Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
253 — Ha, — dedi Xongirey, — Polsha bilan Ven-griyaga oshirib sotishadi. — Bilar ekansan. Ular Polshadan men qamoqdaligimda vaqtincha foydalanishdi. Endi u yoqqa borish- sa — o‘lim topishadi. Men yaqinda Kanadaga ko‘chib ketaman. Agar kelisha olsak, senga Polshani beraman. Yana qoradorining behisob xazinasi ham bor. Uni ham senga topshirgim kelyapti. Kelisha olsak bas. Bu taklifdan so‘ng uyqu ham o‘chdi, charchoq ham unutilib, shartlar, narxu navolar kelishilgach, birgalashib Polshaga borishga ahdlashishdi. Asadbekning to‘yidan bir kun avval Xongirey Gamlet bilan birga Varshavaga yetib kelgan, ikki kundan keyin esa Krakov yaqinidagi saroymonand uyda muzokarani boshlab yuborgan edi. Gamlet «pan Lyubomirskiy» deb tanishtirgan odamning yoshini aniqlash mushkul edi. Siyrak sochlari, baroq qoshi oppoq oqargan, bir oz bukchayib yuruvchi, ammo o‘zini tetik tutuvchi bu odamni birov yetmishdan oshgan demasdi. Gamletning aytishicha, urushdan oldin ham, nemislar xo‘jayinlik qilgan yillarda ham, sovetlar egallab turganida ham pan Lyubomirskiy o‘z kasbiga sodiq qolgan noyob odamlardan edi. Turli jamiyatlar, turli qonunlarga bo‘yin egmagani uchun ham u «O‘lmas Kashchey» laqabi bilan mashhur bo‘lgandi. Gamlet Xongireyni tanishtirayotgan mahalda maqtov so‘zlariga baxillik qilmadi. Pan Lyubomirskiy — o‘lmas Kashchey bu maqtovlarni Xongireydan ko‘z uzmagan holda tingladi. Uning o‘tkir nigohiga xatto Xongireyning chaqchaygan ko‘zlari ham dosh berolmadi. Gamletning maqtovlari o‘zining ham joniga tegib, «tezroq tugataqol» degan ma’noda unga qarab-qarab qo‘ydi. — Yangi do‘stimiz bizga qancha miqdorda mol yetkazib bera oladi?— deb so‘radi pan Lyubomirskiy Gamletning gaplari poyoniga yetgach. — Buyurtma beruvchi — siz. Qancha kerak bo‘lsa, shuncha olamiz. O‘rta Osiyodan oqadigan yo‘l shuniki. Xitoyning sun’iy dorilarini Sibir orqali yetkazishi mumkin. — Menga sun’iy dori kerak emas. Men yangi do‘stimning o‘z og‘zidan eshitmoqchiman: birinchi galda yigirma kilo yetkazib kela olasanmi? Xongirey «Ko‘p-ku?» deb Gamletga tezgina qarab oldi. Gamlet va’da beraver, degan ma’noda o‘ng ko‘zini salgina qisib qo‘ydi. Qariyaning sergak nigohidan bu chetda qolmagan bo‘lsa-da, tanbeh bermay, Xongireydan javob kutdi: — Men yaxshi tushunmadim, — dedi Xongirey pinagini buzmagan ko‘rinishda, — yigirma kilomi yo yigirma tonnami? Pan Lyubomirskiy Gamlet bilan ko‘z urishtirib olib, kulimsiradi: — Qanday shartlaringiz bor? — Shart yo‘q, faqat ayrim masalalarni kelishib olish kerak. Birinchisi: molni olishga odamingiz qachon boradi? — Odamim bormaydi. Men «Yigirma kilo yetkazib kela oladimi?» deb so‘radim. «Odamim borib keladi», demadim. — Hisob-kitob-chi? — Hisob-kitob shu yerda bo‘ladi. Molni qo‘yasiz, pulni olasiz. Xohlang dollarda, yoki funt sterlingda, yoki markada oling. Istasangiz Shvetsariya bankiga o‘tkazamiz. Ha, shart og‘irlik qilyaptimi? Bilaman, bu ish og‘ir, lekin shunga yarasha haq to‘layman. Bu yerga kela turib Gamlet «shartlashishda juda chuqurlashma, asosiy masala hal etilsa bas, mayda-chuydalarga e’tibor qilma», deb ogohlantirgan edi. Shunga ko‘ra, Xongirey gapni cho‘zmasdan, kelishganining ramzi sifatida o‘rnidan turib, qo‘l uzatdi. Pan Lyubomirskiy yoshi ulug‘ligining imtiyozidan foydalanib, o‘tirgan yerida qo‘l uzatdi. — Biz Gamlet bilan yaxshi ishladik, — dedi u. — Siz tomondagi ba’zi odamlar «Polshalik hamma narsasini sotishi mumkin», deb gapirib yurishadi. Polshalik boshqa narsalarni |
