Dərslik respublikanın universitetlərinin fizika fakültələrinin tələbələri üçün "Atom fizikası"


Ё20. Elektronun yükünün Milliken üsulu


Download 18.1 Mb.
Pdf ko'rish
bet19/119
Sana31.12.2017
Hajmi18.1 Mb.
#23506
TuriDərslik
1   ...   15   16   17   18   19   20   21   22   ...   119

Ё20. Elektronun yükünün Milliken üsulu 

ilə təyini 

 

Elektronun yükünün bilavasitə  təyin olunması ilk dəfə 1911-ci ildə R. Millikenin 

apardığı  təcrübələr nəticəsində mümkün olmuşdur. Bu təcrübələrdə kiçik hissəciklərdə 

yaranan çox kiçik elektrik yükləri ölçülmüşdür. Milliken təcrübələrinin  əsas ideyası 

aşağıdakından ibarətdir. Elektron nəzəriyyəsinin  əsas təsəvvürlərinə görə  hər həansı bir 

cismin elektrik yükünə malik olması  həmin cisimdə olan elektronların və ya yükü 

elektronun yükünün tam mislinə  bərabər olan müsbət ionların sayının dəyişməsi 

nəticəsində baş verir. Bu zaman ixtiyari cismin elektrik yükü yalnız sıçrayışla və özü də 

elektronun yükünün tam mislinə  bərabər olan miqdarda dəyişməlidir. Ona görə  də 

təcrübədə elektrik yükünün diskret dəyişdiyini müəyyən edərək, elektronların mövcud 

olmasını təsdiq etmək və bir elektronun yükünü (elementar yükü) təyin etmək olar. 

Aydındır ki, belə təcrübələrdə ölçülməli olan elektrik yükü çox kiçik olub, bir neçə 

elektron yükünə  bərabər olmalıdır.  Əks halda, bir elektronun əlavə olunması  və ya 

qoparılması ümumi yükün faizlə ifadə olunan çox kiçik dəyişməsinə  səbəb olar ki, bu 

dəyişmə  də yükün ölçülməsi zamanı  təcrübənin qaçılmaz xətaları fonunda hiss oluna 

bilməz. 


Milliken təcrübələrindən məlum oldu ki, hissəciklərin yükü doğrudan da sıçrayışla 

dəyişir və özü də yükün bu dəyişməsi 

müəyyən sonlu yükün tam mislləri qədərdir. 

A. F. İoffe 1912-ci ildə Milliken üsuluna 

oxşar üsulla işığın təsiri ilə maddədən qopan 

elektronların (fotoeffekt) yükünü təyin 

etmişdir. Son illər isə Milliken təcrübələrinin 

müasir modifikasiyası olan təcrübələr elektrik 

yükü kəsr  ədəd olan və kvark adlanan 

hissəciklərin müşahidə olunması  məqsədilə 

aparılır. 

Millikenin tətbiq etdiyi təcrübi üsul çox 

kiçik yağ damcılarının elektrik yükünü 

bilavasitə ölçməkdən ibarətdir. Milliken 

təcrübəsinin sxemi 20.1 şəklində 

göstərilmişdir. Cihazın əsas hissəsi çox ciddi 

şəkildə hazırlanmış  və köynəkləri bir neçə 

min volt gərginliyə malik olan mənbəyə 

birləşdirilmiş üfqi müstəvi kondensatordan ibarətdir. Köynəklər arasındakı  gərginliyi 

dəyişmək və dəqiq ölçmək mümkündür. Xüsusi pulverizator vasitəsilə alınmış çox kiçik 

yağ damcıları müstəvi kondensatorun yuxarıda yerləşmiş köynəyindəki deşikdən keçərək 

köynəklər arasındakı  fəzaya daxil olur. Hər bir yağ damcısının hərəkəti mikroskop 

vasitəsilə müşahidə oluna bilər. Kondensator yağ damcılarını havanın konveksiya 

-

+

Шякил 20.1.

 

 



113

axınlarından qoruyan və temperaturu sabit saxlanan xüsusi mühafizə örtüyü ilə  əhatə 

olunmuşdur. Pulverizatordan səpələnərkən yağ damcıları yüklənmiş olur. 

Əgər kondensatorun köynəklərinə  gərginlik verilməsə, damcı  şaquli istiqamətdə 

aşağıya doğru bərabərsürətli hərəkət edəcəkdir. Çünki damcının ölçüləri çox kiçikdir və 

ona təsir edən  mg – F

A

 qüvvəsi havanın müqavimət qüvvəsi ilə tarazlaşır. Burada mg – 

damcıya təsir edən ağırlıq qüvvəsi,  F

A

 isə ona təsir edən Arximed qüvvəsidir. Havanın 

müqavimət qüvvəsi isə Stoks qanununa görə 

F = 6

πη

a

υ

d

 

  



                       (20.1) 

düsturu ilə təyin olunur. Burada a – damcının radiusu, 

η

 – havanın daxili sürtünmə əmsalı 



(özlülüyü), 

υ

d

 isə damcının düşmə sürətidir. 

Yağ damcısının a radiusunu hesablamaq üçün 

6

πη

a



υ

d

 = mg – F

A

 

  (20.2) 



şərtindən istifadə etmək olar. Damcının sıxlığını 

ρ

, havanın sıxlığını isə 



ρ

0

 ilə işarə etsək 



g

a

F

g

a

mg

A

0

3



3

3

4



,

3

4



ρ

π

ρ



π

=

=



   

          (20.3) 

yaza bilərik. (20.3) düsturlarını (20.2)-də nəzərə alsaq, yağ damcısının radiusu üçün 

g

a

d

)

(



2

3

0



ρ

ρ

ηυ



=

 



 

                  (20.4) 

ifadəsi alınar. Mikroskopun görüş sahəsində iki üfqi xətt arasındakı  məsafəni keçmək 

üçün sərf olunan vaxtı ölçərək damcının 

υ

d

 düşmə sürətini təyin etmək və (20.4) 

düsturuna əsasən onun radiusunu hesablamaq olar. 

İndi isə kondensatorun köynəklərinə  gərginlik (potensiallar fərqi) verməklə elə 

elektrik sahəsi yaradaq ki, bu sahənin təsiri nəticəsində yağ damcısı yuxarıya doğru 

bərabərsürətli hərəkət etmiş olsun. Bunun üçün kondensatorun daxilindəki elektrik 

sahəsinin intensivliyi E elə seçilməlidir ki, 

qE – (mg – F

A

6

πη

a

υ

E

 

 

       (20.5) 



şərti ödənmiş olsun. Burada q – yağ damcısının yükü, 

υ

E

 – yağ damcısının yuxarıya 

doğru bərabərsürətli hərəkətinin sürətidir. 

(20.2) və (20.5) ifadələrinə əsasən 

)

(



6

E

d

E

a

q

υ

υ



πη

+

=



 

 

 



    (20.6) 

yaza bilərik. Damcının  a radiusunu (20.4) düsturuna əsasən taparaq (20.6) düsturuna 

əsasən  q yükünü hesablamaq olar. Lakin praktik cəhətdən  əlverişli olması üçün (20.4) 

düsturundan a kəmiyyətini 

υ

d

 ilə ifadə edərək, yağ damcısının q yükünü təyin etmək üçün 

aşağıdakı kimi bir dənə ifadə almaq olar: 

)

(

2



)

(

9



0

3

ρ



ρ

υ

η



υ

υ

π



+

=



g

E

q

d

E

d

 

 



          (20.7) 

Kondensatorun köynəkləri arasındakı havanı rentgen şüaları, ultrabənövşəyi və ya 

radioaktiv  şüalar vasitəsilə ionlaşdırsaq, bu zaman yaranan ionlar yağ damcısına 

 

114 



birləşərək onun yükünü diyişdirəcəkdir. Bu halda sahənin  E intensivliyini dəyişməsək, 

damcının qalxma sürəti 



E

υ

 dəyişər və 



'

E

υ

 olar. Onda (20.7) düsturuna əsasən 



)

(

2



)

'

(



9

0

3



1

ρ

ρ



υ

η

υ



υ

π



+

=

g



E

q

d

E

d

   


         (20.8) 

yaza bilərik. (20.7)-dən (20.8)-i çıxsaq 

)

(

2



)

'

(



9

0

3



1

ρ

ρ



υ

η

υ



υ

π



=



=



g



E

q

q

q

d

E

E

                     (20.9) 

alarıq. Yükü bir neçə dəfə dəyişməklə eyni bir damcı ilə çoxlu sayda ölçmələr aparmaq 

olar. 


Milliken təcrübəsində  əvvəlcə damcının pulverizatordan səpələnərkən malik olduğu 

q

0

 yükü, sonra isə havanın ionlaşdırılması  nəticəsində malik olduğu  q



1

,  q

2

  və s. yükləri 



təyin edilmişdir. Tapılmış yükləri və onların  q



 

q

0

,  q







 

q

0

, … dəyişmələrini müqayisə 



etməklə, onların  ən böyük ortaq bölənini təyin etmək olar ki, bu da elektronun yükünə 

bərabər olmalıdır. Milliken təcrübələrindən alınan nəticələrin təhlili elektrik yükünün 

diskret təbiətli olmasını tam və bilavasitə sübut edir. Belə ki, (20.7) düsturuna görə 

damcının yükünün mütləq qiyməti 

υ

d

+

υ

E



  cəmi ilə (20.9) düsturuna görə isə damcının 

yükünün dəyişməsi 

υ





 

υ

E

′ sürətlər fərqi ilə düz mütənasibdir və təcrübələrin nəticələri 

göstərdi ki, mütənasiblik  əmsalı  hər bir hal üçün eyni bir kəmiyyətin tam misllərinə 

bərabərdir. 

Elektronun yükünün mütləq qiymətini dəqiq təyin etmək üçün (20.7) düsturuna 

müəyyən düzəliş verilməlidir. Doğrudan da, təcrübələr göstərir ki, müxtəlif radiuslu 

damcıların yükünü təyin etdikdə, damcının radiusu kiçildikcə,  əvvəlcə  q üçün eyni bir 

sabit qiymət alınır. Lakin çox kiçik radiuslu damcılardan istifadə etdikdə radiusun 

azalması  q-nün sürətlə artmasına səbəb olur. Guya ki, elektronun yükü sabit qiymətə 

malik deyildir və damcının radiusundan asılıdır. Belə  mənasız nəticənin alınmasını 

Milliken Stoks qanunun çox kiçik damcıların hərəkəti üçün ödənilməməsi ilə izah edirdi. 

Doğrudan da, Stoks qanununda fərz olunur ki, hərəkət edən cisim kürə formasındadır və 

özü də bu kürə səlt (arasıkəsilməz) mühitdə hərəkət edir. Qazda hərəkət edən damcının 

ölçüləri qaz molekullarının sərbəst yolunun uzunluğu tərtibində olduqda axırıncı fərziyyə 

ödənilmir. Beləliklə, sərbəst yolun 

λ

 uzunluğunun damcının a radiusuna olan nisbəti 



λ

/a 

Stoks qanunun tətbiq oluna bilməsi üçün meyar kimi götürülə bilər. Belə ki, yalnız 

1

<<

a

λ

 olduqda Stoks qanunu tətbiq oluna bilər,  əks halda isə bu qanun tətbiq edilə 



bilməz. 

Çox kiçik damcılar üçün Stoks qanunun (20.1) ifadəsi əvəzinə 



a

A

a

F

d

λ

υ



πη

+

=



1

6

    



                         (20.10) 

düsturundan istifadə edilməsi təklif olunmuşdur. Burada A – müəyyən sabitdir. 

Göründüyü kimi, (20.10) düsturu elə  tərtib olunmuşdur ki, 

0



a

A

λ

 olduqda o, Stoks 



qanununun (20.1) ifadəsinə keçir. Stoks qanununun düzəliş edilmiş (20.10) ifadəsindən 

 

115



istifadə etsək, damcının yükünün mütləq qiyməti üçün (20.7) əvəzinə  aşağıdakı ifadəni 

alarıq: 


3

0

3



0

1

)



(

2

)



(

9





⎛ +


+

=



a

A

g

E

q

d

E

d

λ

ρ



ρ

υ

η



υ

υ

π



        (20.11) 

Bu düsturla damcının yükünün mütləq qiymətini tapmaq üçün A sabiti də  məlum 

olmalıdır. Lakin Milliken müəyyən etdi ki, A sabitini bilmədən də damcının yükünün 

qiymətini təyin etmək olar. Belə ki, (20.7) və (20.11) düsturlarına əsasən 

2

3



0

1





⎛ +



=

a

A

q

q

λ

 



və ya 

3

2



3

2

0



1

q

a

A

q

=





⎛ +


λ

 

   



(20.12) 

yaza bilərik. Sərbəst yolun 

λ

 uzunluğu qazın  P  təzyiqi ilə  tərs mütənasib olduğundan 



(

λ∼

1/P), (20.12) ifadəsini aşağıdakı kimi yazmaq olar: 



3

2

3



2

0

1



q

Pa

B

q

=





⎛ +


 (20.13) 

Burada B – yeni sabitdir. 

0

1 0 0


2 0 0

3 0 0


4 0 0

5 0 0


6 0

6 5


7 0

7 5


8 0

IV

II



I

III


e

2/

3



·1

0

8



Pa

1

0



1 0 0

2 0 0


3 0 0

4 0 0


5 0 0

6 0


6 5

7 0


7 5

8 0


IV

II

I



III

0

1 0 0



2 0 0

3 0 0


4 0 0

5 0 0


6 0

6 5


7 0

7 5


8 0

IV

II



I

III


e

2/

3



·1

0

8



Pa

1

Təzyiqi dəyişməklə, təzyiqin hər bir 



qiymətinə uyğun  q yükünün qiymətini 

düzəlişsiz (20.7) düsturu ilə hesablasaq, 

(20.13) düsturuna əsasən 

3

2



 ilə 1/Pa 

arasında xətti asılılıq alınmalıdır. Ölçmələr 

göstərdi ki, (20.13) düsturunun verdiyi xətti 

asılılıq həqiqətən mövcuddur (şəkil 20.2). 



B/Pa  həddi (20.13) düsturunda kiçik 

düzəliş olduğundan, damcının  a radiusunu 

Stoksun düzəliş edilməyən düsturuna 

əsasən (20.4) ifadəsi ilə hesablamaq olar. P 

təzyiqini santimetr civə sütunu ilə, 

damcının  a radiusunu isə santimetrlə ifadə 

etdikdə  B sabiti üçün Milliken B=6,17

⋅10


-4

 

qiymətini tapmışdı. 



Шякил 20.2. 

(20.13) düsturunda 1/Pa=0, yəni 1/P=0 

və ya a=

∞ götürsək, yəni Stoks qanunu tətbiq oluna bilən hala keçsək 







<< 1

a

λ



3

2

0



3

2

q



q

=

  və ya q=q



0

 alarıq. Beləliklə, damcının yükünün q

0

  həqiqi qiymətini tapmaq 



üçün düz xətti ordinat oxunu kəsənə qədər uzatmaq lazımdır. 

20.2  şəklində müxtəlif təbiətli damcılar üçün yuxarıdakı qayda ilə qurulmuş dörd 

qrafik göstərilmişdir: I – yağ damcılarının havada, II – yağ damcılarının hidrogendə, III – 

 

116 



civə damcılarının havada və IV – şellak (yapışqanlı lak) damcılarının havada hərəkətinə 

uyğundur. Bu düz xəttlərin dördü də ordinat oxunu eyni bir nöqtədə  kəsir. Bu isə o 

deməkdir ki, elektronun yükü nə damcının təbiətindən və nə də damcını əhatə edən qazın 

təbiətindən asılı deyildir. 

Milliken təcrübələri mühüm prinsipial əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, bu təcrübələr tam 

aydınlıqla elektrik yükünün atomar (diskret) təbiətə malik olduğunu sübut edir. 

Elektronun yükü üçün Millikenin tapdığı e = 4,770

⋅10


-10

 SQSE



q

 qiyməti uzun müddət ən 

dəqiq qiymət hesab olunmuşdur. Lakin sonralar müəyyən edildi ki, bu qiymətin təyinində 

sistematik xətaya yol verilmişdir. Belə ki, Milliken öz hesablamalarında havanın daxili 

sürtünmə  əmsalı (özlülüyü) üçün 

η

 = 1822,6

⋅10

-7

 qiymətini götürmüşdür. Daha dəqiq 



ölçmələr nəticəsində məlum oldu ki, 

η

 = 1832

⋅10

-7

 olmalıdır. 



η

-nın daha dəqiq qiymətini 

nəzərə aldıqda Milliken təcrübələrindən elektronun yükü üçün e = 4,805

⋅10


-10

 SQSEq 

qiyməti alınır ki, bu da digər üsullarla tapılmış daha dəqiq qiymətə tam uyğundur. 

Elektronun yükünü təyin etmək üçün digər üsullar da mövcuddur və yeri gəldikcə 

onlar haqqında məlumat verəcəyik. Bu üsullar vasitəsilə elektronun yükü üçün tapılmış 

bütün qiymətləri müqayisə edərək, belə  nəticəyə  gəlmişlər ki, hal-hazırda elektronun 

yükünün (yəni, elementar yükün) dəqiq qiyməti e = 1,602189

⋅10


-19

 Kl-dur. 

Yük ilə yanaşı olaraq elektronu xarakterizə edən  əsas sabitlərdən biri də onun 

kütləsidir. Elektronun kütləsi çox kiçikdir. Məhz buna görə  də Milliken təcrübəsində 

damcı yükünü dəyişən zaman bir neçə elektron alıb və ya itirdikdə onun düşmə sürəti və 

deməli, kütləsi praktik olaraq dəyişmir. Lakin elektrona elektrik və maqnit sahələrinin 

təsiri ilə  təcil verildikdə onun ətalət kütləsinə malik olması faktı özünü göstərir. Məhz 

buna görə də elektronun kütləsini təyin etmək üçün istifadə olunan üsulların hamısı onun 

elektrik və maqnit sahələrindəki hərəkətinin öyrənilməsinə  əsaslanır. Beləliklə, elektrik 

və maqnit sahələrində yüklü zərrəciyin hərəkətinin öyrənilməsi kimi ümumi məsələyə 

baxılması zərurəti meydana çıxır. 

Elektron emissiyası və qaz boşalması hadisələri vakuumda toqquşmasız hərəkət edən 

elektron və ion dəstələri almağa imkan verir. Bu yüklü hissəciklər elektrik və ya maqnit 

sahəsinə daxil olduqda, onlar müəyyən qüvvənin təsirinə  məruz qalaraq öz əvvəlki 

hərəkətini dəyişirlər. 

Elektrik yükünə malik müxtəlif hissəciklərin elektrik və maqnit sahələrində hərəkətini 

öyrənərək onların yükünün kütləsinə nisbətini (q/m) təyin etmək və buradan da həmin 

zərrəciklərin təbiəti və onların yarandığı proseslər haqqında qiymətli məlumatlar almaq 

olar. Elektronlar və ionlar dəstəsinə elektrik və maqnit sahələri ilə  təsir edərək bu 

dəstələri idarə etmək, yəni onların hərəkət istiqamətini dəyişmək olar ki, bu da osilloqraf, 

elektron mikroskopu, yüklü zərrəciklərin sürətləndiricisi, televiziya borusu və s. kimi 

mühüm elektron cihazlarının iş prinsipinin əsasını təşkil edir. 

Əgər  q yükünə malik olan hissəcik  E

r

 intensivliyinə malik elektrik sahəsi və  B



r

 

induksiyasına malik maqnit sahəsi mövcud olan fəzada hərəkət edirsə, ona təsir edən 



yekun qüvvə 

.

maqn



el

F

F

F

r

r



r

+

=



   

                            (20.14) 

olar. Onda Nyutonun ikinci qanununa görə yüklü hissəciyin hərəkət tənliyi 

.

maqn



el

F

F

dt

d

m

r

r



r

+

=



υ

 

 



 

    (20.15) 

 

117


kimi yazıla bilər. Bu vektor tənliyini isə hər biri uyğun koordinat oxu boyunca hərəkəti 

təsvir edən üç dənə skalyar tənlik kimi yazmaq olar. 

Növbəti paraqraflarda yüklü zərrəciyin elektrik və maqnit sahələrində  hərəkətinin 

xüsusi hallarına baxılacaqdır. 

 

 

Ё21. Yüklü hissəciklərin eninə bircinsli 



elektrostatik sahədə hərəkəti 

 

Fərz edək ki, eyni yüklü hissəciklər dəstəsi  X  oxu boyunca 

0

υ

r  sürəti ilə  hərəkət 



edərək üfqi yerləşdirilmiş müstəvi kondensatorun elektrik sahəsinə daxil olur (şəkil 21.1). 

Hissəciyin 

0

υ

r  sürət vektoru elektrik sahəsinin istiqamətinə perpendikulyar olduğu üçün 



bu, eninə elektrik sahəsi adlanır.  Əgər kondensatorun köynəkləri arasındakı  məsafə 

onların  l

1

 uzunluğuna nisbətən çox 



kiçikdirsə, onda lövhələrin kənarında 

təhrif olma effektlərini nəzərə almamaq 

və kondensatorun elektrik sahəsini 

bircinsli hesab etmək olar. Y oxunu 

elektrik sahəsi istiqamətində yönəltsək, 

E

x

=E

z

=0,  E



y

=E olar. Burada E

x

,  E



y

  və 


E

z

 kondensatorun elektrik sahəsinin  E

r

 

intensivlik vektorunun koordinat oxları 



üzrə proyeksiyalarıdır. Baxılan halda 

maqnit sahəsi yoxdur və ona görə  də 

yüklü hissəciyə  təsir edən maqnit qüvvəsi sıfra bərabərdir: 

0

.



=

maqn

F

r

. Beləliklə, 



kondensatorun köynəkləri arasında hərəkət edən yüklü zərrəcik üçün (20.25) hərəkət 

tənliyi aşağıdakı şəklə düşür: 

 

0

υ



0

υ

y

υ

Шякил 

E

q

F

dt

d

m

el

r

r



r

=

=



υ

 

 



 

        (21.1) 

Baxılan halda yüklü hissəciyə yalnız  Y oxu boyunca yönəlmiş elektrik sahəsi 

tərəfindən qüvvə  təsir edir. Ona görə  də hissəciyin trayektoriyası  XY müstəvisində 

yerləşir və onun (21.1) hərəkət tənliyi aşağıdakı kimi iki tənliyə parçalanır: 

0

=



dt

d

x

υ

 



  

                         (21.2) 



E

m

q

dt

d

y

=

υ



 

  

                              (21.3) 



(21.2) tənliyini inteqrallayaraq 

0

υ



υ

=

=



=

const

dt

dx

x

 

 



 

           (21.3) 

alırıq. (21.3) tənliyinin inteqrallanması isə 

 

118 



C

Et

m

q

dt

dy

y

+

=



=

υ

 



 

 

          (21.4) 



verir. Burada 

0

1



υ

l

t

=

 – hissəciyin kondensator daxilində  hərəkət müddəti,  C – 



inteqrallama sabitidir. t=0 başlanğıc zaman anında, yəni hissəcik kondensatora daxil olan 

anda 


υ

y

=0 olduğundan, (21.4) düsturuna əsasən C=0 alırıq. Ona görə də 



Et

m

q

dt

dy

y

=

=



υ

  

 



              (21.5) 

olar. 


Hissəciyin hərəkət trayektoriyasını, yəni  y=y(x) asılılığını tapmaq üçün (21.3) və 

(21.5) tənliklərini inteqrallamaq və alınan ifadələrdən t-ni yox etmək lazımdır. Beləliklə, 



x=

υ

0



t

 

2



2

Et

m

q

y

=

 



  

                       (21.6) 

və buradan da 

2

2



0

2

x



m

qE

y

υ

=



    

                            (21.7) 

alınır ki, bu da parabolanın tənliyidir. Deməli, elektrik sahəsinə perpendikulyar 

istiqamətdə hərəkət edən yüklü zərrəciyin hərəkət trayektoriyası parabolanın bir qoludur. 

Hissəciyin kondensator daxilində  hərəkət müddətinin  t=l

1

/



υ

0

 qiymətini (21.5)-də 



nəzərə alsaq, kondensatordan çıxan anda onun 

υ

0



 sürətinə perpendikulyar olan sürəti 

0

1



υ

υ

l



E

m

q

y

=

    



                            (21.8) 

olar. Kondensatordan çıxan anda hissəciyin öz əvvəlki hərəkət istiqamətindən y

1

 meyli isə 



(21.7) düsturunda x= l

1

 yazmaqla tapıla bilər: 



2

0

1



1

2

1



υ

l

E

m

q

y

=



   

                            (21.9) 

Kondensatordan çıxandan sonra hissəcik 

0

υ



r  vektoru ilə 

α

 bucağı  əmələ  gətirən 



istiqamətdə düzxətli hərəkət edir. (21.3) və (21.8) ifadələrinə əsasən 

2

0



1

0

υ



υ

υ

α



l

E

m

q

tg

y

=

=



 

                             (21.10) 

yaza bilərik. Beləliklə, kondensatordan çıxandan sonra hissəcik əlavə olaraq 

2

0



2

1

2



2

υ

α



l

l

E

m

q

tg

l

y

=

=



   

                   (21.11) 

meyl edərək ekrana çatır. Burada l

2

–kondensatorun hissəcik çıxan ucundan ekrana qədər 



olan məsafədir. 

Son nəticədə hissəciyin öz əvvəlki istiqamətindən meyli (yəni, ekran üzərindəki 0 

 

119


nöqtəsinə nəzərən meyli) 





+

=



+

=

2



1

2

0



1

2

1



2

1

l



l

l

E

m

q

y

y

y

υ

   



         (21.12) 

olur. (21.10) düsturunu (21.12)-də nəzərə alsaq 

α

tg

l

l

y





+

=



2

1

2



1

 

 



 

    (21.13) 

yaza bilərik. Buradan görünür ki, elektrik sahəsini tərk etdikdən sonra hissəcik elə hərəkət 

edir ki, guya o, sahəni yaradan kondensatorun mərkəzindən (21.10) düsturu ilə  təyin 

olunan 

α

 bucağı altında hərəkətə başlamışdır. 



(21.10) düsturundan görünür ki, yüklü hissəciyin eninə elektrik sahəsində meyl 

bucağı onun q/m xüsusi yükündən asılıdır. 

Yuxarıdakı mühakimələrdə biz hissəciyin yükünün müsbət işarəli olduğunu və 

kondensatorun köynəkləri arasındakı elektrostatik sahənin  E

r

 intensivlik vektorunun Y 



oxu istiqamətində yönəldiyini fərz etdik. Lakin bu mühakimələr eyni zamanda mənfi 

yüklü zərrəciklərin hərəkətinə  də  tətbiq oluna bilər. Məsələn, elektronun elektrik və ya 

maqnit sahəsində  hərəkətindən bəhs edildikdə  nəzərə almaq lazımdır ki, elektron mənfi 

yüklü olduğundan onun meylinin istiqaməti müsbət yüklü hissəciyin meylinin 

istiqamətinin  əksinə yönəlmiş olacaqdır. Ona görə  də biz gələcəkdə  q ilə hissəciyin 

elektrik yükünün ədədi qiymətini işarə edəcəyik. 

 

 


Download 18.1 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   15   16   17   18   19   20   21   22   ...   119




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling