Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
263 Moskvalik vrach «eng yaxshi dori – umid», deb bu xonadondagilarning umidiga quvvat berganday edi. Biroq, umid saroyi go‘yo muzdan barpo etilganday kun sayin erib borardi. Manzura tunu kun mijja qoqmay o‘g‘lining qoshida o‘tirmoqni istardi. Asadbek «bolasining rangiga qarayverib kuyib kul bo‘lmasin», degan fikrda uni chaqirib, turli yumushlar buyuraverardi. Xotinining qo‘li ishda-yu, xayoli bolasida ekanini ko‘ravergach, uni o‘z holiga qo‘ydi. Asadbek o‘g‘lining yoniga kirganida unga ko‘ngil ko‘taruvchi gaplarni aytishni istardi. Lekin tilga gap kela qolmasdi. Mo‘ltillab o‘tirish o‘ziga ham yoqmay, o‘qishdan gap ochaverardi. Bu safar ham shunday bo‘ldi. Uning domlalari haqidagi gapiga o‘g‘li kutilmagan javobni berdi: — Ada, bizga berilgan ta’til cho‘zilib ketdi. U tomonlarda «ha, hechqisi yo‘q», deyilmaydi. Doktor Xudoyor ham ayamaydilar. Akam bilan yangamga ijozat bering, xo‘p desangiz, keliningiz ham birga ketsin. Men sal o‘zimga kelvolsam, yetib boraman. Asadbek bir oz o‘ylanganday bo‘ldi, biroq, aniq qarorga kelmadi. O‘g‘lining javob kutib, tikilib yotganini ko‘rib: — O‘zlari bilan maslahat qilay-chi, — deb qutulmoqchi bo‘ldi. — O‘zlari bilan maslahat qilmang, — dedi Abdul-hamid. – Ertaga yo‘lga chiqishsa, indinga u yoqqa uchishlari mumkin. Bo‘lmasa, yana bir hafta yo‘qotishadi. Asadbek «gaping to‘g‘ri», deganday o‘g‘lining boshini silab qo‘ydi. — Ada, — dedi Abdulhamid, — Moskvalik do‘xtir «umid qiling», dedi, a? Agar ustozimiz doktor Xudoyor bo‘lganlarida «Ollohning rahmatidan umid qiling», derdilar. Bir sharafli hadis bor ekan: Olloh-taolo rahmatini yuz qismga bo‘lib, to‘qson to‘qqiztasini o‘ziga olib qolib, faqat bittasini yer yuziga tushirgan ekan. Yaralganlar, ya’ni butun odamlaru jonli zotlar bir-birlariga rahm qilishlari uchun shunday bo‘lgan ekan. Ot tuyoqlarining bolasiga tegib ketishidan qo‘rqib, tuyoqlarni ko‘tarib yurishi uchun ham shunday ekan... Asadbek o‘g‘liga «sen shunaqa gaplarni ham bilasanmi?» deganday ajablanib qaradi. Abdulhamid otasining bu qarashidagi yashirin ma’noni uqib, kulimsiradi. — Doktor Xudoyor bizga dunyoviy ilm berardilar. Bir kuni «siz eng asosiy ilmdan uzoqsiz», dedilar. Biz ajablandik. Shunda hadis aytib berdilar. Abdulloh ibn Musavvir Hoshimiydan rivoyat qilingan ekan: Bir kishi Payg‘ambarimiz huzurlariga kelib, «menga ilmning g‘aroyiblaridan o‘rgatmog‘ingiz uchun huzuringizga keldim», debdi. Shunda unga: «Ilmning avvalida nima ishlar qilding?» debdilar. U: «Ilmning avvali nima?» deb so‘rabdi. «Ulug‘ va qudratli Robbingni tanidingmi?» debdilar. «Ha» deb javob beribdi. «Ollohning haqqiga nima ishlar qilding?» deb so‘rabdilar. «Olloh hohlaganicha ishlar qildim», deb javob beribdi. Keyin «O‘limni bildingmi?» debdilar. «Ha», debdi u kishi. «O‘lim uchun nima hozirlik ko‘rding?» debdilar. «Olloh xohlaganicha», debdi. «Borgil va u yerda ham shu tarzda davom et, keyin kelsang, senga ilmning g‘aroyiblarini o‘rgataman» debdilar. Bir necha yillardan keyin u kishi yana kelganda Payg‘ambarimiz unga: «Qo‘lingni qalbingga qo‘y, o‘z nafsing uchun rozi bo‘lmagan narsani musulmon birodaring uchun ham rozi bo‘lma, o‘zingga ravo ko‘rgan narsani musulmon birodaringga ravo ko‘rgin, mana shu ilmning g‘aroyibidir», degan ekanlar... – Abdulhamid toliqib, ko‘zlarini yumdi. Qurigan labini tili bilan namlagan bo‘ldi. Asadbek ilib qolgan choydan quyib ichirdi. Shundan so‘ng Abdulhamid gapini davom ettirdi: — Yana bir hadisda Pay- g‘ambarimiz va’z aytgan ekanlar: «Besh narsadan oldin besh narsani g‘animat bil, — debdilar u zot, — qariligingdan oldin yigitligingni, bir ishga mashg‘ul bo‘lib qolishingdan oldin bo‘sh vaqtingni, faqirligingdan avval boyligingni, o‘limingdan oldin tirikligingni, kasal bo‘lmasingdan oldin sog‘lomliging-ni g‘animat bil...» Payg‘ambarimiz aytgan shu besh narsada ko‘p ilmlar jam qilingan ekan... |
