Hayotjon Abdullayev yomg‘irga aylansam…

BUZUQ TELEFON.
Qo‘lda buzuq telefon,

Ko‘rgan odam kuladi.

Men yorimni kutyapman,

U qo‘ng‘iroq qiladi.

Telba deydi ko‘rganlar,

Mengzashadi Majnunga.

Ha shunaqa majnunman,

Yetolmadim Laylimga.

Yuragimning to‘rida,

Miltillar ishq chirog‘i.

Telefon jiringlaydi?

Yo‘q! maktab qo‘ng‘irog‘i.

Ketganiga yil bo‘ldi,

Soniyalar dil o‘yadi.

Ming yil bo‘lsin kutaman,

U qo‘ng‘iroq qiladi.

O‘zi tuzuk, sog‘mikan,

Tun uyqusiz o‘ylayman.

Ko‘ngillari chog‘mikan,

Yana qaydan bilay man.

Bu dunyoda faqirga,

Vasli nasib etmadi.

Ko‘ndim achchiq taqdirga,

Qo‘lim oyga yetmadi.

Hamrox o‘sha telefon,

Umrimni yarmin yedi.

Ishdan kelsam o‘g‘ilcham,

Dada bu jiring dedi....

BOSHQACHA.
Bugungi kun boshqadir,

Bugun zamon boshqacha.

Boqsang ko‘zing quvnaydi,

Yer-u osmon boshqacha.

Odamlarning dilida,

Yoqimli xush navo bor.

Nuroniylar tilida,

Shukronalik, duo bor.

Samolar teng kelmaydi,

Yosh avlodning shashtiga.

Yashab to‘yging kelmaydi,

Yashamoqlik gashtiga.

Bosgan yo‘li ulug‘ yurt,

Qo‘ygan marrasi ulkan.

O‘zbek nomi ulug‘ yurt,

Ulug‘dir ona maskan.

Ilmu urfon, sportda,

Dunyo bilan tenglashar.

Baralla aytib madhing,

G‘urur bilan kuylashar.

Bugungi kun o‘zgadir,

Bugun jahon o‘zgacha.

Boqsang diling quvnaydi.

O‘zbekiston o‘zgacha!

ONA TILIM.
Onam allasi-la chiqdi zabonim,

Otam o‘giti-la ulg‘aydi jonim.

O‘zbek nomi bilan tug‘ildim shukr,

Millatimning tili sha’nim, vijdonim.

Yassaviy hikmati turkona edi,

Xos Hojib aytarin shu tilda dedi.

Ming yillar avvalroq tug‘ilgan doston,

Alpomishning tili o‘zbekcha edi.

Titrab narasidan nazmiy qasrlar,

Tugamas xazina necha asrlar.

Navoiy turkiyda tengi yo‘q edi,

Unga tan berdilar xonlar, amirlar.

Qancha yil yog‘iyning zanjirlarida,

Misoli bandi qush bo‘ldi qafasda.

Erkinlik istasa o‘sha kunlarda,

Qanotlar qirqildi, bo‘ldilar hasta.

Orzular ushaldi bitdi alamlar,

Ona tilda erkin so‘zlar odamlar.

Armonlar, zug‘umlar topdi nihoya,

O‘zbekcha yozmoqda rangin qalamlar.

Navoiyning tili men so‘zlagan til,

Muhammadning dili men so‘zlagan til.

O‘zbek tili yashar millat bardavom,

Turkiy tillar guli men so‘zlagan til.

DANGASALIK.
Odam degan dangasa, tanbal,

Boqimanda bo‘lib qolmaydi.

O‘zi uchun, oilasi-chun sal,

Mehnat qilsa, o‘lib qolmaydi.

Hovlisining farqi yo‘q sira,

Qo‘riqxona, chakalakzordan.

Buni ko‘rgan dil bo‘lar xira,

Yer ham yig‘lar bunday ozordan.

Bir lahzada qilgulik ishga,

Qizg‘onadi fursat, kuchini.

Vaqt topadi aroq ichishga,

Qadrlamas o‘tgan kunini.

Nega bekor yuribsan desang,

Ishlagani ishim yo‘q deydi.

Ertasiga ish topib bersang,

Ishlamayman, xushim yo‘q deydi.

Naf izlamas o‘tgan kunidan,

Xarob qilar o‘zin, obro‘sin.

Shahd qilsa ish kelar qo‘lidan,

Bajaradi qilgan orzusin.

Birov kelib yerin chopmaydi,

Tomin suvab bermaydi hech kim.

Uxlab yotsa tilla topmaydi,

Tilla berar tokdagi uzum.

Mehnat qilgan odam uy qurar,

Muruvvatin kutmas o‘zgani.

Mehnat qilgan odam to‘y qilar,

Uning bo‘lmas birovdan kami.

Haqiqat shu, ishlagan-tishlar,

Ko‘p ishlagan katta tishlaydi.

Shunday, halol, ishchan kishilar,

Ham obro‘, ham tilla to‘playdi.

* * *

Ko‘nglim gulzorida ungan chechagim,

Iforing dil uyim mushklarga burkar.

Ilk ko‘rgan onimni keldi eslagim,

Hayollar oqimi izingdan eltar.
Bugun yana madhing keldi kuylagim,

So‘z quyilib kelar, seni eslasam.

Sevgimiz bardavom bo‘lsin, tilagim,

Men shoir bo‘lmasdim seni sevmasam.

Soching har tolasi ishqimga sabab,

Ko‘zlaring jolasi muhabbatimdir.

Lablaring bodasi ishqimga sabab,

Yanog‘ing lolasi muhabbatimdir.

Ming turfa gulzorni aylanib kezsam,

Gul topa olmayman senga tutgulik.

Bu qanday sinoat, men o‘ylab ko‘rsam,

Olamda gul yo‘qdir sendan o‘tgulik.

So‘zing har ash’ordan nazokatlidir,

Ko‘zing ohularda hasad uyg‘otar.

Sen bilan bu dunyo tarovatlidir

Ey Hayot ishq ila har kun tong otar.

* * *

Sen meni unchalik o‘ylamasang ham,

Dil berib, konglimni xushlamasang ham,

Nigohing men tomon tashlamasang ham,

Rishtalar ipini yechgim kelmaydi.

Dardisar sevgimdan kechgim kelmaydi.

Yo‘limdan chiqsa ham nishlar, tikanlar,

Cheksam ham ko‘yingda jabru-stamlar.

Shunda ham kerakmas o‘zga sanamlar,

Begona qo‘llardan tutgim kelmaydi,

Shu qaysar sevgimdan kechgim kelmaydi.
Hiloldek qoshingni chimirsang mayli,

Hijronda sabrimni yemirsang mayli,

Ammam, yo holamdek semirsang mayli,

Begona hipchani quchgim kelmaydi.

Yagona sevgimdan kechgim kelmaydi.
Parilar ichida tengsizim o‘zing,

Samoda talpingan yulduzim o‘zing,

Borlig‘im, ham tunim, kunduzim o‘zing,

Har lahza tegrangdan ketgim kelmaydi,

Abadiy sevgimdan kechgim kelmaydi.


TUPROQ YO'L.
Tuproq yo'ldan o‘tsang egning chang bo‘ladi.

Shu g‘ubordan rashk qilaman, qizg‘onaman.

Sendan keyin ortingdan xo‘p jang bo‘ladi.

Senga boqqan nigohlardan o‘ch olaman.

Parvoyingga keltirmaysan kuyganlarim.

Oshiqligim tongda esgan yel biladi,

She’rga solgum sen deb dilga tuyganlarim,

Muhabbatim eshitgan xalq, el biladi.

Sen osmonda porlagan oy, men bir g‘arib.

Sen qaydayu men qaydaman, go‘yo qarol.

Dardlarimga malham bo‘lar, bormi tabib.

Sening ko‘ngling kim ila band, o‘rtar savol.

Misli Majnun kabi yurgum devonavash,

Hayollarim ortingdan zor yetaklaydi.

Yuzing oli go‘yoki cho‘g‘, obi-otash,

Qarashlaring jonim qushin kaltaklaydi.

Qancha zahmatlaring borki, menman tayyor.

Azoblasang holi battar tang bo‘laman,

Haydasang ham, qarshingda gul tutib takror,

Tuproq yo'lda poying uzra chang bo‘laman.

KELADUR.
Qani chetroq qochinglar,

Yo‘lni katta ochinglar,

Poyiga gul sochinglar,

Bizning janon keladur.

Atlas ko‘ylagi yonib,

Sochlar soydek to‘lg‘onib,

Chiroyiga quvonib,

Qilich mujgon keladur.

Ko‘z-ko‘z qilib bo‘yini,

Taratib mushk bo‘yini,

Bildirmayin o‘yini,

Tutib pinhon keladur.

Shodman ko‘zim tushganda,

Jon-u dilim o‘shanda,

Yuzida yonib xanda,

Tan ila jon keladur.

Ko‘ngil eshigin ochay,

Poyiga ishqim sochay,

Ko‘nmasa olib qochay,

Ruxi ravon keladur.

* * *

Xazon bo‘ldi yashil burglar,

Yetib keldi fasli kuzak.

Ishqim hamon yosh va dilbar,

Hamon senga shaydo yurak.
Hargiz tushlarimda o‘zing,

Hargiz xushim sening bilan.

Ko‘zlarimda qolgan ko‘zing,

Yashayapman mehring bilan.

Hanuzgacha yodimdadir,

Izhoringni aytganlaring.

Mening sevgim jonimdadir,

Jon qushimni malhamlading.

Qancha yo‘llar bosib o‘tdik,

Qancha fursat qoldi ortda.

Qancha anduhlarni yutdik,

Vazmin, sinovli hayotda.

Baxt yozilgan taqdirlarga,

Bizlar intiq kutayapmiz.

Omad kular faqirlarga,

Umid ila o‘tayapmiz.

Kuzak fasli keldi takror,

Sevgimiz yosh, go‘zal, dilbar.

Yana qaytib kelar bahor,

Yana kuylar sho‘x bulbullar.

INSON.
O‘z xuzurin o‘ylab yurgan insonmas,

Elning tashvishini o‘ylagan inson.

Kimning ko‘zi so‘qir bo‘lsa nuqsonmas,

Ko‘ngli so‘qir bo‘lsa, anashu nuqson.

Alloh bergan rizqqa shukr etsa odam,

Halovat tuyadi o‘tgan kunidan.

Kimki qanoatsiz yugursa.har dam,

Tashvishlar chiqadi o‘ngu-so‘lidan.

Olam senga qarar sen boqqaningdek,

Jilolar qiladi anvoyi rangda.

Agar yomon bo‘lsang, u ham g‘animdek,

To‘fonlar qiladi, qolasan changda.

Do‘stginam, chin odam bo‘lmoq istasang,

Xalqning og‘rig‘ini dardim deb sana.

El ichra o‘rningni bilmoq istasang,

Ne ishlar qildim deb, ortingga qara.