Samdti, Davolash fakulteti 4- son ichki kasalliklar kafedra yig'ilishida

Etiologiyasi va patogenezi. Yuqorida taʼkidlanganidek, reaktiv artrit etiologik omil boʼyicha enterokolitdan keyingi va urogenital shakllarga boʼlinadi.
Enterokolitdan keyingi reaktiv artrit kelib chiqishida 20 – 30 % hollarda persinlar, 2 – 8 % salmonellalar, 1 – 2 % Fdeksner shigellalari, 1 % dan kam hollarda kampilobakterlar sabab boʼladi.
Urogenital (Reyter kasalligi) reaktiv artritni 50 – 90 % hollarda Chlamidia trachomatis, ayrim hollarda mikoplazma va uroplazma chaqiradi.

Аmaliy nuqtai nazardan reaktiv artritni rivojlanish patogenezini uchta bosqichga boʼlish mumkin:

         Initsiatsiya;

         Oʼtkir reaktiv artrit;

         Surunkali reaktiv artrit.

Initsiatsiya bosqichida bemorda bakteriyalar tasirida birlamchi infektsiya taʼsirida enterokolit yoki uretrit belgilari kuzatiladi.

Oʼtkir revmatik artrit bosqichida asosan periferik sinovit bilan kechib, HLA-B27 antigenini tashuvchilarda spondiloartropatiya belgilari rivojlanadi.

Surunkali reaktiv artrit bosqichida HLA-B27 tashuvchi bemorlarda u boʼlmaganlarga qaraganda kasallikni qaytalanib kelish ehtimoli yuqori boʼladi.

Reaktiv artrit xlamediya infektsiyasi bilan kechgana quyidagi immunologik buzilishlar koʼrinishida namoyon boʼladi:

         T – xelperlar va supressorlar muvozanatining buzilishi;

         V – hujayralar sonini mutlaq va nisbiy kamayishi;

         Tabiiy killerlar sonini kamayish

Klinik manzarasi. Reaktiv artritni klinik koʼrinishi quyidagi sindromlar majmuasini oʼz ichiga qamrab oldi:
Xarakterli boʼgʼim sindromi;
Urogenital infektsiya klinikasi;
Boʼgʼimdan tashqaridagi zararlanishlar (teri va shilliq qavatlar);
Umurtqa pogʼonasi zararlanishi (odatda sakroileit);
Vistseral shikastlanishlar;
Tizimli yalligʼlanishga boʼlgan reaktsiyalar.