Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

B irko'zning (bo'ri bolasi uni yorug'likka yaqinroq joyda uxlaydigan va 
o'zi yashayotgan olam dan onasiga o'xshab ovqat keltiradiganlardan 
biri sifatida tan olardi) o'sha sh affof devor orasidan o'tib ko'zdan g'oyib  
bo'lish odati bor edi. Kulrang bo'ri mana shuni sira tushunoim asdi. 
Onasi sh affof devor yoniga yaqin yo'latm as, am m o har safar g'orning 
boshqa devorlari oldiga borganda nozik tum shug'i allaqanday qattiq 
narsaga urilardi. Shunda tum shug'i og'rirdi. Bir necha bor shunday 
urinishlardan so'ng devorni iskab tekshirishdan voz kechdi. Pirovardida 
sut bilan chaynab yum shatilgan go'sht onasiga xos xususiyat, otasiga 
esa birdan g'oyib bo'lish xususiyati xos ekanini anglab yetdi.
O chig'i, bo'ri bolasiga fikrlash yot edi, jilla qursa, odam lardek fikr 
yuritish xos em as. U ko'p narsalarni g'ira-shira ilg'ardi, xolos. Shunday 
bo'lsa ham uning xulosalari odam larnikidek qat’iy va aniq bo'lardi. 
R o'y bergan hodisani nega va nim a uchun bunday bo'ldi deb taftish 
qilib o'tirm asdi. Shu narsaning yuz berganini bilishining o 'zi kifoya 
qilardi. O 'zini qurshab turgan olam n i shu tariqa idrok etardi. Shuning 
uchun g'or devoriga tum shug'ini bir necha bor nuqib ko'rgach, otasi 
singari devor orasidan o'tolm asligiga tan berdi. A m m o buning sababini 
bilishga h ech qachon qiziqib ko'rmasdi. Qisqasi, izchil va to'g'ri fikr 
yuritish unga yot edi.
Shim ol o'lkasida hayot kechiradigan aksar jonivorlar singari u ham 
ochlik nim aligini juda erta totib ko'rdi. Shunday kunlar keldiki, otasi 
bir parcha go'sht keltirmas, hatto ona bo'rining yelinlari sut berm as 
edi. Bo'ri bolalari g'ingshir, ingillar va ko'p vaqt karaxt bo'lib yotishardi. 
B ora-bora och likd an tirishib qoladigan bo'lishdi. Jan jal-to'p olon lar