www.ziyouz.com kutubxonasi
152
Men anga oshiqu ko‘z ham yuziga oshiqdur,
Ishq ahlining erur rangi sarig‘, ashki arig‘.
Men agar yig‘lar esam talx chuchuk la’ling uchun,
Ko‘zlarim dog‘i to‘kar ashkni achchig‘-achchig‘.
Ani chun ko‘rdum, aning ko‘yida qoldim mung ila,
Do‘stlar, siz o‘tung, ish tushti manga osru qotig‘.
Husni davrig‘a vafo yo‘q, bu quyosh bot uyoqur,
Xo‘blardin xush erur yaxshilig‘u yaxshi qilig‘.
Qon to‘kar ko‘ngli Navoiyningu ashk ikki ko‘zi,
Ulgusi ishq g‘amin gar yemasa issig‘-ilig‘.
297
Yetmay ikki labing mayidin ko‘ngluma osig‘,
Sho‘roba oqti ikki ko‘zumdin ochig‘-ochig‘.
Gohi yuzumga bir guli ra’no g‘amida boq,
Qonlarki tomdi — bir yuzi gulgun, biri sarig‘.
To oqti sayli ashk, yudi do‘st g‘ayridin
Ko‘zni, bu vajh ila ko‘zum o‘lmishturur orig‘.
Faryodkim, tushar manga chun dard ila firoq,
Ishq ahli ichra qatl uchun solsalar solig‘.
Daryoi shavqidin meni man’ etma, ey xirad
Kim, o‘lgum uylakim tushar ayru sudin balig‘.
Ko‘p qovma, shayx, mug‘bachalar ko‘yidin meni
Kim, ko‘nglum osru yumshoqu bu ish erur qotig‘.
Derlar fano yo‘li safarida osig‘, base,
O‘zluk bila Navoiy agar kirsa, ne osig‘.
298
Yuzung hajrida kim chekti fig‘onu zor men yanglig‘,
Kim ochti yuzda gulgun ashkidin gulzor men yanglig‘!
Agar ushshoqini bir tig‘ ila husn ahli qat’ etti,
Kishi hijronda qolsa, o‘lmadi dushvor men yanglig‘.
Firoq ahli agarchi o‘lmak istar, ey ajal, kelkim,
Emas sendin kishi bu ishta minnatdor men yanglig‘.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |