Odam bo‘lish qiyin: roman va hikoyalar
Download 1.53 Mb. Pdf ko'rish
|
|
Odam bolish qiyin
113 , magan edik. – Tursun aka xo‘rsindi. – Dadangiz ancha og‘ir kasalga chalinib qolibdilar. Bilma dim, vrachlar ikkita kasal davosini haligacha to polmayaptilar: bittasi – qon bosimi, bittasi – sara ton. Ammo tashvishlanmang, tuzalib ketarlar. U kishini men ko‘pdan beri bilaman, ko‘p yaxshilik qilganlar menga. – Professor o‘ylanib qoldi. Abdulla uning taramtaram peshanasiga, oq oralagan siyrak sochlariga tikilar ekan, shu topda unga o‘xshagisi, katta bo‘lib oila qurgan da esa, farzandlari bilan xuddi uningdek yengil, sho‘x, o‘z tengidek gaplashgisi kelib ketdi. – Dadam ham sizni ko‘p gapiradilar, – dedi Ab dulla biron narsa bilan uni xursand qilishni o‘ylab. – Rahmat. G‘afurjon aka tilla odam. Hamma ga u yaxshilik qilib kelgan. Xo‘sh, doktorlar nima deyapti? Abdulla nima deyishini bilmay qoldi. U qish loqdan qaytib kelganidan keyin na dadasi, na onasi bilan bu haqda gaplashgan edi. Mingbuloq qa jo‘nayotganida bir professor kelib turganidan xabardor edi. Buni ayasi aytib bergan edi. Shu professorning gapi esiga tushdi. – Qon bosimi ikki yuzdan tushmayapti. Lekin tuzalib ketasiz, deyishyapti. Go‘sht yemaydilar. Tuzli hech narsa ichmaydilar. Birikki kun ishga chiquvdilar, qiynalib qoldilar. – Ishga chiqmaganlari ma’qul. Hozir o‘zlariga yaxshi qaramasalar, keyin qiyin bo‘ladi. – Men ham xuddi shunday deyman nuqul, – dedi Abdulla va qizarib ketdi. U sira shunday dema gan edi. Aksincha, otasi uyda yo‘q bo‘lsa, negadir sevinardi. «Nega shunday demaganman?» achinib Olmas Umarbekov 114 , xayolidan o‘tkazdi Abdulla. «Shunday odam gapir ganida, men ham aytishim mumkin edi...» – Bizda o‘zi ko‘pincha shunday, – dedi Tur sunali aka o‘ylanib. – Yaxshi odamlar tez kasal ga chalinadi. Yomon odamlar, aksincha – ularga balo ham urmaydi. – Ha, – dedi Abdulla, lekin Tursunali akaning bu gapi bilan nima demoqchi ekaniga tushunmadi. – Papa! Vsyo gotovo! – dedi Sayyora kulib. Abdulla uning xipcha beliga bog‘langan no‘xat gulli fartug‘iga havas bilan qarab qo‘ydi. Buni Sayyora ham sezdi shekilli, unga jilmayib tikil dida, fartug‘ining etagi bilan un yuqqan qo‘lla rini artdi. – Nu, idyomte! – Qani, yuring, – dedi Tursunali aka o‘rnidan turib. – Bizning qizni choyidan ichaylik. Ja yax shi damlaydida! A, qizim? – Nu, pryam uj! – dedi Sayyora erkalanib va hammadan oldin hovliga yo‘l oldi. Ular shiyponga chiqib o‘tirishdi. O‘rtadagi kichkina dumaloq stol usti nozne’matga to‘lib ketgan edi. Katta guldor vazada shaftoli, uzum, oltindek anjir, alohida taqsimchada Samar qand danagi... Sariyog‘, qazi shunday ustalik bilan parrak qilib to‘g‘ralgan ediki, biron joyida pichoq tirnab ketgan g‘adiri ko‘rinmasdi. Abdul la no nushtaga qo‘yilgan bu nozu ne’matlar ning ko‘pligi, xilmaxilligidan ham ko‘ra, ularning nozik did va tartib bilan qo‘yilganligiga hayron bo‘lib qolgan edi. Sayyora katta xitoyi choynakda choy olib kelib Abdullaning qarshisiga o‘tirdida, non ushatdi. Odam bolish qiyin 115 , – Ana, aytmadimmi? – dedi Tursunali aka jil mayib. Abdulla Sayyora uzatgan piyolaga qarab boshini qimirlatdi. Pamil choy qipqizil rang olib, ajoyib hid taratib turardi. – Xvastun! – dedi Sayyora ko‘z qirini Abdulla ga tashlab. – Rostida, nima dedingiz, Abdulla? – Yaxshi choy bo‘libdi. – Abdulla yer ostidan qizga qarab qo‘ydi. – Papa! – dedi sekin Abdullaga qarab Sayyora. – On da? Tursunali aka ko‘zini qisib qo‘ydida, kulib so‘radi: – Yoqdimi? Sayyora qipqizarib ketdi. Keyin choy qoshiq bilan dadasining peshanasiga urdi. – Ya prosto sprashivayu. Tursunali aka kulgidan o‘zini tiyolmay gapirdi: – Nega qizarib ketding bo‘lmasa? – Prosto, jarko! I vsyo! – Bilaman nega jarko. – Papa! – Bo‘ptibo‘pti. Hech narsaga tushunmagan Abdulla piyolasi ga termilib o‘tirar ekan: «Nahotki birga o‘qisak, yaxshi qiz ekan», deb o‘ylardi. – Dadangiz aytdilarmi? Men siz haqingizda gaplashgan edim, – dedi bir mahal jiddiy tarz da Tursunali aka unga murojaat qilib. Abdulla boshini ko‘tardi. – Men ishlayotgan institut yaqin da tashkil bo‘ldi, – gapida davom etdi Tursunali aka. – Bu qiziqarli, juda kerakli institut. Eshitgan |
