ŞEÝLEKIN [şeýleki:n], syp., gepl.d. Diýseň,
örän, şeýle bir. Şeýlekin gowy zat eken.
ŞEÝLELIKDE, giriş s. Şunuň ýaly, şeýlelik
bilen, şunuň netijesinde, netijede. Şeýlelikde, bäş-alty
aýyň içinde özüň bir çekeneli adam bolarsyň (H.
Derýaýew).
ŞEÝTAN [şeýta:n], at. 1. Adamlary aldap,
azdyryp, ters ýola salýan hyýaly jandar, iblis, melgun.
Nebse uýma, şeýtan raýyna gitme, Gyjalata goýar,
bilgil bu işi (Magtymguly). 2. göç.m. Aldawçy,
mekir, hilegär; ýeser. Emma ony towlaýan bir ala
şeýtan bar (A. Gowşudow).
Şeýtana sapak beren örän hilegär, mekir, köp
bilmiş. Şeýtan deşikler sazç. dutaryň owazynyň dury
we ýakymly çykmagy üçin gapagynyň ýüzünden
edilýän owunjak deşikler. Şeýtan eşegi sazç. dutaryň
gulagy bilen şeýtan perde aralygynda goýulýan eşek.
Şeýtan herrik dutaryň kirişlerini kädä birikdirmek
üçin goýlan enjam. Şeýtan perde sazç. dutaryň iň
ýokarky perdesi. Şeýtanyň şägirdi dogrusyny
aýtmaýan kezzap, ýalançy.
ŞEÝTANLYK [şeýta:nlyk], at. Aldawçylyk,
mekirlik, hilegärlik, melgunlyk. Ol şeýtanlyk bilen
garaýardy.
ŞEÝTANÝASSYK [şeýta:nýassyk], at, sazç.
Dutarda baş perde bilen şeýtan perdäniň aralygynda
kirişleri göterip duran eşege meňzeş plastmassa
bölek.
ŞEÝTEL, at. Aşyk, humar ýaly oýunda utan
adamyň oýnaman oturan öz tarapdarlaryna berýän
paýy, peşgeşi. Maňa-da şeýtel berjek diýdi (A.
Atajanow).
ŞEÝTME, iş ady. Şeýtmek ýagdaýy.
ŞEÝTMEK, işl., gapl.d. Şeýle etmek, şunuň ýaly
etmek, şuňa meňzeş etmek. Wah, şeýdägede, munuň
başyny bogup dynaýandan gowusy ýokdy (H.
Derýaýew).
Do'stlaringiz bilan baham: |
