Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
www.ziyouz.com kutubxonasi
101 mahsuli deymiz. Xo‘p, bu masalalarda Klimovich bahslashmaydi. Biroq, bir narsaga aniq javob talab qiladi: dunyo odamlari Tavrotga uch ming, Injilga ikki ming, Qur’onga bir ming to‘rt yuz yildan beri yashamoqning asosiy qonuni sifatida amal qilib kelyaptilar. Sen bilan men ertaga odamlarning taqdirini hal qilamiz. Ular faqat bizning qonunlarimiz asosida yashamaydilar. Demak, biz bularni bilishimiz kerak. — Klimovich falsafasining Zohidga ta’sir etmayotganini sezdi-yu, gapni bura qoldi: — Palov olib keldingmi? Klimovich ham odam, vaqti-vaqti bilan ovqatlanib turishi shart. Klimovich ilmiy ishga rag‘bat bildirib, o‘qishni aspiranturada davom ettirdi. Zohid kissavurlarning iziga tushib, ovloqlarda ularning yo‘lini poylab tong ottirgan kezlari Klimovich ilm bilan band bo‘ldi. Uch yilga qolmay nomzodlik dissertatsiyasini yoqladiyu Isroilga otlandi. Har qalay indamasdan ketmadi. Palov, piyozli non bilan siylab turgan qo‘shnisini qidirib keldi. «Har bir ongli inson o‘zining tarixiy Vatanida yashashi kerak». Klimovich bu qonunga amal qiladi, — deb qalin daftar tutqazdi. — Esingdami, Sablukovning tarjimasini ko‘chirgan edim. Bu senga, esdalik. Sen buni o‘qi, tushunib o‘qi. Klimovich o‘qib zarar ko‘rmadi. Shunday deb xayrlashdi. Zohid Odessada tug‘ilgan, yoshlik yillari O‘zbekistonda o‘tgan do‘stining tarixiy Vatani qaer ekanini undan xat olganidan keyin bildi. Zohid o‘sha kezlari daftarni varaqlab bir-ikki bet o‘qigan bo‘ldi-yu, bitxat bilan bitilgan sahifalarga ko‘z tashlashga toqati yetmadi. Daftarni o‘qilmay yotgan kitoblari ustiga qo‘yganicha qayta qo‘l urmadi. Hozir tabibdan barcha uchun aniq, tushunarli bo‘lgan oyati karimani eshitib, o‘sha daftarni esladi. «O‘qib qo‘ysam bo‘larkan», deb o‘ziga dashnom berdi. — Bu oyati karimani faqat siz uchun aytmadim, — dedi tabib yo‘ldan ko‘z uzmay. — Ko‘p joylarda ko‘p takrorlayman. Hammamiz bandamiz. Unutib qo‘yish illatimiz bor. Unutib qo‘ymaslik uchun takrorlab turishimiz joiz. Tabib bu izohi bilan Zohidning ruhiyatidagi og‘ir yukni yengillatdi. Bir oz yurishgach, Zohid suhbatni davom ettirish maqsadida: — Tabib aka, hali oxirat oroli haqida gapirganingizda «daraxt ekdingiz» deb birlikda aytdingiz. «Daraxt ekmadikmi»? Sizning ishingiz ham xayirli-ku? Moshtabib kulib, unga bir qarab oldi: — To‘g‘ri, lekin ishim xayrlilik martabasiga yetib, oxirat orolida xayrli nihol bo‘lib ko‘karishi uchun adangiz avval shifo topishlari kerak. Men tuzatuvchi emasman. Shifo beruvchi — Olloh. Agar Olloh iroda qilgan bo‘lsa, men bir sababchiman. Eng muhimi — mening xizmatimdan sizlar rozi bo‘lsalaringiz nihol amal oladi. Bo‘lmasa yo‘q. Tabib yanglishmagan edi. Zohid uyga kirib kelishi bilan otasi «ie, sen qaerdan eshitding?» deb ajablandi. Otasi xona to‘ridagi qalin to‘shak ustida o‘tirardi. Yotishga qiynalgani uchun devor tomonga ustma-ust qo‘yilgan yostiqlarga suyanib olgan edi. Bu holati ham joniga orom bera olmayotgani sababli bezovta ravishda tez-tez qimirlab qo‘yardi. Uning ro‘parasida derazaga orqa qilib o‘tirgan ota qadrdon — Uloqchi buva joyidan jilmay, qo‘l uzatib ko‘rishdi. Zohid uni «ota qadrdon», deb bilsa-da, u odam bu martabaga qanoat qilmay, «Men buvang bilan ham samovorxonada oshxo‘rlik qilganman», deb «buva qadrdon»lik darajasini talab qilardi. Gapu muomalasi ham shunga yarasha edi. Otasining «Sen qaerdan eshitding?» degan savoliga Uloqchi buva javob qaytardi: — O‘g‘lingga men odam yuboruvdim. Milisa bo‘lsa, idorasida milisa. Bu yerda senga o‘g‘il, boshqa gap yo‘q. O‘g‘il bo‘lganidan keyin o‘g‘illigini qilsin. Uch-to‘rt kun ishga bormasa dunyoni o‘g‘ri bosib ketmaydi. O‘g‘ri jonivorlar ham bahonada dam olvolishadi. Hov milisa, yana ikki barmog‘ingni burningga tiqib kelaverdingmi? Zohid bu dashnomdan izza chekib, javob bera olmadi. Yo‘ldagi bozorchaga |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling