natijalarini tushuntirib, ulami shu hukmlaming to‘g‘riligiga iqror bo‘lguncha
davom etadi. Bunday nosog‘lom vaziyat jamoa a’zolarining barchasiga yetib
boradi. Bundan ayrim ishchi xodimlar vaqtincha manfaatdor bo‘lib, ulaming
ichidan o ‘zlariga yoqmagan shaxslar ustidan g‘iybat uyushtirib vaziyatni
jiddiylashtirishga harakat qiladilar. Bulaming hammasi mehnatkashlar kayfiyatiga
salbiy ta’sir qiladi, ularni asabiylashtiradi, natijada ijtimoiy-ruhiy vaziyat
yomonlashadi. Bu esa o‘z-o‘zidan ishga salbiy ta’sir ko‘rsatadi.
Ma’lumki, turg‘unlik davrida jamoalarning ijtimoiy ruhiy-muhitini
yaxshilashga yetarli darajada e’tibor berilmas edi. U yillarda ma’muriy
buyruqbozlik boshqarish usuli hukm surar edi. Bunday boshqaruv usuliga ishchilar
ko'nikib, o‘zlariga nisbatan rahbarlaming qo‘pol gaplariga ahamiyat bermas
edilar. Buni o‘sha zamon talabi taqozo etar edi.
Demokratiyalash, oshkoralik sharoitida barcha eski ish uslublariga chek
qo‘yiladi. Hozirgi sharoitda rahbar faqat o‘z sohasini yaxshi bilibgina qolmay,
balki yaxshi tashkilotchi, mhiyatchi (psixolog), tarbiyachi va ijtimoiy yetakchi
bo‘lmog‘i lozim. Buning uchun har bir rahbar xodim: sotsiologiya, mhiyat,
pedagogika fanlarini mustaqil egallashi kerak. Buni hayotimizdagi jiddiy
o‘zgarishlar, inson omilining faollashuvi, jamoalarning o‘z-o‘zini boshqarish
sharoitida ular bilan ishlash taqozo qiladi. Jamoaga a’zo bo‘lgan har bir shaxsning
qalbiga yo‘l topa bilish rahbar ish faoliyatida asosiy ahamiyatga ega. Buni
bilgan rahbar o‘z jamoasi ichida mehnat jarayonida vujudga keladigan har xil
nizolami jamoada, jamoat tashkilotlari bilan birgalikda, yuqori tashkilotlarga
chiqarmasdan o‘zida hal qilishga qodir bo‘ladi.
Bunday rahbar o‘z ishini to‘g‘ri tashkil qilgan bo‘lib, jamoa oldiga qo‘yilgan
Do'stlaringiz bilan baham: |
