Ibtido (tavrotning birinchi kitobi) Kirish

43–BOB 
Yusufning akalari Benyaminni Misrga olib kelishadi 
1 
Kan’on yurtida qahatchilik haddan ortiq kuchaydi. 
2 
Yoqubning o‘g‘illari Misrdan 
olib kelgan donni yeb tugatishdi. Shundan keyin Yoqub o‘g‘illariga: 
— Yana borib, bir oz don sotib olib kelinglar, — dedi. 
3 
Yahudo otasiga shunday dedi: 
— O‘sha odam, ukangizni olib kelmagunlaringizcha, ko‘zimga ko‘rinmanglar, deb 
bizni ogohlantirgan. 
4 
Agar ukamizni biz bilan birga jo‘natsangiz, borib, sizga don sotib 
olib kelardik. 
5 
Lekin Benyaminni yubormasangiz, biz ham bormaymiz. Chunki o‘sha 
odam, ukangizni olib kelmasangiz, ko‘zimga ko‘rinmanglar, deb aytgan. 
6 
Yoqub*: 
— Nimaga o‘sha odamga, yana ukamiz bor, deb boshimga balo orttirdingiz?! — deb 
zorlandi. 
7 
Ular shunday javob berdilar: 
— U odam: “Otangiz hayotmi? Boshqa ukangiz ham bormi?” deb o‘zimiz, oilamiz 
to‘g‘risida so‘rab–surishtirdi. Biz uning savollariga javob berdik. “Ukangizni mening 
oldimga olib kelinglar”, deb aytishini qayerdan bilibmiz?! 
8 
Yahudo otasiga dedi: 
— Ukamizni men bilan jo‘nating, endi yo‘lga chiqaylik, toki sizu biz, bolalarimiz 
ochlikdan o‘lmay, tirik qolaylik. 
9 
Unga men o‘zim kafil bo‘laman, u uchun meni mas’ul 
deb bilavering. Agar uni qaytarib olib kelib qo‘lingizga topshirmasam, umr bo‘yi sizning 
oldingizda aybdor bo‘lib qolay. 
10 
Agar orqaga surmaganimizda edi, hozirgacha ikki 
marta borib kelgan bo‘lardik. 

---

Ibtido
62 
11 
Nihoyat, Yoqub o‘g‘illariga dedi: 
— Boshqa iloji yo‘q ekan, endi bunday qilinglar: yurtimizning noz–ne’matlaridan 
qoplaringizga solinglar. Bir oz mumiyo, asal, xushbo‘y ziravorlar, mirra*, pista, bodom 
ham olib, o‘sha odamga hadya qilib olib boringlar. 
12 
O‘tgan safar qoplaringizga 
kumushlarni solib qaytarib yuborishgan edi, shuning uchun kumushni ikki barobar ko‘p 
olinglar. Kimdir adashgan bo‘lishi mumkin. 
13 
Ukangizni ham olinglar–u, hoziroq o‘sha 
odamning oldiga jo‘nanglar. 
14 
O‘sha odam bolalarimga rahm qilsin, deb Qodir Xudoga 
iltijo qilaman, toki u Shimo‘n bilan Benyaminni qaytarib yuborsin. Agarda 
farzandlarimdan judo bo‘ladigan bo‘lsam, mayli, bo‘la qolay. 
15 
Shunday qilib, ular har xil hadyalar, ikki barobar ko‘p kumush oldilar–da, 
Benyaminni ham ergashtirib, Misrga shoshildilar. Misrga yetib kelib, Yusufning huzuriga 
kirdilar. 
16 
Yusuf ularning yonida Benyaminni ham ko‘rdi va qulboshisiga buyurdi: “Bu 
odamlarni uyga olib bor, bironta jonliq so‘yib, tayyorgarlik ko‘r. Ular tushlikni men bilan 
birga yeydilar.” 
17 
Qulboshi Yusuf aytganday qildi: aka–ukalarni Yusufning uyiga olib 
ketdi. 
18 
Qulboshi aka–ukalarni Yusufning uyiga olib kelgani uchun, ular juda qo‘rqib 
ketishdi. Ular bir–biriga dedilar: “O‘tgan safar qoplarimizga kumushlarimizni qaytarib 
solib qo‘yishgan edi. Shu sababdan qulboshi bizni bu yerga olib kelgan. Endi u bizni 
o‘g‘rilikda ayblaydi. Bizni ushlab, qul qilib oladi, eshaklarimizni ham tortib oladi.” 
19 
Yusufning darvozasi oldida aka–ukalar qulboshiga aytdilar: 
20 
— Kechirasiz, hazrat, biz o‘tgan safar ham don sotib olgani kelgan edik. 
21 
Uyga 
qaytib ketayotganimizda, tunda dam olgani bir joyda to‘xtab, qoplarimizni ochdik. Don 
sotib olganimizda to‘lagan kumushimizning hammasi qoplarimizning ichida ekan. Mana, 
o‘sha kumushlarni qaytarib olib keldik. 
22 
Biz yana don sotib olgani qo‘shimcha kumush 
olib keldik. Kim u kumushlarni qoplarimizga solib qo‘ygan ekan, bilmaymiz. 
23 
— Xotirjam bo‘linglar, — dedi Yusufning qulboshisi, — bu to‘g‘rida xavotir 
olmanglar. Don sotib olishga keltirgan kumushlaringizning hammasini men olgan edim. 
Xudoyingiz — otangizning Xudosi qoplaringizga xazina solib qo‘ygan bo‘lsa kerak. 
So‘ng qulboshi Shimo‘nni ularning oldiga olib keldi. 
24 
Qulboshi aka–ukalarni 
Yusufning uyiga olib kelgandan keyin, ularga suv berdi. Aka–ukalar oyoqlarini yuvib 
olishdi. Qulboshi ularning eshaklariga ham yem berdi. 
25 
Aka–ukalarga, Yusuf hazrati 
oliylari bilan birga tushlik qilasizlar, deb aytishdi. Shuning uchun Yusuf kelguncha, ular 
hadyalarini tayyorlab qo‘ydilar. 
26 
Yusuf uyga kelgach, ular hadyalarini Yusufga berib, muk tushib ta’zim qilishdi. 
27 
Yusuf ulardan hol–ahvol so‘radi. 
— Otangizning ahvollari qalay? Keksa otamiz bor, deb aytgan edingiz. U hozir ham 
hayotmi? 
28 
— Qulingiz — otamiz yaxshi yuribdilar, hozir hayotlar, — deb javob berishdi aka–
ukalar. So‘ng ular Yusufga egilib ta’zim qilishdi. 
29 
Yusuf tug‘ishgan ukasi Benyaminni 
ko‘rib, ulardan so‘radi: 
— Kenja ukamiz bor, deb aytgan edingiz. Shu bola ukangizmi? Xudo senga marhamat 
qilsin, o‘g‘lim! 
30 
Yusuf shunday deb, ukasiga mehri tovlanib ketganidan yig‘lab yuboray derdi. 
Shuning uchun Yusuf darrov ichkari xonaga chiqdi–yu, u yerda yig‘lab yubordi. 
31 
Bir 
ozdan keyin Yusuf yuzini yuvib, o‘zini qo‘lga oldi va aka–ukalarining oldiga qaytib kirdi. 

---

Ibtido
63 
“Taomlar keltirilsin!” deb buyruq berdi. 
32 
Yusufga alohida dasturxonda, aka–ukalariga 
esa boshqa dasturxonda taomlar tortildi. Yusufnikidagi Misrliklar esa alohida 
dasturxonda taom yeyishdi. Misrliklar ibroniylar bilan dasturxon atrofida birga o‘tirib 
ovqat yeyishdan hazar qilishar edi. 
33 
Yusuf har bir akasiga qaysi joyda o‘tirishini 
ko‘rsatdi. Har birini yoshi bo‘yicha, katta–kichikligiga qarab o‘tqazdi. Aka–ukalar bir–
birlariga taajjub bilan qarab qo‘ydilar. 
34 
Aka–ukalarga taomlarni Yusufning 
dasturxonidan tarqatishdi. Benyaminga berilgan taom boshqa akalarinikiga qaraganda 
besh hissa ko‘p edi. Aka–ukalar taomni yeb, Yusuf bilan birga may ichib, xushnud 
bo‘ldilar.