davlatning
ustunligi
va shunga bo g ’liq holda hokim iyatning avtoritar xarakterdaligi,
paternalizm (ya ’ni davlatning jamiyatga
",
homiylik" qilishga intilishi)
va
hokim iyatga
oid
m unosabatlarning
patem alistik
xarakterdaligi,
aholining
hokim iyatga nisbatan
klientilistik (y a ’ni davlat himoyasida, homiyligida bo'lishga
odatlanib qolishj
munosabatda bo ’lish, jam iyatda davlatdan mustaqil b o ’lgan va
unga
b o g ’liq
b o ’lmagan
fuqarolik jam iyati
institutsiyalarining
taraqqiy
etm aganligi,
hokimiyatning
sakrallashgani
va
siyosiy
munosabatlarning
personifikatsiyalashuvi (ya ’ni qonunning emas, balki alohida shaxsning ustunligi)
bilan tavsiflanadi.
2.
Davlat siyosiy sistemanins asosiy instituti
Ijtimoiy rivojlanish natijasida har bir xalq tarixida davlat turli vaziyatlarda,
turli davrlarda vujudga kelgan. Davlatning paydo b o ’lishi haqida bir-biridan farq
qiladigan bir qancha nazariyalar mavjud.
1. Patriarxal nazariya
vakillarining (Aristotel, Filmer) fikricha davlat oilaning
evolyusiyasi natijasidir, davlat boshlig’i patriarxal oila boshlig’iga o ’xshaydi va
undagi jarayonlar oiladagi m unosabatlar kabi tuzilgan.
2. Diniy nazariyalar
esa davlatni ham boshqa ijtimoiy hodisalar qatori ilohiy
karom at sifatida tushunishadi, ularning fikricha davlat xudo belgilab bergan
norm alam i o ’z fuqarolari orasiga singdiradi va ularning bajarilishini nazorat qiladi.
3. Shartnoma nazariyasi
vakillarining (G. Grotsiy, T. Gobbs, J.J. Russo)
fikricha davlat kishilar o ’rtasidagi kelishuv, shartnom a natijasidir. Davlat
kishilarning o ’zaro kelishuvi natijasi ekanligi haqidagi fikrlarni Epikur ham aytgan
edi. Bu nazariyaga muvofiq suverenitet umuman xalqqa tegishli, hukmdorlar esa -
xalq vakillari b o ’lib, xalq oldida hisobot berib turadi va xalq xohishiga ko ’ra
alm ashtiriladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |