Upanishadlar, vedalar, Qadimgi Hindiston, Brixadaranyaka, Chxandogya,
Taittiriya, Aytareya, Kaushitaki, Rigveda, Kena, Katxa, Isha, Shvetashvatara,
Mundaka, Maxanarayana, Prashna, maytri, Mandukya, Atxarvaveda, montoistik
g‘oya, Purusha, braxmat, atman, sankxya, yoga, mimansa, Bxagavatgita, hayot
charxi, Braxmasutra, Shankara, Ramanudji, Ram Mohan Ray, Gandi, Anketil,
Dyuperron, Shopengauer.
Upanishadlar Hindistonning falsafiy-diniy
asarlar turkumi ekanligi
Upanishadlar (haqiqatni bilish maqsadida o‘qituvchi oldida o‘tirish)
Vedalarning to‘rttasidan birida an’anaviy tarzda qo‘shiladigan
Qadimgi
Hindistonning falsafiy-diniy asarlar turkumi bo‘lib, Veda adabiyotining yakuniy
qismi – vedantani (“vedalar xotimasi”) tashkil etadi. Odatda Upanishadlarga 108
asar taalluqli (hammasi bo‘lib ularning 200 tasi ma’lum) ekanligi aniqlangan.
Upanishadlarning eng qadimgisi eramizdan oldingi VI-III asrlarda vujudga
kelgan. Upanishadlar
keyingi davrlarda ham, hatto XIV- XV asrlargacha paydo
bo‘lishda davom etganlar.
Upanishadlarning eng qadimgi qatlamlari Brixadaranyaka, Chxandogya,
Taittiriya, Aytareya, Kaushitaka (keyingi ikkitasi Rigvedaga borib taqaladi) va
Kena bo‘lib, ushbu asarlar Upanishadlarning eng qiziq va obro‘li qismini tashkil
etadilar. Ulardan
biri keyinroq yozilgan Katxa, Isha, Shvetashvatara, Mundaka,
Maxanarayana qofiyadosh shakldadirlar. Prashna, Maytri va Mandukya
keyinchalik yaratilgan guruhni tashkil etadilar. Atxarvavedaga ko‘proq
taalluqli
deb topilgan Upanishadlarning qismi zamon jihatdan oxirgisi bo‘lib, eng
kengrog‘i ham hisoblanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: