Mirzo ulug’bek nomidagi o’zbekiston milliy universiteti fitrat o’zbek adabiyoti namunalari 1 –jild Toshkent «mumtoz so‘Z»

Malik Tojir Yusufni Misrda tushda ko’rub,
Mag’rib bila kelib Ka’non ichida tobqani

Bor edi Misr elida bir budparast,

Yurur edi Misrda payvasta mast.

Butqa topinur edi mohi tomom,

Ushbu edi ishi oning subhu shom.

Oti oning Maliki Tojir edi,

Dunyo matoi anga vofir edi.

Uyub edi bir kecha ko’rdi baxob,

Tushti falak gunbazidin oftob.

Keldi oning yengina kirdi ravon,

Qildi havo ustida gavhar fishon .

Seskanib uyg’ondi bo’lub shodmon,

Dedi: bu tushni tuta olmon nihon .

Bordi mu’abbir qoshida bexabar,

Dedi bu tush voqeasin sarbasar:

Bilki, bu Ka’non elidin bir g’ulom,

Senga tegar pok zinasli kiram .

Nur bo’lur tal’atidin mehru moh ,

Ko’z uchidin qilsa falakga nigoh.

Aylar asar bilgin oning suhbati,

Senga tegar ikki jahon davlati.

Bir necha yil chek bu tijoratta ranj,

Kelgay ilkinga sening ushbu ganj.

Maliki Tojir bu xavasta bir el,

Kelur edi Xitoyi Kan’onda bil.

Istay o’shal gavhari serobini,

Tobqali xurshidi jahontobini .

Kelib edi ushbu yil andar talab,

Qildi musabbib bu latifa sabab.

Bo’lub edi uch kecha-kunduz tamom!

Xazrati Yusufi alayhissalom.

Og’alarikim solib erdi bachoh,

Yetti o’shal Maliki Tojir pagoh.

Qildi o’shal chox boshida nuzul ,

Ushbu sababdin edi jondii malul.

Muddat edi ushbu talabta mudom,

Yuvrur edi sidq bila subhu shom.

Ko’rdi o’shal choh uza Malik zidur ,

Tavf qilur Xaj kibi jam’i tayur.

Malik o’shal chohg’a soldi nazar,

Shu’la urar chohda nuri kamar.

Dediki: choh ichra pindur ushbu nur,

Tushti oning ko’nglida zavqu surur .
Dalvu rasan ne tiladi ul zamon,
Chox ichida dalvni soldi ravon.

Yusuf o’shal dalvga qildi nishast ,

Maliki Tojir qilibon zo’r dast.

Dalvni tortib chiqara olmadi,

Bordi o’zidin o’ziga kelmadi.

Bor edi ikki qo’li bas benazir,

Birisi Busir erdi, biri ham Basir.

Barcha yig’ilib qilibon ittifoq,

Dalvni tortilar alar benifoq.

Ko’rdilar ul dalv uzra chiqti z-choh ,

Odamiy xusn ila afzun z-moh .

Bordi alarning tanidin jumla hush,

Chiqti bu Malik ichidin yuz xurush .

Keldi chu Malik o’ziga ul zamon,

Dedi: Mening bo’ldi bu tushum ayon.

Ushbu tushum qissasidur sarbasar,

Menga mu’abbir berib erdi xabar.

Muvni tilab yurur edim muncha yil,

Jonu jahon yo’lida aylab sayil .