Noma janri haqida Nasimxon Rahmonovning “O`zbek adabiyoti tarixi”

Qilur o`z jonig`a qasd o`zi boyiq,

Gadoekim bo`lur sultona oshiq.

Yoki:

Ayit mendinkim, ul miskin urur oh,

Qachon ingay gadoning evina shoh?

Nomalardagi «olam podshohi», «qamuq ko’rkluklari uzra “podshosen», «gulchehralar molik riqobi», «shohi qaboyil», «ohu nazarlar shahriyori» kabi ifodalardan foydalanish ham biryo’la asar bag’ishlangan hukmdorni esdan chiqarmaslik ilinjida qilingan. Muallif shunday yo’l tutganki, bu parchalarni hukmdorga emas, yorga bag’ishlangan deb o’qisangiz ham, ma’no chiqaveradi, badiiyat hech narsa yo’qotmaydi. Eng muhimi, ishq bu erda hukmdorga muhabbatdan sevikli yorga, undan esa Yaratgan Egamga muhabbatga aylana borgan. Chunki tasavvuf yurtimizda keng qanot otgan bu davrlarga kelib ilohiy ishqdan xoli tarzda muhabbat mavzuini yoritishni tasavvur qilish mushkul: Buni shoir asar oxiridagi «Iltimosin aytur» faslida shunday bildirib o’tadi:

Muni kim ish birla o`qug`ay,

Haqiqat olamini munda bilg`ay.

Bu erdagi «haqiqat» tasavvufiy ma’noga ega. Ya’ni Xudoga ishqning yo’li shariat, tariqat va haqiqatdan iborat deb qaralgan. Haqiqat — Allohga etishni anglatadi. Tasavvuf ahli ishqni Xudoga muhabbat tarzida tushungan va talqin etgan. Insonga, ya’ni do’stga yoki yorga muhabbat Allohga bo’lgan ishqning bosqichlaridan deb qaralgan. «Muhabbatnoma» o’zbek adabiyoti tarixida alohida o’rin tutadi. U she’riyatning keyingi taraqqiyotiga jiddiy ta’sir o’tkazdi. Hatto, Alisher Navoiy ham bu asardan yaxshi xabardor bo’lgan. Ulug’ o’zbek shoirining forsiy va turkiy til muqoyasasi, turkiy tilning ko’p jihatlardan ustunligini isbotlashga bag’ishlangan «Muhokamat ul-lug’atayn» risolasida turkiylar kattaroq xolni «meng» deyishi, bu ifoda forsiy tilda yo’qligi haqida gapira turib, misol tariqasida:

Aningkim, ol enginda meng yaratti,

Bo`yi birla sochini teng yaratti, - baytini keltiradi.

Navoiy bu misralarni qaysi asar yoki qay bir shoirdan olganini aniq aytmagan. Aslida, bu — Xorazmiy «Muhabbatnoma»sining oltinchi bayti. Navoiy bu baytni aynan Xorazmiyning «Muhabbatnoma»sidan olganini isbotlovchi boshqa jiddiy dalillar ham bor. Xorazmiy keltirilgan baytda kecha va kunduzni bir chiroyli qiz yoki kelinchak kabi tasvirlab, Alloh uning qizil yuzida meng, ya’ni katta xol yaratdi, shuningdek, bo’yi bilan sochini teng yaratdi, deydi. Bundagi «qizil yuz» («ol eng») va «bo’y» ramzan — kunduzni, «meng» va «soch» — kechani bildiradi. Demak, Xudo kunduz bilan kechani teng qildi, deyilmoqchi. Umuman olganda, yil davomidagi jami kunduzlar bilan barcha kechalar yig’indisi teng-da. Shoir baytda aynan shuni ko’zda tutgan. «Bo’yi birla sochini teng yaratti» — turkiy she’riyatga Xorazmiy qo’shgan go’zal ifodaviy topilma. Navoiy esa adabiyot, xususan, turkiy she’riyatdagi yilt etgan biror nimarsani ko’zdan qochirmagani aniq.