Microsoft Word anvar obidjon meshpolvonning janglari lotin ziyouz com doc
Download 411.15 Kb. Pdf ko'rish
|
Meshpolvonning janglari. ekituz
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
71 Quyon yesin sabzingni, Shunday xavfli qasam ich! Bir kun tonsang bu gapdan, Doim uyg‘ongin chapdan, Domlang ursin maktabda, Shunday xavfli qasam ich! Ontga amal qilmasang, Erkaklikni bilmasang, Chayon chaqsin, o‘lmasang, Shunday xavfli qasam ich! Soqchiboshi non dastasini qo‘li titraganicha tutamlab, uch marta peshanasi bilan labiga bosdi, «dahshatli Meshpolvonga xiyonat qilsam, meni non ursin, ko‘r bo‘lay», dedi. Ochligi ko‘zidan sezilib turgan soqchiboshi qasamni tugatgan zahoti Meshpolvon nonlarni undan yulib oldi, sholchalar ichidagi boshqa bandilarga ishora qilib: «Bulargayam ishonsa bo‘ladimi?» – deb so‘radi. – Men borman, qilt etishmaydi, – deya gapni cho‘rt kesdi soqchiboshi. – Birontasi aldaydigan bo‘lsa, ochiq gap shuki, kamida moxov bo‘ladi, – deb ogohlantirdi Meshpolvon. Sholchalar ichidan endi, «um-m, g‘um-m», degan qasamyodlar eshitildi. Meshpolvon beshala nonni yo‘l-yo‘lakay kavshab, sheriklari va fidoyi soqchilar bilan qo‘rg‘on devoriga chiqib bordi. Kamonlarining o‘qi tugagani bois pastda beish uymalanib yurgan qora papoqli askarlar, ularga yordam berish uchun narvon ko‘tarib kelayotgan ko‘makchilar galasi ko‘rindi. Narvonlar devorga tiralgach, qora papoqli askarlar bir-birining ketini cho‘qib, qumursqalardek sherigini oldinga nuqib, yuqoriga ko‘tarila boshlashdi. Meshpolvonga askarlikka o‘tgan soqchilar g‘o‘dasha-g‘o‘dasha yigitlar edi, ular yigirma-o‘ttiz kishi tirmashib turgan narvonni nayza bilan bir itarishdayoq, ag‘anatib yuborishaverdi. Ammo, dushman askarlarining chek-adog‘i, narvonlarning son-sanog‘i yo‘q edi. Bittani yiqitishsa, ikkitasi bosh ko‘tarib chiqardi. Jang qizigandan qizib ketdi. Mudofaachilar charchay boshlagan pallada, qizlar ham «to‘xta-to‘xta»ga qaramay devor ustiga chiqib kelishib, har xil idishlardagi qaynoq suvlarni dushman ustidan sochishga tutinishdi. Soqchilardan biri yarador bo‘lganidan foydalangan ikkita qora papoqli askar qo‘rg‘on devoriga endigina oyoq qo‘ygan mahalda kirtog‘ora ko‘targan qizga duchor bo‘lishdi. Qiz to‘satdan tog‘orani selpib, ularning aftiga qaynoq suv sepdi, askarlarning kiyimidan oppoq bug‘ ko‘tarildi, dodlaganicha o‘zlarini devordan tashlashdi. – Barakalla, singilginam! – deb qichqirdi buni kuzatib turgan Meshpolvon. So‘ng qizlarning tevaragida o‘ralashib, ularga dalda bera ketdi. – Qo‘rqmanglar, qizlar, men shu yerdaman. Sizlarga tirnog‘ini tekkizganni mijig‘lab qo‘yaman, menga yaqinroq turib urishinglar... Bu orada Oytumor uchta dugonasi bilan zaytun yog‘i dog‘ qilingan dalaqozon 19 ni ko‘tarib kelishdi. Hali tutuni bosilmagan yog‘ning yarmini narvondan chiqayotganlar boshidan, qolganini devor ostiga narvon o‘rnatayotganlar ustidan sochishdi, «jaz-juz» ovozlar eshitilib, hammayoq chinqiriqqa to‘ldi. – Rahmat, qizlar! Kam bo‘lmanglar! – dedi Meshpolvon. 19 Далақозон – дошқозондан кичик, уйқозондан каттароқ. |
