paytda, mavjud segmentlardagi talablami ham o ‘zgartiradi. Masa
lan:
— bank xizmatlari, faol hordiq chiqarish, tibbiy xizmat ko‘r-
satishga nisbatan keksa yoshdagilar (65 yoshdan katta) segmenti;
— to‘liq bo‘lmagan oilalar segmenti: bo‘ydoqlar, ajrashgan-
lar, bevalar;
— xarid qobiliyati yuqori, ammo bo'sh vaqti chegaralangan
va ikki kishi ishlaydigan oilalar segmenti;
— vaqtni tejashga yordam beradigan barcha tovar va xizmatlar-
ga (mikroto‘lqinli pechlar, yarim tayyor oziq-ovqat mahsulot
lari, tez xizmat ko‘rsatish restoranlari) katta e ’tibor beradigan
ishlovchi ayollar segmenti.
Ijtimoiy-demografik ma’lumotlardan foydalanishdagi asosiy
yo‘nalishlar quyidagilardan iborat:
— segment yoki bozoming ijtimoiy-demografik yo‘nalishini
aniqlash;
— tanlangan ijtimoiy-demografik gumhga ta’sir ko‘rsatish
ehtimoli katta bo‘lgan kommunikatsiya vositalarini tanlash;
— yangi tovaming potensial xaridorlarini aniqlash;
— xaridorlar soniga qarab, bozorni miqdoriy baholash.
Ijtimoiy-demografik segmentlashning cheklanishlari. Bunda
asosiy e ’tibor segmentning paydo bo‘lishini izohlovchi omillami
tahlil qilish emas, balki uni tashkil qiluvchi kishilarga tavsif be-
rishga qaratiladi. Mana shuning uchun ham ushbu segmentlashni
tavsiflovchi segmentlash deb ataladi.
Sanoati rivojlangan mamlakatlarda ijtimoiy-demografik seg
mentlashning oldindan aytish imkoniyati pasayib boradi, chunki
ularda turli ijtimoiy sinflaming iste’mol uslublari tobora standart-
lashib boradi. Boshqacha qilib aytganda, yuqori daromadli guruh-
ga mansub kishilaming xulq-atvori o ‘rtacha daromadli kishilar-
ning xulq-atvoridan, albatta, farqli bo‘ladi, degani emas. Shu
Do'stlaringiz bilan baham: |
