Ibtido (tavrotning birinchi kitobi) Kirish

31–BOB 
Yoqub Lobonnikidan qochib ketadi 
1 
Lobonning o‘g‘illari ming‘ir–ming‘ir qila boshladilar: “Yoqub otamizni xonavayron 
qildi. U butun boyligini otamizning boyligidan olgan.” Yoqub bu gaplarni eshitib qoldi. 
2 
Yoqub sezdiki, Lobon unga anchagina sovuq munosabatda bo‘lyapti. 
3 
Egamiz ham 
Yoqubga: 
— Ota–bobolaringning yurtiga, qarindosh–urug‘laringning oldiga qayt, Men sen 
bilan birga bo‘laman, — dedi. 
4 
Yoqub yaylovda qo‘y–echkilarini boqayotganda, Rohila bilan Leaxni shu yerga 
chaqirtirdi. 
5 
Ular kelgach, dedi: 
— Ko‘rib turibman, otalaringizning menga munosabati oldingiday emas. Lekin 
otamning Xudosi men bilan birga. 
6 
O‘zlaringiz bilasizlar, men sizlarning otangizga 
kuchim boricha xizmat qildim. 
7 
U meni aldab, xizmat haqimni o‘n marta o‘zgartirdi. 
Lekin u menga zarar yetkazishiga Xudo yo‘l qo‘ymadi. 
8 
Agar otangiz: “Suruvdagi 
olachipor qo‘y–echkilar sening xizmat haqing bo‘ladi”, deb aytgan bo‘lsa, butun suruv 
olachipor bola beraverdi. “Yo‘l–yo‘li sening xizmat haqing bo‘ladi”, deb aytgan bo‘lsa, 
butun suruv yo‘l–yo‘l bola beraverdi. 
9 
Xudo shu yo‘l bilan otangizning qo‘y–echkilarini 
tortib olib, menga berdi. 
10 
Juftlashish mavsumi paytida bir kuni tush ko‘rdim. Qarasam, 
suruvdagi juftlashgan takalar yo‘l–yo‘l, xol–xol va olachipor ekan. 
11 
Tushimda Xudoning 
farishtasi: “Yoqub!” deb chaqirdi. “Labbay!” deb javob berdim men. 
12 
Farishta menga 
aytdi: “Qara, juftlashgan takalarning hammasi yo‘l–yo‘l, xol–xol va olachipor. Bularning 
hammasini Men qilyapman. Chunki Lobonning senga munosabatini ko‘rganman. 
13 
Men 
Baytilda senga zohir bo‘lgan Xudoman*. U yerda sen tosh ustunga zaytun moyi surtib, 
Menga xizmat qilish uchun qasam ichgan eding. Endi hoziroq bu yurtdan ket, o‘zingning 
ona yurtingga qayt.” 
14 
Shunda Rohila bilan Leax Yoqubga: 
— Endi otamizdan bizga hech qanday meros tegmas ekan–da, — deyishdi. 
15 
— Biz 
otamizga xuddi begonalarday bo‘lib qoldik. U bizni sotdi, bizning evazimizga nima olgan 

---

Ibtido
43 
bo‘lsa, hammasini sarf qilib bo‘ldi*. 
16 
Xudo otamizdan sizga olib bergan hamma 
boyliklar bizniki va bolalarimizniki. Endi esa Xudo sizga nima aytgan bo‘lsa, shuni qiling. 
17-18 
Shunday qilib, Yoqub Kan’on yurtiga — otasining oldiga qaytib ketishga 
tayyorlandi. Xotinlarini va bolalarini tuyalarga mindirdi. Qo‘y–echkilarini oldiga solib 
haydadi, Paddon–Oramda* topgan hamma mol–mulkini oldi. 
19 
Lobon qo‘ylarining junini qirqqani ketdi. U yo‘q paytida Rohila otasining xonaki 
xudolarini* o‘g‘irlab oldi. 
20 
Buning ustiga, Yoqub ham, biz ketyapmiz, deb Lobonga* 
aytmasdan, uni aldab jo‘nab qoldi. 
21 
Yoqub hamma mol–mulkini olib, Furot daryosini 
kechib o‘tdi va Gilad qirlariga* yo‘l oldi.