22
Маҳмуд:- Агар менинг
саройимга келтирилса Беруний,икки
кунда мулла
қилиб, ювоштнриб қўярдим.Ҳа, Беруний, Ибн Сино каби машҳур
олимлар
Фақат менинг саройимда бўлишлари керакдир. Қоратегин, ё
зар билан, ё зўр
билан уларни саройимга келтирасан! Унамаса...
Қоратегин:- Тушундим.
Маҳмуд:- Қўлингдаги нима?
Қоратегин:- Китоб, Берунийнинг китоби. Ола кел деб, кўп илтимос қилиб эди
шаҳзода.
Маҳмуд:- (
китобни қўлига олиб варақлаб кўради) Ҳа ,ҳа жуда қизиқ
китоб
бўлса керак бу китоб...
Масъуд киради.
Масъуд: - Қоратегин, қани китоб?!
Маҳмуд:- (
китобни Масъудга узатиб)Мана китоб, шаҳзода.
Масъуд:- (
китобни олиб кўзига суртади, ўпади)«Ал-боқия»! Раҳмат сенга,
қоратегин, минг рахмат! «Ал-боқия»! «Ал-бокия»! Устозимнинг китоби!
(Китобни варақлаганича, чиқиб кетади.)
Маҳмуд:- Ҳа, шаҳзода бошқа йулдан бормоқдалар... Минг афсус... Яна қандай
хабарлар бор?
Қоратегин:- Ҳа, яқинда Халифа Шоҳ
Маъмунга сарпо йуллаб, «Дини
ислом
безаги», «Давлатпаноҳ» деган олий унвон берди.
Маҳмуд:- (даргазаб)О, маккор!Тили бошқа, дили бошқа субути йўқ Халифа!Бу
унвонлар фақат менинг учуигина муносиб унвон эди! Уни менинг рақибимга
берибди!
Маймандий:- Хафа бўлманг, улуғ султон! Ҳа бўлажак куёвнинг мартабаси
ошган бўлса нур устига аъло нур.
Қоратегин: -(
хайрон)Қандай куёв?!
Маҳмуд:- Сайёрани шоҳ Маъмунга бераман.
Do'stlaringiz bilan baham: