Nurulloh Muhammad Raufxon Bu kunlar
Download 3.93 Mb. Pdf ko'rish
|
- Bu sahifa navigatsiya:
- Qovochaqlarga qaytadan paxta qo‘yib chiqilsin!
- “Oltiariqliklar Prezidentga paxta qo‘ydi!!!”
- Bu kunlar
- Urchitma-chatishtirma partiyalar
- 1. O‘zbekiston xalq demokratik partiyasi (O‘zXDP).
- 2. “Vatan taraqqiyoti” partiyasi.
|
Bu kunlar
www.nurullohuz.com 241
3. Paxta qo‘yish. Birovga aytishga uyaladi odam, lekin aytmasa ham bo‘lmaydi. Bu voqea o‘tgan zamonlarda – podshohlar, xon va amirlar davrida emas, bugun – XXI asrda, prezidentlik tuzumi hukm surib turgan bir zamonda, O‘zbekistonda bo‘lib o‘tdi! 2011 yil kuzi... Farg‘ona viloyati Oltiariq tumani... Paxta terim mavsumi o‘rtalaridan o‘tib, oxirlab qolgan pallalar... Muhtaram Prezident ko‘ngillari viloyatga marhamat qilishni tusab qoldi. “Qishloq mehnatkashlari” bilan uchrashmoqchi bo‘ldilar... Odatdagidek, u “mehnatkashlar” ming bir chig‘iriqdan o‘tkazilib, uchrashuvga tayyorlandi. Keng dalada, paxtazor qo‘ynida ko‘rishish maqsadga muvofiq topildi. Lekin bitta kamchilik sezildi ‒ aksiga olib, dalada lo‘ppi paxtazor qolmabdi... Qip-qizil xijolat! Prezident “jujur 169
dehqonlar” bilan suhbatlashgisi kelsa-yu, dalada paxta bo‘lmasa! Hammayoqda bo‘m-bo‘sh qovochaqlar... xuddi dehqonning tepaga uzangan bo‘m-bo‘sh hovuchidek... Yo‘q, ketmaydi, tezda biron chora topish kerak. Qovochaqlarga qaytadan paxta qo‘yib chiqilsin! Bu g‘oya ilk kimdan chiqqani juda-juda qiziq. Bunaqa antiqa fikr qanaqa odamdan, qanaqa aqldan chiqadi?! Albatta, bir kuni u “qahramon” baribir yuzaga chiqadi, yuzlab guvoh ko‘zi o‘ngida bo‘lgan ish-ku bu! Yo Kottaning o‘zi o‘ylab topdimikan? Qaydam, bo‘lishiyam mumkin... Xullas, kechagina terib topshirib yuborilgan paxta azza-bazza qaytarib olib kelindi, yuzlab “hasharchi” jalb etildi (harholda bu davlat ahamiyatiga molik tadbir!) ‒ “paxta qo‘yish” amaliyoti boshlandi. Qo‘qon tomonlardan daydi shamol kelib qolib (bilib bo‘ladimi!), chanoqlariga qaytadan do‘ndirib chiqilgan paxtalarni uchirib yubormasin deb oppoq iplar bilan qovochaqlarga chandib chiqildi! Katta Farg‘ona kanolini hashar qilib qirq besh kunda bitkazgan xalqqa bitta qartadagi g‘o‘zalarga paxtani yopishtirib chiqish ish bo‘ptimi ‒ bir kun ichida qora dala qaytadan oppoq paxtazorga aylandi! Va... ...ertasiga Muhtaram Yurtboshini butun mamlakat televizorda xuddi birinchi terimday lo‘ppi-lo‘ppi ochilib turgan Oltiariq paxta dalasi oldida ko‘rdi! Nafaqat respublika, balki butun dunyo bu manzaralarni ko‘rdi! Bironta qitmir sim qoqib yuborgan shekilli, zumda chet el radiolari “Oltiariqliklar Prezidentga paxta
169 O‘rischa “dejurniy” so‘zini farg‘onaliklar o‘zbekchaga moslab “jujur” deydi. Odatda, prezident bilan bo‘ladigan uchrashuv va suhbatlarga, “Axborot” ko‘rsatuvi muloqotlariga jujurlar ‒ tegishli idoralarda maxsus ishlovdan o‘tgan kishilar qo‘yiladi. Muxbir o‘rgatgan va davlati eshitishni istayotgan ohanglarda sayrab beradiganlarni farg‘onaliklar jaydarichasiga “jujur chol”, “jujur kampir”, “jujur dehqon”, “jujur bola” deb ataydi va... ma’noli kulib qo‘yadi. 170
Prezidentning Oltiariqqa safari haqida Xalq shoirlaridan biri “Xalq so‘zi” gazetasiga katta “paxta maqola” yozib chiqardi. Bir yozuvchi oshnam bilan u shoir akamiznikiga borganimizda, “Maqolangizni o‘qidik, lekin u yerda katta bir dalaning qovochaqlariga paxta qo‘yib chiqilgani haqida hech narsa yozilmabdi-ku?” dedim. Akamiz xijolat ham bo‘lmadi, “Men ham eshitdim, qistaloqlar shunaqa qilishibdi”, deb hi-hilab kulib qo‘yaqoldi. “Shu ish to‘g‘rimi, katta bir xalqning Nurulloh Muhammad Raufxon
www.nurullohuz.com 242
Ana shunaqa, Oltiariq nafaqat turpiyu bodiringi yo uzumi bilan, balki momiq- momiq paxtasi bilan ham nom chiqardi! Lekin bir Oltiariqmi bu ishni qilgan va qilayotgan?! 171
Butun O‘zbekiston necha yildan beri bir kishiga paxta qo‘yib yotibdi- ku!
“Hamma uchun hurmatli” Birejnev va yo shaldir-shuldur makkajo‘xorichi Xurushcho‘v tugul, bilishimizcha, hatto “xalqlar otasi”, “otashin kommunist”, “hamma zamonlar dohiyi”, “generalissimus” Iosif Vissarion o‘g‘li o‘rtoq Istalinga ham bunaqa paxta qo‘yilmagan edi o‘z zamonida! Lekin “mustaqil” O‘zbekistonimizning almashmas Prezidentiga qo‘yildi! Qanday sharaf! O‘zlariga ham yoqdi chamasi, o‘sha kuni ham, undan keyin ham bu sharmandali ishning isini chiqarmadilar. Isi chiqqanida, xalqning dimog‘iga urilgan bo‘lardi. Yo‘q, dim-dim. Hol bu ki, kuz o‘rtalarida... diydirab yotgan dalada... hali bir marta ham qo‘l urilmagan paxta... turadimi?! Tursa, birinchi terimday lo‘ppi ochilib-sochilib yotgan, o‘z vaqtida terib davlatga topshirilmagan paxtani ko‘rsa, esi bor boshliq nima qilgan bo‘lardi sizningcha? Ha, to‘g‘ri. Jazavasi tutib ketardi! “Nimaga shuncha paxtani ushlab o‘tiribsanlar, enangdi emgurlar?!. Yo davlatga dushmanmisanlar?! Yomg‘ir yog‘ib yuborsa, nima bo‘ladi, so‘rti pasayib ketadi-ku?!” deb vahshat solardi. Jazava va vahshatidan tuyqus hosil bo‘lgan “Qo‘qon shamoli” hokimlar, purkurorlar, mexexechilar va fermerlarni turli yoqlarga uchirib yuborgan bo‘lardi! Bu palla dalada lo‘ppi paxtani emas, og‘izlarini osmonga lang ochgan bo‘m-bo‘sh qovochaqlarni ko‘rsa, shundan sevinishi kerak edi prezident! Paxtani uvol qilmay o‘z vaqtida terib topshirgan dehqonu boshliqlarni alqashi kerak edi! Sog‘lom aql va mantiq shuni deydi. Axir, bunaqa lo‘ppi paxta tez terib topshirilsa oliy navlarga qabul qilinishini qishloqi burnoq bola ham biladi! Va yana: sog‘lom aql va mantiqqa ko‘ra, bu qalbaki va nayrang “paxtazor”ni ko‘rib g‘azabi qo‘zishi, aldamchilarni bitta qo‘ymay ketiga tepishi kerak edi! Amalda unday bo‘lmadi. O‘zbekiston Respublikasi prezidenti Islom Karimov odatidagidek o‘zi yaratgan aldoqchi tuzum mantig‘iga ko‘ra ish tutdi: tanlab olingan bitta dalada, “shig‘il ochilgan” va “kuz o‘rtalarigacha terilmagan” lo‘ppi paxtalarni ko‘rib... ko‘zi quvondi! Bu ishi bilan buyuk bir yolg‘onga imzo otdi, yanayam katta yolg‘onlarga yo‘l ochdi, butun ishi mana shunaqa yolg‘on-yashig‘u
katta bir shoiri o‘laroq siz shu ishga rozimisiz?” deb qistalang qilavergan edim, “Kesatmang, men Prezidentimizni tamasiz yaxshi ko‘raman!” deb javob qildilar. Olloh-Olloh, men prezidentni yomon ko‘ring demayotgan edim, men bir kishining ko‘zini yolg‘ondakam quvontirish uchun shunaqa qalbaki ish qilish xalqimizga yarashadimi degan ma’noda so‘ragan edim. Kimnidir yaxshi ko‘rish yo yaxshi ko‘rmaslik, albatta, har kimning shaxsiy ishi, ammo meni bu darajadagi ahmoqlikka bir ziyolimizning munosabati qiziqtirayotgan edi, xolos. Esiz, hech bo‘lmaganda tor doiradagi suhbatda ham O‘zbekiston xalq shoiri u sharmandali ishga millatning vijdoniga yarashiqli munosabat bildira olmadi! Holbuki, men u akamizning iste’dodini hurmat qilaman. She’rlarini ham, nasriy asarlarini ham yaxshi ko‘raman! 171
Bir yili Sirdaryo viloyatida ham prezident kelishiga bo‘sh qovochaqlarga paxta qo‘yib chiqilganini sirdaryolik bir tadbirkor-fermer aytib qoldi. Nurulloh Muhammad Raufxon
www.nurullohuz.com 243
Odam o‘ziga o‘zi qilarkan-da. “Taqdirin qo‘l bilan yaratar odam!” derkan, o‘tgan asrning adashgan bir shoiri shunaqalarni nazarda tutgan shekilli. Rosa o‘ylab ko‘rilsa, “paxta qo‘yish” tashabbusi Kottaning o‘zidan chiqqanga o‘xshayapti. Chunki pastdagilar bunaqa qaltis o‘yinga o‘z boshlaricha qo‘l urmaydi, qo‘l urolmaydi. Nayrangimizni Doda bilib qolsalar, dumbalarimizga tepki yeb qolamiz deb qo‘rqadi. Aniq qo‘rqadi. Demak, tashabbus O‘zidan chiqqan! Bosh vazirdan yoki undan pastrog‘idan chiqqan taqdirda ham, Kottaning o‘zi “dobro” (rozilik) bergan! Shunisi mantiqli va g‘irt haqiqatdir. Chunki Kotta bu ishni oldindan bilmagan bo‘lsa, keyin ham eshitmadi, deya olmaymiz. Bu yoqda ustimizdan dunyo kulib turibdi, eshitmasligi mumkin emas. Eshitgan. Eshitib turib ham isini chiqarmadimi... ...mamlakatning asl yuzini shu shilta voqeadan ham bilib olsa bo‘ladi, azizlar.
Hamma gap, hamma masala aylanib-o‘girilib kelib yana-tag‘in O‘zbekistonda matbuot erkin emasligiga taqalyapti. Xalq har bir ishga ziyrak munosabatini bildirib tursa, boshqaruv ko‘zini ochar, iloji boricha qovun tushirmaslikka harakat qilar edi. Hokimiyatga nazoratsiz egalik, u Ega ming aqlli, ming bilimli, ming farosatli bo‘lmasin, baribir oxiri yaxshilik bilan tugamaydi. Chunki ozchilik – ozchilik, ko‘pchilik – ko‘pchilik. Agar ozchilik ko‘pchilikka (xalqqa) suyanmasa, ko‘pchilik bilan kengashib turmasa, g‘oyaviy va axloqiy imkoniyati tezda so‘nishi va ayniy boshlashi tabiiy. Keyin boshi xatodan chiqmay qoladi. Matbuot erkin bo‘lsa, ozgina toyilishni ham ko‘rsatib tursa, illatlar bemalol urchib yotarmidi? “Nima qilib bo‘lsa ham bajarasan!” kabi topshiriqlar bemalol berilarmidi? G‘o‘zapoya chanoqlariga bitta-bittalab qaytadan paxta qo‘yib chiqish birovning xayoliga kelarmidi? Xayoliga kelgan taqdirda, uni birov ochiqdan-ochiq – el-yurt ko‘zi o‘ngida qovochaqlarga yopishtirib-bog‘lab chiqishga jur’at etarmidi?! Ha, xalqimiz odamlar gap qiladi deb ham o‘zini tiyib yurishga odatlangan. Qing‘iri yo buzuqisi bo‘lsa ham, qishlog‘i yo mahallasidan istihola qilib tek yuradi. Mahallasi gapidan hayiqqan kishi qing‘irligini erkin matbuot butun mamlakatga yoyib yuborishidan, albatta, cho‘chir edi. Olamga sharmanda bo‘lishdan uyalardi. Bu degani, oshkoralik uni to‘g‘ri yo‘lga solib turardi, deganidir. To‘g‘ri odamlar shundoq ham tuban ishlardan yiroq yuradi, oshkoralik sharoitida esa uncha-muncha boshibuzuqlar ham o‘zini ijtimoiy qolipga solib yurishga majbur bo‘lardi. Hozir-chi? Eshik-derazani zich yopib olib, tuynuk-tirqishlargacha latta-putta tiqib, toza havo yo‘li mutlaq kesilganidan keyin ichkarida kim nima qilsa qilib yotibdi. Mushugini pisht deydigan, deya oladigan kimsa yo nimsa yo‘q. Odamga alam qiladigani – nomussizlik, uyatsizlik tavqila’nati bitta prezident ustiga tushmaydi, dunyo butun boshli O‘zbekistonimizni, o‘ttiz milyonli xalqimizni uyatsiz, nomussiz deb o‘ylaydi. Vatanimiz ustidan kuladi. Va kulyapti ham.
Nurulloh Muhammad Raufxon
www.nurullohuz.com 244
Yigirma yil ichida sharmandali ishlardan qanchasi bo‘lib o‘tdi. Hammasini marjon kabi bir ipga tizib chiqilsa, shoda g‘oyat o‘xshovsiz va xunuk bo‘ladi. Tag‘in ham Odam bolasi unutuvchi qilib yaratilgan ekan. Bo‘lmasa, tevarakda bosh ko‘tarib yura olmay qolardi o‘zbek. Aslida, hozir ham boshimiz xam. O‘rusiyani qo‘ying, shunday biqinimizdagi Qozog‘iston, Qirg‘iziston va Tojikistonda o‘zbeklar eshitmagan malomat qolmadi. Ahvolimiz achinarli bo‘lgani holda matbuotimiz butunlay teskarini yozyapti. Ahmoqona siyosat tovoni tagida chirpanarkan, ijod ahliga yaratilgan “misli ko‘rilmagan shart-sharoitlar”dan lof uryapti. Sovet davrida ham xuddi shunaqa loflar urilardi, lekin O‘zbekistonda matbuot sovet davridagidan battar ko‘yga tushdi! Chetning bosimi bilan senzura rasman tugatildi, natija esa xuddi ertaklardagidek bo‘ldi – bitta ajdar boshi olindi, o‘rniga o‘sha zahoti o‘n ikkita yangi bosh o‘sib chiqdi! Endi bu boshlarni olish o‘ta xavfli: bittasini olsangiz, har biri yana o‘n ikkitadanga ko‘payib ketaveradi! Ma’rifatsiz siyosatning bunaqa o‘yinlariga o‘ynamaydigan, nayranglariga uchmaydigan, nag‘masiga sayramaydigan vijdonli ijodkorlar ham bor, albatta, lekin ular ochiq miq etolmaydi. Miq etishga maydon qayda! Qo‘lidan keladigani ‒ ichida ming‘irlab qo‘yadi. Bunaqa ming‘irlashdan kimga foyda, yuragi zardobga to‘lgani qoladi, xolos. Davlat chindan ziyolining ko‘nglini olayin desa, unga “misli ko‘rilmagan sharoit” yaratmasin, mansab bermasin, boylikka ko‘mib tashlamasin, unga erkin gapirish va
keragi shu. Erkin fikrli ijodkor millatning va davlatning to‘g‘ri maslahatchisidir. Ma’naviyatli va ma’rifatli shaxslarni tarbiyalab-etishtirishda uning xizmatini boshqa hech narsa bilan qiyoslab bo‘lmaydi. Bilimi doim to‘g‘ri yo‘lning mayog‘idir. Ish boshiga ma’naviyatli va ma’rifatli kishilar kelsa, ular ham ma’naviyatli va ma’rifatli xalqni boshqarsa, oxir-oqibatda davlat va jamiyat yutmay kim yutsin! Bular xayol emas. Bir zamonlar shunday bo‘lgan, tariximizda misol ko‘p, nasib qo‘shgan bo‘lsa bundan keyin ham bo‘ladi.
O‘n ikkinchi ko‘chat Urchitma-chatishtirma partiyalar
G‘arb davlatlari bilan o‘rtoq bo‘lish juda og‘ir ham ishonchsiz. “Biz demokratik tuzumda yashaymiz, kim nima xohlaganini qiladi”, deb osmondan keladi. Battar bo‘l, ammo meni o‘z holimcha yashashga qo‘y, desangiz, darrov arazlab to‘nini teskari kiyib oladi. “Mamlakatingda demokratiya qurmasang, men sen bilan o‘ynamayman ham, gaplashmayman ham”, deb yosh boladay boshqa o‘rtoq izlab ketadi. Nurulloh Muhammad Raufxon
www.nurullohuz.com 245
Bo‘yni yo‘g‘on ablahning! Unga qolsa, har qanday shartini so‘zsiz qabul qilishingiz kerak, sizning shartingizni eshitishni ham xohlamaydi. Odam degan munday tushunishi ham kerak-ku: kechagina kommunist bo‘lgan jamiyat bugun birdaniga qanday demokrat bo‘lib qoladi, axir?! O‘zing ikki yuz yilda zo‘rg‘alatdan demokratiya o‘rnatding, bizgayam qo‘yib ber, besh-olti yuz yilda asta-sekin biz ham kelamiz shu aytganingga, desangiz, ko‘nmaydi. Oyoq tirab turib oladi. “Sen bilan o‘ynamayman, tamom-vassalom!” Yakkamoxov bo‘lib qolmayin tag‘in deb oxiri uning talabiga ko‘nishga ‒ “demokratiya qilish”ga majbur bo‘lasiz. Xo‘p, nima qilsam senga yoqaman, deysiz taslim bo‘lib. Shu zahoti qo‘lingizga bir yo‘riqnoma tutqazadi: 1. Matbuot erkin bo‘lsin, senzura yo‘qotilsin. Shuginami? Keyin biz bilan o‘ynaysanmi? Juda katta ishmi deb o‘ylabmiz... Bir kunda senzura tugatildi, matbuot erkin deb e’lon etildi. Lekin oldindan qulog‘iga birnima deb qo‘yildi shekilli, faqat prezidentni va uning ishlarini maqtashda to‘la erkin bo‘ldi va sovet davridagi eski ashulalarini aytib yotibdi. Hech kim, hatto davlat ham matbuotning madhiyalarini to‘xtata olmayapti. “Erkin matbuot” ishiga aralasholmay ham qolarkansiz.
Shuyam ish bo‘ldi-yu... Bizda nomzodlikka odam qahatmi? Darrov muqobil nomzodlar topildi, kurashlar “qizdirib yuborildi”. Har gal bir kishi yutib chiqayotgan bo‘lsa, demokratiya yo‘qligidan emas, o‘sha Bir Kishi kuchliligidandir.
Shu xolosmi? Yest qilamiz! Shoshilinch chora ko‘rildi: shonli Kommunistik partiya oxirgi jonlari chiqmasidan burun
172 orqamiyasidanmi, yo‘g‘on ichagidanmi urug‘likka har ehtimolga qarshi olti- ettitacha irs-hujayra olib qolingan ekan, uni Irsiyat ilmiy tekshirish instituti (IrIlTekIn) tajribaxonasida “mustaqillik” irs-hujayrasi bilan urchitish uchun jamiyat (“surrogat ona”)ning ijaraga olib turilgan bolaqorini (bachadoni)da yasama qochirildi. Amaliyot muvaffaqiyatli chiqib, bir-biriga tamoman yot-teskari ikki irs-hujayradan bir kunda bitta partiya – O‘zbekiston Xalq demokratik partiyasi (XDP) “yaratildi”.
172 O‘zbekistonda Kommunistik partiya tugatilganidan keyin odamlarning fikri bo‘lindi: ayrimlar halol o‘ldi dedi, ayrimlar harom o‘ldi dedi, yana boshqalar uvol ketdi dedi. Haligacha shu mavhumlik kasofatidan qutulolmayapmiz. Yetmish yilda qilarini qildi, achinishga arzimaydi-ku, ammo-lekin halol yo harom o‘lgani masalasi meni ham qiziqtirib qo‘ydi. Rosa o‘ylab qarasam, harom o‘lmagandek. Axir u ko‘cha-ko‘yda yo dala-dashtda sovuqdan yo mastlikdan tarrak qotib o‘lib qolmadi, uning bo‘g‘ziga kommunistlarning o‘zi vaqtida pichoq tortvorishdi. Hatto qoni bir qancha vaqtgacha tirqirab oqib yotdi. Uylarga, daraxtlarga, ko‘chalarga, o‘tgan-ketganning kiyimiga, yuziga sachrab, sal bo‘lmasa butun O‘zbekistonni qizilga bo‘yab qo‘ydi. Haligacha dog‘i ketmayapti. Oramizda u qizil dog‘larni sharaf bilib yuvmay yurganlar ham bor! Yo‘q, yanayam chuqurroq o‘ylab ko‘rsam, u baribir harom o‘lgan ekan. Birinchidan, yotqizilmasdan, oyoq-qo‘li turmaklanmasdan tikkalayiga bo‘g‘iziga pichoq tortib yuborildi. Ikkinchidan, u o‘zi tug‘ilishidan haromi edi, umrini ham harom yashadi va oxirida yana harom o‘ldi. U etiyu suyagiyu terisigacha harom bo‘lgan cho‘chqa kabi edi!
Nurulloh Muhammad Raufxon
www.nurullohuz.com 246
Dunyoda bunaqa nodir tajriba o‘sha damgacha ko‘rilmagan edi! O‘zbekiston bir- biriga yot jinslar irsini chatishtirib yangi partiya yaratishda “mustaqillik”ning ilk onlaridanoq dunyoda birinchi o‘ringa chiqib oldi! Yutuqdan esankiramay, erishilgan marrada to‘xtab qolmay, “irs ‒ bolaqorin” amaliyoti tag‘in rivojlantirildi. Endi XDPning bolaqorini ijaraga qo‘yildi: har qochirilganida xatosiz homilador bo‘laverdi, har gal to‘qqiz oyga borib-bormay, biri ikkinchisiga quyib qo‘yganday o‘xshash beshta partiyani patir-putir tug‘ib berdi. Partiya soni hash-pash deguncha oltitaga yetdi. “Chaqaloq”lar yasama urchitib yetishtirilganiga qaramay, ota ularni xuddi o‘z pushtidan bo‘lgan bolalariday qabul qildi. Qo‘liga bir-bir olib suvga solib cho‘qintirdi, so‘ngra, garchi ular egizaklarday bir-biriga o‘xshash bo‘lsa ham, har biriga boshqa- boshqa ot qo‘ydi. Bu yasama “bolalar”, xuddi hayvon bolalari kabi, tug‘ilgan zahoti urinib-surinib oyoqqa turib oldi. Ota ularning manglayiga taqdirlarini “bitdi”-da, bosib tarbiya qildi ‒ izmidan chiqmaydigan qilib qo‘ydi. Bolalar otaga sadoqatda qasam ichgach, darrov ro‘zg‘orini boshqa qilib, moddiy ta’minotini o‘z bo‘yniga olib, katta hayotga oq fotiha berib yubordi. XDP (KPSS) kommunistlariga topshiriq tushdi: boshlabiga yuzta-ikki yuztadan a’zoingni (keyinchalik o‘ziniki qilib olish sharti bilan) yangi “tug‘ilgan” partiyalarga ber, deyildi. Yetmaganiga mardikor bozori ko‘rsatildi: ish axtargan bekorchilar tiqilib yotibdi, ko‘rkam-ko‘rkam, polvon-polvonlaridan ajratib olinib, “vazifa” tushuntirildi, xizmat haq kelishildi va opkelib kabinetlarga kiritib yuborildi – O‘zbekistonda yangi partiyalar shu tariqa dadil-dadil tuzib tashlandi. Yana qanday topshiriqlar bor, G‘arb aka?
Albatta-da! “Muxolif partiyalar” bo‘lganidan keyin Oliy Majlisga ham har biridan vakil saylanadi. Vakil saylangach, parlament ichida ular o‘zlarining bo‘limchalarini ochishga haqlidirlar. Ayniqsa, bu bo‘limchalar xuddi ovrupachasiga “fraksiya” deb atalsa, g‘irt demokratiyaga o‘xshab qoladi. Shunday qilib, bir ishora bilan O‘zbekiston parlamenti ko‘ppartiyaviylik asosiga o‘tkazildi. Raqobatchi bo‘limchalar “tashkil etildi”. Xuddi demokratik chet ellardagidek! Oti ham “fraksiya”! O‘shandan beri o‘zlaricha birnimalarni “talashib- tortishib”, “muhokama qilib” yotishibdi. Yana nima kerak? Shuncha aytganingni qildim, kelmaysanmi endi, birga o‘ynaylik! Yo‘q, anov bo‘yni yo‘g‘on demokratlar haliyam arazda: bular hammasi soxta emish... Ja-a xit qivordi o‘ziyam. He, bor-e, o‘ynamasang o‘ynama, dedik-da, irslarni urchitib “tug‘dirilgan” oltala partiyamizni oyoqqa turg‘izvolib, keyinroq ikkitasini bittaga, undan keyin yana ikkitasini bittaga chatishtirib-qo‘shib, oltitadan to‘rtta qoldirib (!), mana, nechchi yildan beri o‘zimiz bilan o‘zimiz o‘ynashib yotibmiz, bir yerimiz yiyilib qolgani yo‘q... Nurulloh Muhammad Raufxon
www.nurullohuz.com 247
Hazil hazil bilan, lekin bu gaplarning tagi chin. Bizdagi partiyalar bilan hazillashib bo‘lmaydi. Hammasi jiddiy. Ularni qisqacha tanishtirib o‘tamiz.
Sovet Sotsialistik Respublikasi) Kommunistik partiyasining to‘g‘ridan-to‘g‘ri vorisi, uning negizida tug‘ilgan, SSSR parchalanib ketganidan keyin bir yumalab otini va tusini o‘zgartirib do‘ngan partiya. Otini “Xalq demokratik” demay, “Do‘nganlar partiyasi” desa ayni to‘g‘ri bo‘lardi. 1991 yil 1 no‘yabirda tashkil topgan. Kommunistligida oliy maqsadi alohida olingan bir mamlakatda kommunizm qurish edi, “xalq demokratlari”ga do‘nganidan keyin oliy maqsadi alohida olingan kichik bir mamlakatda buyuk kelajak qurish bo‘ldi! Markaziy nashri “O‘zbekiston ovozi” hamda “Golos Uzbekistana” gazetlari. O‘zbekchasining shiori: “Shu aziz VATAN – barchamizniki!” (Diqqat qiling: aslida muxolifatchi bo‘lishi kutilgan bu sho‘rlik siyosiy partiyaning o‘z so‘zi, o‘z shiori ham yo‘q, Yurtboshining jo‘n va chuchmal bir gapini peshanasiga bitib olgan!) Gazet ham partiyasi singari kommunistlarning “Sovet O‘zbekistoni” gazetidan otasiz tug‘ilgan. Tug‘ilganlik haqidagi guvohnomasida “...vich”i yo‘qligi shundan: eskisidagi “sovet” so‘zi o‘rniga yozilgan “ovozi” so‘zi otasidan “mustaqil” ajrab chiqqanini bildiradi.
ziyoli yoshlarning xumorini bosib turish hamda noroziliklarni ko‘chadan ichkariga olib kirib, so‘ngra bo‘g‘ib tashlash uchun tashkil qilingan partiya. Markaziy nashri haftalik “Vatan” gazeti edi. Kunlardan bir kun partiyasi yetti yot begona bir partiyaga – O‘zbekiston “Fidokorlar” Milliy-demokratik partiyasi (O‘zFMDP)ga qo‘shib qo‘yildiyu gazeti ham chimildiq ortida o‘zidan o‘zi yopilib ketdi. Bu “zo‘raki nikoh”dan keyin “Vatan taraqqiyoti” partiyasining sobiq a’zolari “o‘zlariga xos va o‘zlariga mos” siyosiy ehtiyojlarini qayerda va qanday qondirib yurganini el bilmaydi. Taloq ne, rosmana o‘lgan desa ham bo‘ladi. Jasadi O‘zFMDPning shilta bag‘riga ko‘mildi.
Download 3.93 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|