Library ziyonet uz/ A lvido, ey
Alvido, ey Gulsari (qissa)
Download 0.88 Mb. Pdf ko'rish
|
alvido ey gulsari
Alvido, ey Gulsari (qissa)
Chingiz Aytmatov 137 library.ziyonet.uz/ uzoqligidan uning qichqirgan ovozini eshitmasa ham, Tanaboy: «Toʻxta, otni qattiq haydama!» deb qichqirdi va oʻz otini choptirgancha uning yoʻlini kesib chiqmoqchi boʻldi. Biroq yetolmasdan, tezda toʻxtadi. Agar chavandoz uni tushungan boʻlsa-ku yaxshi-ya, bordi-yu tushunmagan boʻlsa-chi? «Sening ishing nima? Sendaqa buyruq beradigandan oʻrgildim. Qanday istasam, shunday ketaman. Yoʻqol bu yerdan, qari tentak!» deb javob qaytarsa-chi. Yoʻrgʻa esa bu orada goh chang-toʻzon orasida koʻrinmay qolar, goh undan otilib chiqib, uzoqlashib borardi. Tanaboy uning orqasidan uzoq qarab turdi. Keyin otini burib orqaga qaytib ketdi. «Biz endi qaridik, yoshimizni yashadik, Gulsari. Endi biz kimga kerak boʻlamiz? Endi mening ham oldingidek kuch-quvvatim yoʻq. Oxirgi kunlarimizni kechirish qoldi, Gulsari», – derdi u... Tanaboy bir yildan keyin yoʻrgʻani aravaga qoʻshilgan holda koʻrdi. Tanaboyning koʻngli yana buzildi. Safdan chiqib qolgan va boʻyniga kuya tushgan boʻyincha urilgan, eski aravani tortayotgan uchqur yoʻrgʻaga qarab achinar edi. Tanaboy qarashni ham istamay orqasiga oʻgirildi. Tanaboy yoʻrgʻani yana uchratdi. Uning ustida yirtiq mayka kiyib olgan yetti yoshlardagi bola koʻcha boʻylab borardi. U yalangʻoch oyoqlari bilan otni niqtab, uni oʻzi boshqarayotganidan quvonib magʻrurlanardi. Aftidan, bolaning otga birinchi marta minishi edi, shuning uchun ham uni juda yuvosh va itoatkor boʻlib qolgan eski yoʻrgʻa Gulsariga mingizib qoʻyishgan edi. – Bobo, menga qarang! – keksa Tanaboyga maqtanardi bola. – Men Chapayevman! Men hozir soydan oʻtaman. – Qani-qani, oʻt-chi, men koʻrayin! – dadillantirdi uni Tanaboy. Bola ot jilovini dadil ushlab soydan kecha boshladi. Ammo ot narigi qirgʻoqqa chiqayotganida bola oʻzini tutolmay suvga shaloplab yiqilib tushdi. – O-yi! – deb qichqirdi u qoʻrqqanidan. Tanaboy uni suvdan tortib oldi va otning yoniga keltirdi. Gulsari soʻqmoq yoʻlda ogʻirligini navbat bilan dam u oyogʻiga, dam bu oyogʻiga tashlab turardi. «Otning oyogʻi ogʻriyapti, demak, ahvol chatoq» oʻyladi Tanaboy. U bolani qari yoʻrgʻaga mingizdi. – Haydayver, endi yiqilma. |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling