Sevgili Milena

Cuma, öğleden sonra
Evde şu mektubu buldum. Uzun zamandır tanırım bu kızı;
yanılmıyorsam biraz akraba bile sayılırız, hiç değilse onun
yakını benim de yakınım, mektupta sözünü ettiği yeğen bana
da akraba olur; Prag'da çok ağır bir hastalıkla yatağa
düşmüştü, bu kızla ablası aylarca baktüardı ona. Çok uzun
boyu, yuvarlak kırmızı yanakları, toparlak vücudu ve peltek
konuşmasıyla hoşlanmam bu kızdan, ama iyi şeyler işittim

---

onun için, yani akrabalarımız demediklerini bırakmadılar
kızın ardından!
İki ay önce böyle bir mektup alsaydım, karşılığım şu
olurdu: Hayır, hayır, hayır. Ama şimdi? Hayır diyemeyeceğim
ona.
Yardımım dokunabileceğine inandığımdan mı? Değil, hem
Bismarck da bu çeşit mektupları şu karşılıkla bir yana
atarmış:
"Yaşam beceriksizce hazırlanmış bir tören yemeğini
andırır, kişi sabırsızlıkla bekler çerezi, oysa asıl yemek, o
büyük kızartma, sessiz soluksuz yenmiştir bile.." Kişi kendini
buna göre hazırlamalıymış - öf ne alıkça bir bilgiçlik bu, ne
alıklık!- onunla buluşmaya, kızdan kendim için boyun
eğeceğim; görüyorsun ya Milena, senden bir şeyler geçmiş
bana, elimi uzatmadan duramayacağım anlaşılan.
1 Yarın gidiyor amcam! Sokaklarda dolaşmayı, yüzmeyi,
kent dışına çıkmayı öylesine istiyorum ki!
Bu mektubu, yalnız sen oku diyor bana, sana göndermekle
yerine getiriyorum bu isteğini kızın. Okuduktan sonra, yırt at.
"Kadınlar için çok şey gerekmiyor." diyor bir yerinde,
güzel bir tümce.
Cumartesi
Bugünkü mektubun, o candan, o sevinçli, o mutluluk
getiren mektubun, nasıl okunursa okunsun, bir "kurtarıcı"

---

mektup olmaktan çıkmıyor. Milena kurtarıcılar arasında! (Ben
de onların arasında olsaydım, yanımda olur muydun şimdi?
Hayır, olmazdın, biliyorum.) Kurtarıcı rolünde Milena! Oysa
denedim, 
biliyorsun: 
karşındakini 
yalnız 
varlığınla
kurtarabilirsin, başka hiçbir şeyin yararı yoktur. Sen beni var
olmanla kurtarmadın mı? Olmayacak küçücük nesnelerle
denemeye de kalkışma artık. Birini boğulmaktan kurtarırsın,
bu elbette ki büyük bir olaydır, ama kurtardıktan sonra yüzme
öğretmeye kalkışırsan, neye yarar? İşi kolaylaştırmak değil
midir bu, işi biraz başından atmak? Var olduğunu bilmek daha
güven sağlar, her an yardıma koşacağını ummak daha iyi... işi
yüzme öğretmenine ya da İsviçre'deki otelciye yüklemenin bir
yararı yok. Hem biliyorsun, kilom 55,40! El ele tutuşmuşuz
seninle, nasıl bırakır da giderim? Birlikte gitsek de ne olacak?
Bir daha seni bırakıp uzaklara gitmeyeceğim, kafama
koydum bunu. Meran cehenneminden yeni döndüm daha.