MAL [ma:l] II, at. 1. Birine degişli bolan haryt,
önüm. 2. Baýlyk, emläk. Goç ýigit mal tapsa,
hümmeti artar, Namart peýda tapsa, köňlün dar eýlär
(Magtymguly). Bu dünýä maly diýip, geçmäň
ýagşydan, Ýyrak otur muhabbetsiz kişiden (Zelili).
MALA [ma:la], at. 1. Sürlen ýeriň ýüzüni
tekizlemek we kesegini döwmek üçin öküze, ata ýa-
da traktora tirkelip işledilýän agaç gural (esasan,
topragy owradyp, tekizläp barýan mala hem-de
boýuntyryga ýa-da traktora tirkelýän mala bolýar).
Malanyň dişli mala, dişsiz mala, borona ýaly
görnüşleri bar. Soňra künde, boýunturuk, ýerdemir,
mala hem-de beýleki şaýlary howlynyň ortasyna
çykaryp, bir laý elden geçirdiler (B. Seýtäkow). 2.
zergärç.Kümüş şaý-sep önümleriniň ýüzüne gyzyly
birsydyrgyn çalmak üçin ujy ýasyja, agaç saplyja biz
şekilli senet.
MALAH [malah], at, k.d., ser. Çekirtge. Ol tygly
malahdyr, jöwen ganymy, Gürlär, howa galar, sar
sesin aňsa (Zelili).
MALALAMA [ma:lalama], iş ady. Malalamak
ýagdaýy.
MALALAMAK [ma:lalamak], işl. Mala basyp,
ýeriň bejergi işlerini geçirmek.
MALALAMAKLYK [ma:lalamaklyk], iş ady.
Malalamak ýagdaýy.
MALALAMAZLYK [ma:lalamazlyk], işl. Mala
basmazlyk.
MALALANMAK [ma:lalanmak], işl. Mala
basylmak, mala bilen tekizlenmek. Sürlen ýerler
malalandy.
MALALAŞMAK [ma:lalaşmak], işl. Mala
basmaga kömekleşmek. Sürlen ýerleri malalaşmak.
MALALATMAK [ma:lalatmak], işl. Birine mala
basdyrmak. Sürlen ýerler malaladylan bolsa oňat
bolardy.
MALALAÝYŞ [ma:lalaýyş], iş ady. Malalamak
ýagdaýy.
Do'stlaringiz bilan baham: |