkin. 
Masalan: 
I. Antroponimlar: Šis, Nuh, Ibrāhim, Isā, Musā, Zulkifl. 
14
Халиуллина А. Графо –фонетические и морфологические особеннности тюркоязычного письменного 
памятника XIV в. “Кысас ал-анбия” Насреддина Рабгузи . Автореф. дис. ... канд. филол. наук. –Казань, 2002. 
–С.6
15
Фитрат, Абдурауф. Тилимизнинг тарихий оқими / Танланган асарлар: Ж. IV. –Т.: Маънавият, 2006. –Б. 
174.


74 
II. Kishilarga nisbatan qo‘llanuvchi so‘zlar: ādam – «inson», kiši – «odam», 
dost – «do‘st», yār – «do‘st», dušman – g‘anim»,. 
III. Inson tana a’zolari nomlari: erin – «lab», aya – «kaft», eŋ – «yonoq», 
ernäk – «barmoq», eyägü – «qovurg‘a suyagi». 
IV. Qavm-qarindoshlik, yaqinlik ma’nolarini anglatuvchi so‘zlar: ābā – 
«ota», ağa – «aka», ammuzāda – «amakining o‘g‘li», jadd – «bobo». 
V. Yosh tushunchasi bilan aloqador leksemalar: yigit – «yigit», abušqa – 
«keksa, qari», qart – «keksa», qurtğa – «kampir». 
VI. Jinsiy tafovut tushunchalarini anglatuvchi so‘zlar: er – «erkak», ewlÿk – 
«xotin», qïz – «qiz», oğul – «o‘g‘il», iŋäk – “urg‘ochi tuya”. 
VII. Kishilarning qo‘li bilan yaratilgan narsa-predmetlar nomlari: bïčaq – 
«pichoq», orğaq – «o‘roq», köŋläk – «ko‘ylak», közgü – «oyna».
VIII. Yegulik va ichimliklar: et – «go‘sht», etmäk – «non», čağïr – 
«sharob», kömäč – “cho‘g‘da pishirilgan non”, un – «un». 
IX. Kasb-hunar nomlari: aščï – «oshpaz», yïğaččï – «duradgor», etmäkči – 
«novvoy», bözči – «to‘quvchi», qoyčï – «cho‘pon va hokazo.
Qissa so‘z boyligida qadimgi turkiy til va eski turkiy tilning dastlabki 
yodgorliklarida qayd etilgan leksik birliklar ko‘zga tashlanadi: aδaq – «oyoq», alïn 
– «peshona», meŋiz – «yuz», eš – «o‘rtoq», ağ – «to‘r». 
Asar tilida polisemantik so‘zlar ham o‘z o‘rniga egaligini quyidagi 
misollardan bilish mumkin. Xususan, tam, tüz leksemalari bir necha ma’nolarda
qo‘llangan: tüz “tekislik”, “bir xil, aynan”, “to‘g‘ri” ma’nolarni anglatgan. Tam 
so‘zi quyidagi semalarni bildirgan: “devor”, “uy”, “binoning ustini berkitib 
turuvchi qismi”. Tahlillardan ma’lum bo‘ladiki, mazkur so‘zning “devor” 
sememasi qolganlari uchun denotat, ikkinchi va uchinchi ma’nolar esa konnotativ 
sema hisoblanadi. Ayni paytda shuni ta’kidlash joizki, so‘zning “binoning ustini 
berkitib turuvchi qismi” ma’nosi qissa tiliga xos xususiyat. Chunki ushbu semema 
asardan oldin va u bilan bir davrda yaratilgan manbalarda uchramaydi.
Rabg‘uziy asar ta’sirchanligini oshirish maqsadida shakldosh, ma’nodosh va 
zid ma’noli so‘lardan ham unumli foydalangan: baš “bosh”– baš “yara”; bašlïq 


75 
“rahbar” – bašlïq “bosh kiyimi, bo‘rk”; bulun “asir” – bulun “taraf, yon”; qïn 
“qiyinchilik” – qïn “qilich g‘ilofi”; ağ – tuzaq “to‘r, tuzoq”; anuq – tayyar 
“tayyor”; asïğ – yarar “foyda”; ašlïq – buğday “bug‘doy”; bek «bek» – qul «qul»; 
yağï «dushman» – eš «o‘rtoq»; bay «boy» – čïğay «kambag‘al»; kün «kunduz» – 
tün «qorong‘i»; ewlük – tiši «ayol» – er – erkäk «erkak». 
Qissa tilida sanskritcha, so‘g‘dcha, xitoycha, yunoncha, arabcha va fors-
tojikcha o‘zlashmalar ham ko‘zga tashlanadi: sart, fil, kāfur - “kamfora, o‘tkir 
hidli, rangsiz kristal modda”; bag‘, rang, uchmah, ajun; yinju, chang; zumurrud, 
diram, marmar, daftar, iqlim; avval, vaqt, davlat, xat; xush, meva, ziyrak, taxta 
kabi.
Morfologik jihatdan turkiy qo‘shimchalar vositasida so‘z yasash usuli 
muhim o‘rin tutib, bunda quyidagi qo‘shimchalar  sermahsul sanaladi:
-čï/-či: aščï – «oshpaz», atïmčï – «mergan», ayaqčï – «soqiy», bitigči – 
«kotib»;
-lïğ/-lig//-lïq/-lik//-luğ/-lüg//-luq/-lük: ağrïğlïq – «xasta», ašlïq – «oziq-
ovqat, yegulik don», ayaqlïğ – «qadahlik», otačïlïq – «tabiblik»; 
k//-uq/ük//-uğ/üg-//-aq/-ağ//-ïğ//-ig//-ïq/-ik: anuq – «tayyor» («tayyorlamoq»), bezäk – «bezak»(«kesmoq»), töšäk –«to‘shak»(«yozmoq», pusuğ – «pistirma»(
«bo‘yoq»(- -sïz/-siz//-suz/-süz: asïğsïz – “foydasiz”(«bilimsiz» (– «mashaqqatsiz» (-la/-lä: ağula- – «zaharlamoq» («ov»), bağla- – «bog‘lamoq» («bosh»), bädizlä- – «tasvirlamoq» («sirtmoqlamoq» (Umuman olganda, ilk nasriy asarlardan sanalgan «Qisasi Rabg‘uziy» obidasi 
til xususiyatlari ko‘p asrli tarixga ega bo‘lgan qardosh turkiy tillar leksikasining, 


76 
ayniqsa, o‘zbek adabiy tilining rivojlanishi borasidagi nazariy qarashlarga oydinlik 
kiritadi, o‘zbek tili tarixiy leksikologiyasi uchun boy material beradi. 
Qutb Xorazmiyning «Xusrav va Shirin» dostoni Nizomiyning ayni 
nomdagi dostoniga o‘xshatma tarzida yozilgan. Asarning yagona qo‘lyozmasi 
1383-1384 yillarda Misrda ko‘chirilgan bo‘lib, 1914 yilda Parijdagi Fransiya 
Milliy kutubxonasida topilgan. Oltin O‘rda xonlaridan biri Tinibekka 
bag‘ishlangan mazkur asar 90 bobdan iborat. Obida tili «Devonu lug‘otit turk», 
«Qutadg‘u bilig», «Hibatul haqoyiq» asarlari lisoniy xususiyatlari bilan ayrim 
umumiy tomonlarga ega. Shu bilan birga, Xorazm yodgorliklarining dialektal 
asoslari shundaki, o‘g‘uz, qipchoq, uyg‘ur unsurlari sinonimik tarzda qo‘llanadi. 
«Husrav va Shirin» asari ma’lum adabiy til an’anasi yuzaga kelgan paytda 
yaratilgan. Bu davrda adabiy tilda endigina me’yorlar tizimi paydo bo‘la 
boshlagan, ayni zamonda, qoraxoniylar davrida yaratilgan adabiy til an’anasining 
ta’siri kuchli edi, chunki o‘sha davrda o‘zini olim va fozil sanagan har bir kishi 
butun sharqqa mashhur bo‘lgan «Qutadg‘u bilig», «Hibatul haqoyiq» asarlarini 
o‘rganmasdan, undan bahra olmasdan qolmasdi.
Ma’lumki, sanab o‘tilgan asarlar tilida ham qarluq, ham chigil
dialektlarining xususiyatlari aks etgan, Shu jihatdan ham «Xusrav va Shirin» 
dostoni tilida qarluq lahjasi unsurlari bo‘lgan. Anglashiladiki, asar tili shevasi 
xususida gap borar ekan, «dialektlar rang-barangligi» haqida emas, balki 
o‘g‘uz-qipchoq shevasining qisman ta’siri haqida so‘z yuritish mumkin bo‘ladi. 
Shu munosabat bilan yana bir faktga oydinlik kiritish maqsadga muvofiq. O‘zbek
adabiy tili tarixiga nazar tashlasak, XIV asrda endigina eski turkiy adabiy tildan 
ajralib chiqa boshlagan eski o‘zbek adabiy tilining «qarluq-xorazm adabiy tili”, 
«Chig‘atoy ulusi adabiy tili», «Oltin O‘rda adabiy tili» degan yorliqlar bilan 
yuritilganini ko‘ramiz. Adabiy tilning turlicha nomlanishida, ayniqsa, 
«Chig‘atoy», «Oltin O‘rda» nomlari bilan yuritilishida ilmiy asos yo‘q bo‘lib, u
ko‘proq davr siyosati bilan bog‘langan.
Doston tilida asosan 10 ta unli unli qo‘llangan: a, ā, ә, o, ө, u, ү, i, ы, e.
Bunda alif a, ā, i, ы, u, ү, o, ө unlilarini, yoy i, ы, e (e), ā, unlilarini, vov esa


77 
u, ү, o, ӛ unlilarini, hoyi havvaz e, a unlilarini ifodalagan. Asar tilida
singarmonizm qonuniyati to‘la amal qilgan. Emdi, opkeleri, qoyg‘l, ancha, bila 
kabi so‘zlarida tanglay uyg‘unligi, olluruңuz, ko‘rүңүz, turub singari leksemalarda 
lab uyg‘unligi saqlangan. Asarda “z” va “y” hodisasi paralel qo‘llangan bo‘lsa-da, 
“z” holati ustunroq: qazg‘u, azaq, bo‘z (bo‘y). 
Amir Najib dostondagi 5004 ta leksemaning 2500 tasi turkiy so‘z ekanini
qo‘rsatadi
16
. Doston leksikasida turkiy so‘zlar taxminan 65 foizni tashkil qilib, 
quyidagi qatlamlar ko‘zga tashlanadi: 
1. Turkiy-o‘zbek tiliga xos leksik birliklar: qamug‘ - barcha, o‘kunch, ukush 
- ko‘p, tapug‘ - xizmat, asig‘ – foyda, ug‘an – tangri va hokazo. 
2. Mo‘g‘ulcha so‘zlar: ulus, qarshi - saroy va boshqalar. 
3. Forscha so‘zlar. Doston tilida mazkur so‘zlarning bo‘lishi ikki
munosabat bilan izohlanadi, birinchidan, asar bevosita fors-tojik tilidan tarjima
qilingan; ikkinchidan, muallif yashagan vohada turkiy til fors-tojik tilini
allaqachon siqib chiqargan bo‘lsa-da, bu til unsurlari hali iste’molda edi: ārām,

Download 1.87 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   63




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling