KEŞDEÇI, at. Keşde çekmegi başarýan, keşde
etmäge ökde, keşdeçilik bilen meşgullanýan gelin-
gyz. Keşdeçi gyzlar.
KEŞDEÇILIK, at. Keşde çekmek, nagyş
sungaty bilen meşgullanmaklyk. Biziň halkymyzyň
aýdym-saz, keşdeçilik sungaty asyrlardan bäri belli.
KEŞDELEME, iş ady. Keşdelemek ýagdaýy.
KEŞDELEMEK, işl. Keşde bilen nagyş salmak.
bejergi etmek, keşde çekmek.
KEŞDELEMEKLIK, iş ady. Keşdelemek
ýagdaýy.
KEŞDELENMEK, Keşde çekilmek, keşde bilen
bezelmek. Bezemen geýnipdi, egninde täzeje gyrmyzy
don, ýakasy nepis keşdelenen ýüpek köýnek, başynda
silkme telpek, aýagynda gonjy lowurdap duran gara
ädik bardy (G. Kulyýew).
KEŞDELEŞDIRMEK, işl. Keşdeläp çykmak,
keşde salyşdyrmak.
KEŞDELEŞMEK, işl. 1. Keşde çekişmek, keşde
salmaga kömekleşmek. 2. Bilelikde keşdelemek.
Gelinler köýnek ýakalaryny keşdeleşip otyrdylar.
KEŞDELETMEK, işl. Keşdelemek işini başga
birine etdirmek. Aýna köýneginiň ýakasyny
gelnejesine keşdeledipdir.
KEŞDELEÝIŞ, iş ady. Keşdelemek ýagdaýy.
KEŞDELIK, at. Keşde çekmäge ýaramly, keşde
üçin niýetlenen (keteni hakynda). Şu tüýs keşdelik
keteni bolmaly.
KEŞDI, at, kön. s. Gämi, gaýyk. Ýigitlik paslyny
gyşa ýetirdim, Kämillik keşdisin derýa batyrdym
(Magtymguly).
KEŞER, at, gepl. d. Ikiýaşar erkek düýe.
KEŞIK I, at. Biri ýa-da özüň üçin edilýän
aladalaryň, hysyrdylaryň tutuşlygyna hemmesi. Ene
agyr keşikden basylmady.
Keşigini çekmek ahli hyzmatyny etmek, bar
ýüküni öz gerdeniňde götermek. Maşgalanyň keşigini
çekmek.
Do'stlaringiz bilan baham: |