Adabiyotshunoslik va uning dolzarb masalalari

Аdabiyotshunos olima Muhabbat Sharafiddinovaning “XX asr oʼzbek nasri jahon adabiyoti kontekstida” monografiyasi, isteʼdodli adabiyotshunos Zamira Qosimovaning rus tilidagi “Milliy va jahon adabiyoti anʼanalari nuqtai nazaridan zamon va inson kontseptsiyasi: А. Fitrat, А. Qodiriy, Choʼlpon asarlari misolida” nomli doktorlik dissertatsiyasi, yosh adabiyotshunos Dilshoda Ibrohimovaning nemis tilida yozilgan va rus tiliga oʼgirilgan “Xildenbrand haqida qoʼshiq asari, uning sharqona va gʼarbona mushtarak xususiyatlari (Matn strukturasi, qiyosiy tahlil muammolari)” mavzuidagi tadqiqoti xalqaro adabiy aloqalar borasida jiddiy samaralarga erishilayotganining dalolatidir

• Аdabiyotshunos olima Muhabbat Sharafiddinovaning “XX asr oʼzbek nasri jahon adabiyoti kontekstida” monografiyasi, isteʼdodli adabiyotshunos Zamira Qosimovaning rus tilidagi “Milliy va jahon adabiyoti anʼanalari nuqtai nazaridan zamon va inson kontseptsiyasi: А. Fitrat, А. Qodiriy, Choʼlpon asarlari misolida” nomli doktorlik dissertatsiyasi, yosh adabiyotshunos Dilshoda Ibrohimovaning nemis tilida yozilgan va rus tiliga oʼgirilgan “Xildenbrand haqida qoʼshiq asari, uning sharqona va gʼarbona mushtarak xususiyatlari (Matn strukturasi, qiyosiy tahlil muammolari)” mavzuidagi tadqiqoti xalqaro adabiy aloqalar borasida jiddiy samaralarga erishilayotganining dalolatidir

Yangi asrdagi “oʼzbek modernist” shoirlarning izlanishlari rus formalistlarining tajriblarini esga soladi. Xat boshi yoki tinish belgilariga eʼtibor bermaslik, qofiya va vaznda erkin boʼlish, turli geometrik belgilarni soʼzlar bilan yonma-yon qoʼyish – bularning barchasi keng maʼnoda shakldagi oʼzgarishlardir. Bu kabi tajribalarga semiotik usulda, formal yoki struktural analiz metodlari asosida yondashuv oʼz samaralarini beradi. Shoirlar oʼzbek milliy poetik tafakkuri tabiatidan kelib chiqib originallikka intilayotgan ekan, adabiyotshunos olimlar ham dunyo olimlarining adabiy-nazariy qarashlardan boxabar boʼlgan holda oʼsha yangi hodisalarni munosib oʼzbekona ilmiy istilohlar bilan atashlari, ular talqiniga mos metodlar kashf etishlari lozim boʼladi.

• Yangi asrdagi “oʼzbek modernist” shoirlarning izlanishlari rus formalistlarining tajriblarini esga soladi. Xat boshi yoki tinish belgilariga eʼtibor bermaslik, qofiya va vaznda erkin boʼlish, turli geometrik belgilarni soʼzlar bilan yonma-yon qoʼyish – bularning barchasi keng maʼnoda shakldagi oʼzgarishlardir. Bu kabi tajribalarga semiotik usulda, formal yoki struktural analiz metodlari asosida yondashuv oʼz samaralarini beradi. Shoirlar oʼzbek milliy poetik tafakkuri tabiatidan kelib chiqib originallikka intilayotgan ekan, adabiyotshunos olimlar ham dunyo olimlarining adabiy-nazariy qarashlardan boxabar boʼlgan holda oʼsha yangi hodisalarni munosib oʼzbekona ilmiy istilohlar bilan atashlari, ular talqiniga mos metodlar kashf etishlari lozim boʼladi.