317
XV bob.
Huquq tizimi va qonunchilik tizimi.
Qonunchilikni tizimlashtirish
Huquqiy tartibga solish predmeti – jamiyat a’zolari bo‘lmish insonlar
o‘rtasida vujudga keladigan
va tarkib topadigan faktik, real munosabatlar
bo‘lib, ular obyektiv ravishda huquqiy tartibga solinishga muhtoj bo‘ladilar.
Bunday munosabatlar xilma-xil va ko‘p sonli, ya’ni,
boshqaruv, mehnat, mulk,
oila va boshqa sohalarda bo‘lishi mumkin. Ular mazmunan turlicha bo‘lgani
holda, muayyan umumiy xususiyatlardan ham xoli emas. Umumiylik esa,
quyidagilarda ko‘rinadi:
1) avvalo, insonlar va ularning turli jamoalari,
birlashmalari uchun hayo-
tiy muhim bo‘lgan ijtimoiy munosabatlar;
2) stixiyali tarzda bo‘lmay, balki doimo aniq maqsadga yo‘naltirilgan,
irodaviy munosabatlar;
3)
barqaror, qayta-qayta takrorlanadigan, tipik (xos va mos)
munosa-
batlar;
4) insonlarning xatti-harakati orqali ifodalangan munosabatlar va
shu bois ularning kechishi jarayoni ustidan chetdan nazorat olib borish
mumkin.
Shunday qilib, ijtimoiy
munosabatlar, aniqrog‘i, ularning mazmuni,
hajmi, ixtisoslashganligi, guruhlashganligi huquq tizimining ham tarkibiy
tuzilishini, uning ichki «qurilmasi»ni belgilovchi bosh omil va asosiy mezon
bo‘lib xizmat qiladi. Ta’kidlash joizki, har bir huquq tarmog‘ining huquqiy
tartibga solish predmeti o‘z xususiyatiga ega. Shu bois
bu holat mazkur tarmoq
obyekti bo‘lgan ijtimoiy munosabatlarning ma’lum turini tartibga solishning
usuli ham o‘ziga xos bo‘lishini taqozo etadi. Huquqni
tarmoqlarga ajratishning
yana bir muhim mezoni huquqiy tartibga solish usulidir.
Do'stlaringiz bilan baham: