ÝEGDEKLEÝIŞ
[ýeğdekleýiş],
iş
ady.
Ýegdeklemek ýagdaýy.
ÝEGDENEKLEME [ýeğdenekleme], iş ady.
Ýegdeneklemek ýagdaýy.
ÝEGDENEKLEMEK [ýeğdeneklemek], işl., ser.
Ýegdeklemek. Ýegdenekläp gelýär bir garry ene (M.
Seýidow).
ÝEGDENEKLEMEZLIK [ýeğdeneklemeklik],
iş ady. egdenekläp çalt-çaltdan ýöräp gitmezlik.
ÝEGDENEKLEŞMEK [ýeğdenekleşmek], işl.
Bir topar bolup ýegdekläp gelmek, ýörmek. Gazanyň
ýanynda ýegdenekleşip ýörenler ady belli aşpezlerdi.
ÝEGDENEKLETMEK [ýeğdenekletmek], işl.
1. Ýegdekläp ýörer ýaly etmek, ýegdeklemäge
mejbur etmek. 2. Biriniň ýegdeneklemegine sebäp
bolmak.
ÝEGDENEKLEÝIŞ [ýeğdenekleýiş], iş ady.
Ýegdeneklemek ýagdaýy.
ÝEGDENEKLÄBERMEK
[ýeğdeneklä:vermek], işl. Hiç zada üns bermän, öz
ugruňa ýegdeneklemegiňi dowam etdirmek.
ÝEGDÄNE [ýeğdä:ne], at.1. Üzümiň bir göşnüşi.
2. Şol üzüm agajynyň ir bişýän ýeke däneli miwesi.
Ýegdäne üzüminden, köplenç, kişmiş serilýär.
ÝEGEN [ýeğen], at. 1. Aýal doganyňdan bolan
çaga. Akar suwuň tolkuny, Aýyň, günüň ýalkymy,
Bedew atyň uýany, Beg ýigidiň ýegeni (Hüwdi). 2.
Ýegen ugrundan bolan adam. 3. Oglana dakylýan at.
ÝEGENÇI [ýeğençi], at. Aýal doganyňdan bolan
gyz maşgala. Ol hemişe geleninde, çagalaryma: –
Ýegenjigim, ýegençim – diýip, gaty gowy görýärdi
(A. Durdyýew).
ÝEGESI [ýeğesi], at. Jöwen ýa-da arpa unundan
bulamak görnüşinde gaýnadylyp taýýarlanan nahar.
Ýer doňup, darka ýarylmasa-da, onuň ýüzi ýegesi
ýaly kesmekläp gatapdy (N. Pomma).
ÝEGIŞMEK [ýeğişmek],ş işl. Ýegşermek. Agyr
ýüküň aşagynda ýegşäýjek bolup, yhlasly ýorgalaýan
daýaw eşek ýoly tozan edip, eýesinden ara açyp gitdi
(N. Jumaýew).
Do'stlaringiz bilan baham: |