Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

Pal atmak geçeni we geljegi bilmek üçin täleýe 
garamak. 
PALAÇ, at. Jöwen, mekgejöwen ýaly ekinleriň 
çiňrigi. Şeker palajynyň goşulyp ysy, Düşnüksiz bir 
tagam beýnime urdy (K. Gurbannepesow).

Palaç ýatyran ýaly etmek (ýatyrmak) bir ýan 
ujundan gyrmak, seljermän öldürişdirmek. 
PALAK, syp. Içi zaýalanan, içi düşen (ýumurtga 
hakynda). Palak ýumurtgadan jüýje çykmaz (H. 
Derýaýew). 
PALAN, at. 1. Gaňňa ýerine, köplenç, eşege 
salynýan, içi ýekenden, samandan doldurylan, daşy 
kilimden, keçeden edilen esbap. – Ýör, gideli! – diýip, 
ol eşeginiň palanyna ýapyşdy (B. Soltannyýazow). 2. 
Ýük daşamak üçin hammalyň arkasyna atýan esbaby. 
PALANA,at. Käriziň söwi ýykylmaz ýaly aýlaw 
edilip örülen agaç, egri guýma daş, beton. 
PALANÇAÝYR, at. Däneliler maşgalasyna 
degişli bolan süýri ýaprakly, penje gülli köpýyllyk 
ösümlik. 
PALANLAMA, iş ady. Palanlamak ýagdaýy. 
PALANLAMAK, işl. 1. Eşegiň üstüne palan atyp 
berkitmek, palan salmak. 2. göç.m. Çykgynsyz güne 
salmak, birini garaşly etmek, özüňe boýun etmek. 
PALANLAMAKLYK, iş ady. Palanlamak 
ýagdaýy. 
PALANLANMAK, işl. Üstüne palan salynmak, 
palan atylmak. Ol palanlanan eşegi sütüne daňyp 
goýdy. 
PALANLAŞMAK, işl. Üstüne palan salmaga 
kömekleşmek. 
PALANLATMAK, işl. Üstüne palan saldyrmak, 
palan atdyrmak. 
PALANLAÝYŞ, iş ady. Palanlamak ýagdaýy. 
PALAN-PISMIDAN [pala:n-pismida:n], çal, 
gepl.d., ser. Pylan-pismidan. 
PALAS [pala:s], at. Reňkli ýüplerden nagyşlar 
salnyp, öýdelip dokalýan uly düşek. Gyzykly 
geçýändir türkmeniň toýy, Halydan, palasdan bezýär 
öýi (A. Kekilow). Süpürilip, arassalanyp hemme 
ýerine haly, palas, keçe düşelipdir (B. Seýtäkow).

Palas haky däp-dessura görä, çykjak gyzyň 
ýanynda oturanlary palasdan düşürmek üçin, köplenç, 
öýlenýän ýigidiň ýakyn hossarlarynyň palasa münen 
aýallara paýlaýan puly.