Kbk: 84(Ros-Rus)
Download 1.67 Mb. Pdf ko'rish
|
Taras Bulba
|
144
Nikolay Gogol da-burda qilar edilar, endi navbat senga yetdi, bir xizmat qil, – dedi. Yankel unga ta’zim qila-qila, borib, sekin eshikni yopdi, uning yuzi sal bu rishdi. – Qanday xizmat? Agar imkoni bor xizmat bo‘lsa, nega qilmay. – Indama, meni Varshavaga olib bor. – Varshavaga? Nega Varshavaga? – dedi Yankel taajjubdan qoshlari qayrilib, kiftlari uchib ketdi. – Indamasdan meni Varshavaga boshlayver. Nima bo‘lsa ham uni yana bir marta ko‘rgim, hech bo‘lmasa bir og‘iz so‘z aytgim keladi. – Kimga! O‘g‘lim Ostapga! – Ajabo, hali eshitganingiz yo‘qmi?.. – Eshitganman, bilaman, hammasidan xaba- rim bor, mening boshimga ikki ming oltin va’da qilibdilar. Tentaklar boshimning bahosini yax- shi bilibdilar! Men senga besh ming oltin bera- man. Ikki mingini mana hozir ol (Bulba charm hamyonidan ikki ming oltinni to‘kdi), qolganini qaytgach olasan. Juhud darrov ro‘mol olib, tillaning ustiga yop- di. Tillaning bittasini qo‘liga olib, aylantirib tomo- sha qilgach, tishlab ko‘rib: – Ajab tilla ekan, voy, g‘alati tilla ekan! Bunday oltinni janobingiz kimdan tortib olgan bo‘lsangiz ham, boyaqish bir soat ham dunyoda turmasdan o‘sha ondayoq o‘zini daryoga tashlab, cho‘kib ketgandir! – dedi. – Sendan iltimos ham qilmasdan o‘zim yo‘l topib ketaverar edim-ku, biroq la’nati lyaxlar meni tanib qolib, tutib oladilarmi, deb xavotir qila- man, chunki ayyorlikka uquvim yo‘q, siz juhud- lar ayyorlikka yaratilgansizlar, sizlar shaytonni 145 Taras Bulba ham aldaysizlar. Sizlar har narsani bilasizlar, shu ning uchun sening oldingga keldim. So‘ngra bitta o‘zim Varshavada hech narsa qilolmayman. Darrov aravangni qo‘sh, meni olib bor! – Janobingiz, baytalni qo‘shdig-u ketaverdik, deb o‘ylaydilarmi! Sizni yashirmasdan shundoq ketaversak bo‘ladi deb o‘ylaysizmi? – Bo‘lmasa, bilganingcha yashir; bo‘sh boch- kaga tiqib qo‘yasanmi? – Voy, voy. Sizni bochkaga bekitib bo‘ladi deb o‘ylaysizmi? Axir bilmaysizmi bochkani ko‘rgandan keyin, har qanday odam ham araq deb o‘ylaydi-da. – Mayli, araq desalar deyaversinlar. Juhud: – Iy-ye! Mayli deysizmi? – deb ikki qo‘li bilan gajaklarini silab, keyin yuqori ko‘tardi. – Ha, buncha hovliqasan? – Axir bilmaydilarmiki, araqni Xudo ichmoq uchun yaratgan? Bundagilarning hammasi nafsi buzuq, shirinxo‘rlar, lyax bochkani ko‘rsa besh tosh yergacha orqasidan yugurib borib, tesh- maguncha qo‘ymaydi. Teshgandan keyin araq oqmasa, darrov gumon qiladi, bo‘sh bochkani juhud bekorga aravaga ortib yurmaydi, bir balosi bor deb payqaydi. «Tutinglar juhudni, bog‘lang- lar juhudni, qamanglar, pullarini tortib olinglar!» deydilar. Chunki nima balo bo‘lsa, juhuddan ko‘radilar; chunki juhudni hamma it qatorida ko‘radi, juhud bo‘lgandan keyin odam emas deb o‘ylaydilar! – Bo‘lmasa, baliq ortgan aravaga o‘tkazib qo‘y. – Hech bo‘lmaydi, azbaroyi Xudo, bo‘lmaydi! Pol- shada hozir hamma itdan battar och, baliqni ham o‘g‘irlab ketadilar, sizni ham payqab qoladilar. – Bilganingni qil, nima qilsang ham, meni olib bor! 146 Nikolay Gogol Juhud yengini shimarib olib, qo‘llarini pan- shaxa qilib, yaqin kelib dedi: – Topdim chorasini pan, hozir har yerda qo‘rg‘on va qal’alar solmoqdalar, Nemetchinadan 1 farang ustalari kelganlar, shuning uchun yo‘llar- da g‘isht, tosh ortib borayotgan aravalar ko‘p. Siz arava tagiga yotib oling, ustingizdan g‘isht or- taman. O‘zingiz baquvvat, polvon odamsiz, og‘ir bo‘lsa sizga hech narsa qilmas, aravaning tagidan teshik qilib qo‘yaman, ovqatni o‘sha teshikdan berib turaman. – Nima qilsang qil, ishqilib, olib borsang bo‘l- gani. Bir soatdan keyin ikki xarob qirchang‘i ot qo‘shilgan arava, ustida g‘isht bilan Uman shahri- dan chiqib jo‘nadi. Bir otga baland bo‘yli Yankel mingan, u yo‘l bo‘yiga qoqilgan qoziqdek novcha bo‘lib, sakragan sari, qalpog‘i tagidan chiqib tur- gan uzun jingalak kokili selkillab o‘ynar edi. XI Bayon qilingan voqealar bo‘lgan zamonda chegaraga yaqin joylarda bojxona degan narsa- lar, tujjorlar ofati bo‘lgan bojchi amaldorlar sira yo‘q edi va shu sababdan har kim xohlagan nar- sasini har qayerga olib boraverardi. Mabodo, bi- rov tujjorning yukini tintib, musodara qilguday bo‘lsa, o‘z nafsi uchun qilar edi, xususan, yukning ichida ko‘zga yaxshi ko‘ringan narsalar bo‘lsa va uning bilagida kuchi ko‘p, mushtumi og‘ir bo‘lsa, shunday qilardi. Ammo g‘ishtga talabgor bo‘lmadi, shuning uchun arava shaharning kat- 1 Nemetchina – burun Germaniyani shunday atardilar. |
