Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
134
Xirmon o‘qin urdi ulchi imkoni manga, 
Gar bo‘lsa mute’ charx davroni manga 
Yetkursa men ul oyg‘a yo oni manga.* 
— Bale, yulduzim! — Cho‘lponoy yengil qarsak chalib, singlisini olqishladi. Bu olqish 
aynan Guluzor begimniki edi. Qizlarini maqtagisi kelsa shunday deb, yengil qarsak chalib 
qo‘yardi. Cho‘lponoy uylarida ba’zan atayin, ba’zan beixtiyor taqlidan ravishda onasining 
gaplarini aytib, qiliqlarini takrorlab turardi. Mushtariy uyda bunga e’tibor bermas edi. 
Hozirgi ahvolida onasining erkalashlari yodiga tushib, bir entikdi-yu, opasini yengil 
quchib, yelkasiga boshini qo‘ydi. 
— Tinglang-chi, yulduzim, hilol biza bir shirin xabar shivirlaydir, — dedi Cho‘lponoy 
singlisining sochidan o‘pib. — Bu xabardin ayriliq zindonida tut-qun bo‘lganlar taskin 
topgaylar. 
Mushtariy bir oz jim turdi. Xuddi sukunatga quloq tutib opasi aytmoqchi, hilolning 
shivirlashlarini eshitgandek bo‘ldi. So‘ng boshini ko‘tarib Cho‘lponoyga tikildi: 
— Olloh, Olloh, ayriliq shomining zimziyoligi qanchalar dilni xuftonu jonni sargardon 
etguvchi emish. 
Cho‘lponoy singlisining dardli gaplarini eshitib, kulimsiradi-da, qoshlari, yuzlarini silay 
turib, dedi: 
— Vah, vah! Visol tongining ravshanligi qanchalar dilga yoqimligu jonni quvontirguvchi 
emish... 
Mushtariy o‘zini majburlab jilmaydi-da, joyiga qaytdi. Opasidan ilgariroq o‘tirib, hurmat 
qoidasiga xilof qilganini angladi-yu, chaqqon turib, Cho‘lpon-oyga uzrli nigoh bilan 
qaradi. Cho‘lponoy singlisining yoniga o‘tib o‘tirgach, Mushtariy yengil xo‘rsindi: 
— Ko‘nglim bir qahva istar. Bunda bir xizmatkor bormi ekan? Zaynab xonimdan 
so‘ramagimiz lozim edi. 
— Picha sabr eting, yulduzim. Darrovda biron nimarsa so‘ramagimiz odob sanalmas. 
— Ajoyib qiziq qurilmish bu uylar. Sayr qilmoqqa bog‘ hech yo‘qtur. Odamlari-da ajoyib 
qiziqdurlar. O‘tirarlar, taom yerlar, so‘ngsiz gapirarlar. Gapira-gapira charchamaslar, 
taom yeya-eya toliqmaslar, uzoq vaqt o‘tira-o‘tira hormaslar. Ko‘rdimki, musulmon yurt 
bo‘lsa-da, bunda namoz qilmaslar. 
— Bu menga-da ajab tuyuldi. Nasroniy yurtda namoz qilmaslik bizim uchun ayb edi, 
bunda ayb emas ko‘rinadur. Bu sizning uchun muddaoning o‘zi emasdurmi, deb xavotir 
qilurman. 
Mushtariy opasidan farqli o‘laroq, uyda ekanida namozga ko‘p ham e’tibor bermas, 
hushiga kelsa o‘qir, bo‘lmasa yo‘q edi. Cho‘lponoy hozir uning shu odatiga shama qilib, 
ayyorona kulib qo‘ydi. Umr yo‘ldoshlarining doktor Xudoyor ta’sirida o‘sha yerda 
namozga o‘rganganlari, ularning ham ibodatda sobit emasliklarini ular ham bilmas 
edilar. 
Asadbek o‘g‘illari bilan mehmonxonada tong ottirgan azobli kechada uning xonadonida 
ona va qiz, opa va singil dunyoning sho‘rishlaridan parishon o‘tirishgan edi. 
Ertasiga qaynotalariga salom berayotganlarida suyuklilariga o‘g‘rincha qarab olishgach, 
ko‘ngil osmonida quyosh charaqladi. 
___________ 
* Hazrat Alisher Navoiydan. Mazmuni: Yor firog‘i jonimga ko‘p qasd etti, ayriliq o‘qi esa 
tanimni nishon etti. Agar falak mening hukmimga bo‘ysunsa edi, o‘sha Oyni menga yo 
meni unga yetkursa edi.