Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

KIÇEŇSI, syp., ser. Kiçeňräk. Ol agaç daşdan 
kiçeňsi görünýär. 
KIÇI, syp. 1. Uly däl, göwrüm taýdan çaklaň. 2. 
Gerekli derejeden dar, gysby, kelte. Saňa ol çäkmeniň 
egnem kiçi, özem gysga. 3. Az sanly, san, mukdar 
taýdan az. Dutarçylaryň kiçi topary. 4. Ýaş, ýaşy az 
bolan; boýy pes bolan. Ol oba baryp, kiçi ogluny 
görmek üçin edara sowuldy (A. Durdyýew). 5. Adam 
ady.


Kiçi çille gyşyň soňky ýigrimi güni. Kiçi dil 
bokurdakda ýerleşýän kiçijik dil. Çaganyň kiçi dili 
ýykylypdyr. Kiçi dilden bärde aýtmak (sözlemek) 
tüýs ýürekden aýtmazlyk. 
KIÇI-GIRIM [kiçi-ği:rim]: kiçi-girim däl kiçi, 
maýda, ownuk-uşak zat däl; ep-esli, göwrüm 
taýyndan uly. Täze ýylda biziň öňümizde duran 
wezipeler kiçi-girim däl (

Edebiýat we sungat

). 
KIÇIGÖWÜNLI [kiçiğöwünlü], syp. Göwni 
ýokary bolmadyk, pes pälli, sähelçe zat üçin göwni 
bitýän. Ol kiçigöwünli ýigit. 
KIÇIGÖWÜNLILIK 
[kiçiğöwünlülük], 
at. 
Göwni ýokary dällik, päli peslik, az zada göwni 
bitijilik. Kiçigöwünlilik bilen haýyş etmek.  
KlÇIJIK, syp. Gaty kiçi.  
KIÇILIK, at. 1. Uly bolmazlyk, göwrüm taýdan 
çaklaňlyk. Otagyň kiçiligine garamazdan, onuň içi 
ýagtydy. 2.Keltelik,darlyk. Köýnek saňa kiçilik edýär. 
3. Ýaş taýdan ýaşlyk, ýaşy kiçi bolmaklyk. Ýokary 
okuw jaýyna girmäge ýaşy kiçilik edip duranok-la. 

Kiçilik bilmek (saýmak) özüňe uslyp 
görmezlik, öz mertebäňden pes hasaplamak, saýmak. 
Ol aýal maşgala bilen ýakalaşyp durmagy özüne 
kiçilik bildi.