221
9.2-chizmada pullarni saqlashning birgalikdagi
xarajatlari minimumi
(s)N* nuqtasida erishildi. Shuning uchun
N=N*, bu yerda,
N*-bankka qatnash
soni
bo‘lib,
unda
pullarni
saqlashning
birgalikdagi
xarajatlari
minimallashtiriladi, boshqacha aytganda,
N*-bankka
qatnashning optimal
soni.
N=N*da bankka qatnash xarajatlari egri chizig‘i va olinmagan foizlar egri
chizig‘i V nuqtada kesishadi va bu yerda bankka qatnash xarajatlari va
olinmagan foizlar bilan bog‘liq xarajatlar teng, ya’ni
FN*= V2N*i.
N=√iV/2F bu yerda N=N* bo‘lganda yil davomida qo‘llardagi naqd
pullarning o‘rtacha summasi
M=V/2N*=V/(√Vi/2F) bo‘ladi.
Buni oddiylashtirib, quyidagiga ega bo‘lamiz:
M
2
=V
2
*2F/4Vi=VF/2i*M=√VF/2i.
Demak, aholining bankka qatnash bilan bog‘liq harakatlari (
G’) qancha
yuqori bo‘lsa, uning qo‘lidagi yil davomida sarflamoqchi bo‘lgan naqd pullari
(
V) shuncha ko‘p va foiz stavkasi shuncha kam (
i) bo‘ladi.
Baumol-Tobin modelidan boylikni pul shaklidagi aktiv aksiyalar va
obligatsiyalar shaklidagi pul aktivlariga taqsimlashning
optimal variantini
tanlashda foydalanish mumkin. Bu holda
i boylikni
pul va pul aktivlar
ko‘rinishda saqlashdan keladigan daromadlar farqi,
aG’-pulsiz
aktivlarni
pulga aylantirish sarflari (masalan, dallollik xizmatlari uchun sarflar),
aN-yil
davomida shunday aylantirishlar soni.
Bundan tashqari, Baumol-Tobin modeli naqd
pullarga talab daromadga
(
V) to‘g‘ri proporsional va foiz stavkasiga (
i) teskarii proporsianal.
Turli shakldagi pul muomalasi iqtisodiy qonun bilan tartibga solib
ko‘riladi va u tovarlar massasi bilan ular narxi
darajasi va pul muomalasi
tezligi o‘rtasidagi iqtisodiy bog‘liklikni ifodalaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: