KESGIR [kesğir], syp. 1. Gaty ýiti, ýalaw ýaly,
ötgür. Ol öz agtygyna mert adamlar, kesgir gylyçlar
hakda gürrüň bererdi (B. Seýtäkow). 2. göç.m. Berk
täsir edýän, ötgür, ýiti (söz hakynda). Kesgir sözli
bolmak.
KESGIRLIK [kesğirlik], at. 1. Ötgürlik, ýalaw
ýalylyk, ýitilik. Gylyjyň kesgirligine haýran galdylar.
2. göç. m. Ýitilik, täsirlilik. Ol öz sözüniň kesgirligine
ynanýardy.
KESGIT [kesğit], at. Anyk çözgüt, anyk netije.
Ýalandygynyň, dogrudygynyň kesgidini bize goýuň.
KESGITLEME [kesğitleme/kesği:tleme], 1. iş
ady. Kesgitlemek ýagdaýy. 2. Bir waka, hadysa we
ş.m. gysgaça berilýän takyk düşündiriş, gelnen netije;
kada.
KESGITLEMEK
[kesğitlemek/kesği:tlemek],
işl. 1. Bir zady anyklamak, takyklamak; netijä
gelmek. 2. Çözmek, çözgüdini bermek, aýgydyny
belli etmek. Iki sany möhüm işiň ykbalyny kesgitleýän
mesele orta çykdy-da duruberdi, şonuň üçin-de
maslahat uzaga çekdi.
KESGITLEMEKLIK
[kesğitlemeklik
/
kesği:tle-meklik], iş ady. Kesgitlemek ýagdaýy.
KESGITLENMEK
[kesğitlenmek
/
kesği:tlenmek], işl. Anyklanmak, takyklanmak, belli
bir netijä gelinmek.
KESGITLETMEK
[kesğitletmek
/
kesği:tletmek], işl. Başga birine anyklatmak,
takyklatmak. Suwuň düzümini kesgitletmek. Nebitiň
düzümini kesgitletmek.
KESGITLEÝIŞ [kesğitleýiş / kesği:tleýiş], iş
ady. Kesgitlemek ýagdaýy.
KESGITLEÝJI [kesğitleýji / kesği:tleýji], syp.1.
Bir zadyň mukdaryny, möçberini, düzümini we ş.m.
anyklaýjy, takyklaýjy. 2. Esasy, çözüji, aýgytlaýjy.
Ýygnagyň kesgitleýji karary.
KESGITLI [kesğitli/ kesği:tli], syp. Anyk, açyk,
belli: çürt-kesik, çürt-ýoluk, gutarnykly. Ol maňa
kesgitli bir zat aýtmady.
KESGITLILIK [kesğitlilik / kesği:tlilik], at.
Anyklyk, açyklyk, aýgytlylyk, gutarnyklylyk.
Sazanda soňky sözüni örän kesgitlilik bilen aýtdy-da,
geýinmäge durdy we nirä ýör diýilse gidibermäge
taýýar boldy-da, dutaryny ýeňillik bilen çalmaga
oturdy (N. Saryhanow).
Do'stlaringiz bilan baham: |