Tilshunoslik

YOSH 
GRAMMATIKACHILAR. 
Tildagi 
alohida 
xususiyatlarni 
faqat 
tarixiy 
jihatdan 
qarab, 
fonetik 
qonuniyatlarning barcha tillar uchun umumiy, o‘zgarmas 
tarzda ekanligmi talqin etgan XIX asr oxiri XX asr 
boshlaridagi 
tilshunoslik 
oqimi. 
Bu 
maktabning 
namoyandalari: 
rus 
tilshunoslari: 
F.F.Fortunatov, 
A.Shaxmatov, nemis tilshunoslari: I.Shmtdt, G.Ostgof, 
K.Brugman, G.Paul, frantsuz tilshunosi M.Breal va boshqalar. 
JARGON (fr. jargon – ma’lum bir guruhga oid so‘z). 
Biron ijtimoiy yoki professional guruxga xos, faqat ularning 
o‘zi tushunadigan va adabiy tildan farq qiladigan so‘z va 
iboralar. 
JARGONIZMLAR. 
Yashirin ma’no bilan birga 
tinglovchini yoki o‘zga bir shaxsni kamsitish yoxud uning 
xislatini bo‘rttirib baholash xususiyatiga ega so‘zlar. 
JONLI TIL. Hozirgi davrda biror xalqning aloqa quroli, 
so‘zlashuv vositasi bo‘lgan til. 
IDEOGRAMMA (yun. idea - tushuncha + gramma – 
yozuv). Tilning ayrim tovushlarini emas, balki to‘liq 
tushunchalarni ifodalashga asoslangan, shartli qabul qilingan 
yozuv belgilari (raqamlar, matematik shakllar; shuningdek, 
ieroglifik yozuv belgilari). 
IDEOGRAFIK. Ideografiyaga oid. Ideografik yozuv. 
IDEOGRAFIK LUG‘AT. So‘zlar alifbo tartibida emas, 
balki mavzuiy (ma’noviy-mazmuniy) tamoyil bo‘yicha 
joylashtirilgan lug‘at. 
IDEOGRAFIYA (yun. idea - tushuncha + grapho – 
yozaman). Ideogrammaga asoslangan yozuv tizimi. 
IDEOGRAFIK YOZUV. Grafik belgilar so‘zlarni emas, 
balki ma’nolarni ifodalovchi yozuv. 

---

225 
IDIOMA (yun. idioma – o‘ziga xoslik, xususiyat). 
Ma’nosi o‘z tarkibidagi so‘zlarning ma’nolariga bog‘liq 
bo‘lmagan, yaxlit holda bir ma’no beruvchi, ixcham ibora; 
frazeologizmlarning bir turi. Mac, tomdan tarasha tushganday, 
og‘zingga qarab gapir.