Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
257 Alhol, «Lebedinaya pesnya» restoranidagi dasturxonning narigi betida garangsib o‘tirgan polkovnikka tikilib qolgan Selim uning bu yerda paydo bo‘lishi tafsilotlarini bilmas edi. Oralarida noz-ne’matga to‘la dasturxon emas, balki o‘lim jari ustiga tortilgan qil ko‘prik mavjudligini, bu qil ko‘prikdan avval kim qulashi Xongireyning marhamatiga bog‘liq ekanini uning kalta fahmi idrok etolmasdi. Selim polkovnikning bema’no boqayotgan ko‘zlariga tikila turib, unga la’nat o‘qlarini yog‘dirdi. Boshiga tushgan ko‘rgulik uchun uni aybladi. Tobut portlagan paytda ham shu fikrda edi. O‘shandan beri «bu ko‘rgulikka polkovnik emas, o‘z nafsim aybdor», degan haq fikr xayolini yoritmadi. Agar birov, aytaylik, Xongireymi yoki Mamatbeymi shunday desa ham bu haqiqatni tan olmagan bo‘lardi. «O‘liming oldidan bir so‘z ayt», deb so‘nggi imkon berilsa, o‘shanda ham nafsini emas, polkovnikni la’natlay-la’natlay jon bergan bo‘lardi. Mamatbey «sog‘inib qolgan bo‘lsa maza qilib tikilib to‘yib olsin», deganday indamasdan turdi. So‘ng bu manzara g‘ashini keltirib, eshik og‘zidagi yigitga ishora qilgan edi, u polkovnikni boshlab chiqib ketdi. Shundan keyin Mamatbey Selimning qadahini yana aroqqa to‘ldirdi. — Ich, qorningni to‘yg‘azib ol. Selim bir-ikki qultum ichdi-yu, qadahni yana jo-yiga qo‘yib, Mamatbeyga qaradi: — Mamatbey, axir... u paytda sizlarni yaxshi bilmasdim... Men yolg‘iz ishlardim. O‘tgan ish o‘tib ketdi... Men sizlarga xiyonat qilmadim-ku? — Senga birov «xiyonat qilding?» dedimi? Ol, ichib qo‘y. — Men... — Dovdirama. Shunchalik quyonyurak ekansan, nima qilarding katta ovga osilib. Seni o‘ldirmaymiz. Seni bizga Hosil sovg‘a qilib ketgan. Biz sovg‘ani bekordan bekorga tashlab yubormaymiz. Bundan bu yog‘iga qada-mingni bilib bos. — Men.. bolalarimdan xabar olib kelay. — Ahmoq ekansan! Knyaz sening joningni qaytib berdi. Bu mukofot uchun xizmat qilishni o‘ylamay, bolalarim, deysan, a? Sen bolalaringni unut. Hozir izingga qaytasan. — Bir o‘zimmi? — Agar yo‘q demasang birga borardim. Bu piching zamirida «endi sen yolg‘iz yurmaysan, shunga aqling yetmadimi?» degan ma’no yotardi. Moskvadan qaytishgan kunning ertasiga Mamatbey xo‘jayiniga qo‘ng‘iroq qilib, undan topshiriq oldi-da, go‘shakni joyiga qo‘ygach, bosh chayqaganicha, afsus bilan: — Knyaz xunuk xabar yetkazdi — polkovniging o‘libdi. Yuragi chatoq ekan-da, a? Aytmoqchi, sening yuraging ham bezovtalanib turadimi? — dedi. Selim bu aytilmish gapning yopinchig‘i ostida qanday ma’no yashirinib yotganini anglasa-da, biron nima demoqqa chorasizligi tufayli tilini tiyishga majbur bo‘ldi. Selim Moskvaga chorlanib, uchib borayotgan mahalidayoq, Xongirey tomonidan taqdiri hal etilib qo‘yilganini bilmasdi. Iziga qaytilib, Haydar yo‘qlangach, Xongireyning biron topshirig‘i aytilar, deb o‘ylab, yanglishmadi. Kesakpolvon kelgach, Mamatbey undan hol-ahvol so‘ragan bo‘ldi-da, Asadbekning aytgan gapiga zid ravishda, Xongireyning undan norozi ekanini bayon qildi. Narkokurer tanlashda asosan Kesakpolvon adashgani, Mamatbey bilan Selim unga to‘la ishonib, xatoga yo‘l qo‘ygani uchun Xongirey tomonidan tanbehga loyiq ko‘rilgani ham bildirildi. Norasmiy xo‘jayinning shoshqich ravishda Moskvaga chorlanganidan xavotirda yurgan Kesakpolvon «Selim shu maqsadda chaqirilgan ekan-da?» degan o‘yda tashvishini bosdi. Mamatbey xo‘jayinining marhamati tufayli bu safar hech kim jazolanmasligini aytgach, yangi narkokurer tanlashda adashish qimmatga tushajagidan ogohlantirdi. «Qani, bular |
