Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

OK-ÝARAG [ok-ýarağ], at. Uruşda, söweşde 
ulanylýan ýaraglaryň jemi. 
OK-ÝAÝ [ok-ýa:ý]. at. 1. Irki döwürlerde 
ulanylan, ujy peýkamly agaç ok atýan ýarag, ok we 
ýaý, keman. Jygaly beg agtygyna bir ok-ýaý ýasap 
berdi (

Görogly

). Galandar, şu galada bir ok-ýaý 
barmyşyn (

Görogly

). 2. zergärç.s. Erkek oglanyň 
kürtesiniň, donunyň arkasyna dakylýan okly ýaý 
görnüşindäki aşagy şelpeli, düwmeli bezeg şaýy. 
OKÝETIM, at. Ýakyn aralyk, atylan ok ýeter 
ýaly aralyk. Depämizde okýetim belentlikden 
durnalar gurruldaşyp, toýnuk gurap uçuşyp 
barýarlar (

Edebiýat we sungat

). 
OKÝYLAN [okýyla:n], at. Okdurylyp gaty, çalt 
hereket edýän, uzyn inçe ala ýylan. Garaguşa 
kakdyraýma, Gara möýe sokduraýma, Okýylana 
çakdyraýma, Töweregiňe gara, köşek (M. Garryýew). 
OL, çal. 1. Üçünji adamyň adyna derek 
ulanylýan şahs görkeziji at çalyşmasy ( ol sözüniň 
düşümlerde ulanylyşy: ol, onuň, oňa, ony, onda, 
ondan). Belki, ol hem seniň bilen göwündeşdir (B. 
Kerbabaýew). 2. Birini ýa-da bir zady görkezmek 
üçin ulanylýan görkezme çalyşmasy. Ol kitap – 

Görogly

 kitabydy (A. Gowşudow).
OLAR [olor], Üçünji şahsyň köplük sanyndaky at 
çalyşmasy. Ýaşululara aýratyn sarpa goýmak, her bir 
işde olara geňeş etmek, türkmeni tapawutlandyrýan 
häsiýetleriň biridir (

Watan

). 
OLARÇA [olorço], hal. 1. Olaryň pikiriçe, olara 
görä. Olarça biziň pikirimiz nädogrumyş. 2. Olar 
ýaly, olaryň derejesinde. Bizem olarça işläp bileris.