Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

ÖÝLI-IŞIKLILIK [öýl(ü)-i:şiklilik], at. Öýli-
işikli ýagdaýda bolmak, öýlenenlik, maşgalalylyk. 
ÖÝME [öýmö] I, at. Aýal hem gelinleriň başyna 
atynýan hem daňynýan gülli ýuka ýüpek gyňajy. Otyr 
ýarym, syýa zülpün daranyp, Darap boldy, başa öýme 
oranyp 
(Mollanepes). 
Ol 
börügini 
ykjam 
daňyp,...öýmesini onuň üstünden goýberdi (B. 
Kerbabaýew). Ýaşyl öýme. Gyzyl öýme. 

Çilleli öýme içinden dürli sapaklar geçirilip 
dokalan öýme. Pişik öýme adatça, ýerligi ýuka gyzyl 
ýa-da sary öýme. 
ÖÝME [öýmö] II, iş ady. Öýmek ýagdaýy. 
ÖÝMEK[öýmök], işl. Hamyr bölegini kendirigiň 
üstünde, eliň aýasynda togalap eýlemek. Hamyry 
öýmek. 

Gan oýmek ser. Gan. 
ÖÝMEKLIK [öýmöklük], iş ady. Öýmek 
ýagdaýy. 
ÖÝMELI [öýmölü], at. Başy öýme bilen daňlan, 
başyna öýme atynan. Gireninde üç-dört sany adam 
bilen egni keteni köýnekli, başy ýüpek öýmeli, saçy 
guşaklygyna düşüp duran gyza gözi düşdi (A. 
Durdyýew). 

---

181 
ÖÝME-ÖÝ [öýmö-öý], hal. Bir ýanyndan 
başlap, öýleriň hemmesini; öýin-öýin. Özüniň önüp-
ösen obasyny hut şu gün birinji gezek görýän ýaly, 
ony öýme-öý gözden geçirdi (B. Gurbanow).
ÖÝMEZLIK [öýmözlük], iş ady. Hamyry 
eýlemezlik. 
ÖÝ-ÖWSELE [öý-öwsölö], at, ser. Öý-öwzar. 
ÖÝ-ÖWZAR [öý-öwza:r], at. Ýaşaýyş jaýy we 
içeriniň ähli goş-golamy, öý üçin gerekli zatlary. Olar 
gijelerini gündiz edip, ahyr soňy öý-öwzar edinipdiler 
(B. Seýtäkow).