Janat Odamlar n65. p65

Jannati odamlar
55
– Men senga gap topib beraolmayman-da,
î‘g‘lim.
– Mayli, topolmasangiz ham gaplashaveramiz.
Ayting-chi, siz nega pakana bo‘lib qolgansiz?
– Iya, men pakanamanmi?
– Bo‘lmasam-chi, kecha pakananing go‘shtini
bo‘ri yemaydi, dedingiz-ku.
– Pakana bo‘lsam, kel, bo‘yimizni o‘lchab ko‘-
ramiz.
– Men hali bolaman-ku.
– Bola bo‘lsang ham o‘lchayveramiz.
– Yo‘q, ayting, nega pakana bo‘lib qolgansiz?
– E, o‘g‘lim, boyvachcha bolam, mahkamroq
ushla, tag‘in yiqilib tushmagin. Lekin biqinimdan
ushlama, qitig‘im bor... Xudo shunday yaratgan
bo‘lsa, bandasining qo‘lidan nima ham kelardi, bo-
lam... Bobong aytmagan ekanda, men chala tug‘il-
ganman. Odam-chi, onasining qornida to‘qqiz oyu
to‘qqiz kunu to‘qqiz soat yotadi, bilasan-a?
– Yo‘q, bilmayman.
– Sen nimani bilasan, o‘zi?
– Hamma narsani bilaman.
– Mening onam ho‘kizdan qo‘rqib, yetti oyda
tug‘ib qo‘ygan ekan. Meni beshikda emas, bedanaga
o‘xshatib to‘rqovoqda katta qilishgan ekan.
– Keyin o‘sha ho‘kizni nima qilishgan ekan?
– So‘yishgan bo‘lsa kerak-da.
– Keyinchi?
– Keyin mana shunaqa kichkina bo‘lib qolgan-
man-da.
– Bedana bo‘lib sayrashni bilasizmi?
– Bilaman.
– Qani, sayrang-chi.

---

Xudoyberdi To‘xtaboyev
56
– Yo‘q, o‘g‘lim, avval bo‘rsiqni ushlab, so‘yib,
bobongning oyog‘ini davolaylik, keyin sen, men,
bobong uchovimiz bedazorga boramiz, ana o‘sha
yerda vavaqlab sayrab beraman.
– Yo‘q, hozir sayraysiz.
– Sayramayman.
– Bo‘lmasa qitiqlayman.
– Qo‘lingni ol. Rostdan ham qitig‘im bor, jon
î‘g‘lim... Mana, soy bo‘yiga ham keldik. Uyog‘iga
piyoda o‘tamiz shekilli. Eshagimiz muzdan
o‘tolmaydi, chog‘i. Oldin sen tushgin, barakalla...