Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

ZENAN [zena:n], at. 1. k.d. Aýallar (zen sözüniň 
köplük sanda gelen şekili). 2. Jynsy boýunça 
erkeklere garşylykly jynsdan bolan adam.
ZENJEBIL [zenjevi:l], at. Dagda bitýän, köki 
miweli, şibite meňzeş otjumak ösümlik. 
ZENZELE, 
at. 
1. 
Bir 
näçe 
sesleriň 
goşulyşmagyndan dörän güýçli şowhun, güwwüldi; 
goh-galmagal, gopgun. Uzyn gije olaryň zenzelesi 
ýatmady-la? 2. k.d. Ýer titremesi, ýer yranmasy. 
Nägehan bir ýere ýetenlerinde, kybla tarapdan bir 
tupan peýda boldy. Älem zenzeläge düşdi 
(

Seýpelmelek – Medhaljemal

).  
ZENZELELI, syp. Goh-galmagally, gopgunly.
ZEŇ, at, gepl.d. Yzgar çekme zerarly jisimleriň 
ýüzünde emele gelýän pos. Ol ne göwher, berseň ne 
kimse almaz, Ol ne altyn, külde hiç bir zeň bolmaz 
(Zelili). Altyna zeň ýokmaz, asla üýtgemez, Ýagşy 
çykmaz, bedasyldan bet galar (Aşyky). 
ZEŇLEME, iş ady. Zeňlemek ýagdaýy. 
ZEŇLEMEK, işl. Pos baglamak, zeň baglamak, 
poslamak. Gazuw-agtaryş wagtynda zeňläp giden 
gadymy pullar tapyldy. 
ZEŇLEŞMEK, işl. Bir topar zat kem-kemden 
zeňlemek, dura-bara zeňlemek, zeňläp başlamak, 
poslamak. 
ZEŇLETMEK, işl. Zeň baglatmak, zeň 
aldyrmak, poslatmak. 
ZEŇLEÝIŞ, iş ady. Zeňlemek ýagdaýy. 
ZEŇLI, syp. Zeň bilen örtülen, pos basan, posly. 
ZEPER, at. Şikes; zelel, zyýan. Zeperim ýeter 
sizlere! (

Seýpelmelek – Medhaljemal

). Şundan 
muňa zeper ýeter diýip, ýatsam-tursam kelläme 
gelenok (T. Gurbanow).