Tərcüməçidən

Cami ibn Umeyrə ibn Sələbə - Allahu Əkbər! Mən başa düşmürəm ki,bu rafizilər müsəlmanlara və onların alimlərinə necə şər atırlar! Bu ravinin təsvirində Əbdulhüseyn yazır: “Əbu Hatim “Mizanul-İtidal”da onun şərhi-halının axırında olduğu kimi onun adını çəkmiş və demişdir: “Kufəlidir, hədisləri doğrudur və əsilli, şərafətli və yaxşı şiələrdəndir.” Mizanda yazılır: “Kufəlidir,salihul-hədisdir” Əbu Hatimin oğlu ibn Əbu Hatim dedi: “Əgər ravi haqqında “salihul-hədis” deyilirsə,bu o deməkdir ki,onun rəvayyətləri sonrakı təhlillər üçün yazılır.” (İbn Saleh Şəhrəzuri “Kitab mərifət ənvə ilm əl hədis”səh 93)
Musəvi daha sonra yazır: “İbn Hibban “Mizan”da olduğu kimi, adını çəkmiş və demişdir: “Rafizidir.”
Adəti üzrə Hüseynin qulu alimin sözünü təhrif etmişdir.Halbuki,ibn Hibban demişdir: “rəvayyətlər uyduran rafizi idi” İbn Numeyr bu ravi haqqında deyir: “o ən yalançı adamlardan biridir” və onun Buxari sual altında olduğunu demişdir.” (“Mizanul itidal” 1/421/№1552)
Haris ibn Husira – Əbdulhüseyn Əbu Hatimin sözünü ixtisar edərək yazır: “Əbu Hatim Razi onun haqqında deyir: “o siqa,əxlaqlı və mehriban şiədir.” Halbuki,davamında deyilir: “Əgər ondan Süfyan nəql etməsə idi,o tərk olunardı.”
Haris ibn Abdullah Həmədani – Şabi,Əli ibn Mədini onu yalançı adlandırmışlar.Dəraqutni onu zəif adlandırmışdır.İki fərqli rəyy ibn Muin və Nəsaidən varid olmuşdur.Nəql olunur ki,onlar onda bir qüsur görməmişlər və onu zəif hesab etmişlər.Onun zəif olmasını ibn Hibban da qeyd etmişdir.” (“Mizanul itidal” 1/435/№1627)
Musəvinin bu sözlərinə gəlincə: “Zəhəbi “Mizanul-itidal”da onu yad etmiş və etiraf etmişdir ki, tabeinlərin böyük alimlərindəndir. Sonra ibn Həyyandan belə nəql etmişdir: “O, şiəlikdə ifrata varmışdır.” Şiə olduğuna görə sünnə əhli onun haqqında böhtanlar və nalayiq sözlər demişlər.”
Bu dəccal məntiqə və özünə zidd gedir.Halbuki,o Əbban ibn Təqlibin tərcümeyi halında bizim imamların sözlərini gətirmişdir ki,onlar bu ravilərin şiə olmalarına baxmayaraq,onları “siqa” hesab etmişlər.Ravinin tərk olunması yalnız onun şiəliyinə görə olmamışdır.Əgər bizim alimlər raviləri yalnız şiə olmalarına görə tərk etsəydilər,onda gərək bütün şiələri tərk edəydilər.Lakin,Əhli Sünnə alimləri hər şeydən öncə təqvalı və ədalətli insanlar olmuşlar.Onlar yalnız zəif və Əbdulhüseyn kimi “alim” olmasına baxmayaraq yalançı şiələri tərk etmişlər.