Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

MAŇŇALÇA, at. Kellesi uly, arkasy çypar, 
lakga balyga meňzeş kiçiräk balyk. 
MAŇŇYLDAMA 
[maňňyllama], 
iş 
ady. 
Maňňyldamak ýagdaýy. 
MAŇŇYLDAMAK [maňňyllamak], işl. Burnuň 
dykylyp, bir hili güňleç geplemek, sowuk degip,
maň-maň 
etmek. 
Näme 
maňňyldaýarsyň, 
sowukladyňmy? 
MAŇŇYLDAMAKLYK [maňňyllamaklyk], iş 
ady. Maňňyldamak ýagdaýy. 

---

81 
MAŇŇYLDAÝYŞ [maňňyllaýyş], iş ady. 
Maňňyldamak ýagdaýy. 
MAŇŇYLDY [maňňylly], at. Sowuklap burnuňa 
salybrak güňleç sözleýiş ýagdaýy. 
MAŇRAMAZ, at. Bäş ýaşyndaky goýun. 
MAŇYZ I, at. 1. Hoz, pisse, badam, erik we ş.m. 
şäniginiň içindäki tagamly, iýilýän ýagjymak özen. 
Garpyz çigidiniň maňzy. Badam maňzy. 2. Çöregiň 
we ş.m. zadyň içki ýumşak bölegi. Ol gyzgyn çöregiň 
maňzyny owmaç edinip iýdi. 3. göç.m. Many, 
mazmun, netije. Ol gorkusyna gören we eşidenleriniň 
esasy maňzyny hemmä aýan etdi (N. Saryhanow).  
MAŇYZ II, at, kön.s. Beýni. 

Maňzyňa batmak (oturmak, dammak) 
göwnüňe ýaramak, göwnüňe jaý bolmak, ýüregiňe 
jüňk bolmak. Meniň bu sözlerim onuň maňzyna batan
bolara çemeli. 
MAŇYZLY, syp. 1. Içinde maňzy bolan. Maňyzly 
şänik. 2. göç.m. Manyly.
MAŇYZLY-MAÝALY [maňyzly-ma:ýaly], syp.
Goýazy, synasy ýerbe-ýer, dolmuş, göze doly. 
Käwagt öz işi bilen daş çykyp-iç girýän, etli-ganly, 
maňyzly-maýaly, otuz bäş ýaşlar çemeli görmegeý 
aýal, edýän hereketleri bilen özüniň şu çagalaryň 
enesidigini aňladýardy (A. Gowşudow). 
MAPRAÇ [mapyraç], syp. Etli-ganly, dolmuş.  
Göwüslek mapraç aýal Aýyň ýagtysyna altyn çaýylan 
egmesini ýalpyldadyp çykdy (N. Pomma).