Janat Odamlar n65. p65

Jannati odamlar
77
– Enajon, shu qorlar qayoqdan paydo bo‘ladi?
– Buyam yaratgan egamning bir karomati-da,
o‘g‘lim.
– Yaratgan egam deganingiz Xudomi?
– Ha, Xudo.
– Ayta qo‘ling, qor qayerdan paydo bo‘ladi, jon
enajon? Anavi kuni Abdurahimdan so‘rasam, Xudo
elakka un solib elaydi, o‘sha yerga qor bo‘lib
tushadi, deydi. Yolg‘on-a? Shuncha unni Xudo
qayerdan oladi, osmonda tegirmon yo‘q-ku!
– Aytdim-ku! Xudoning karomati deb.
– Yo‘q-yo‘q, aytasiz, bo‘lmasa tiktirgani qo‘y-
mayman, – shunday deb tizzasiga qo‘yib tikayotgan
chokini tortib oldim, – Xudoning karomatini
aytib berasiz.
– Hamma narsani bilging keladi-ya, î‘g‘lim.
Bo‘lmasa jim o‘tir, xalaqit berma. Qor haqidagi
ertagimni aytib beraman.
– Hammasini aytasizmi?
– Hammasini aytaman.
– Uxlab qolsam-chi?
– Kechasi bo‘lsa uxlab qolarding, hozir kunduzi-
ku, î‘g‘lim, faqat gap qo‘shmay tur, xo‘pmi?
– Xo‘p.
Enajonim har gal ertak boshlashidan oldin bir
nafasgina ko‘zlarini yumgan ko‘yi jim bo‘lib qolar-
di, bu gal ham shunday qildi. Eslab olsa kerak-da.
– Qadim-qadim zamonda, – deb gap boshladi
keyin, – shu o‘zimizning Farg‘ona tomonda ajoyib
inson yashagan ekan. Xushfel, xushxulq, yana
bobojoningga o‘xshab yaxshi bog‘bon, saxiy, saxo-
vatli, yana yetim-yesirlarga, beva-bechoralarga
ko‘p mehribon ham bo‘lgan ekan.

---

Xudoyberdi To‘xtaboyev
78
Besh vaqt namoz o‘qirkan, ro‘za tutarkan,
musulmonchilikni o‘rniga qo‘yarkan, xudoyi taolo
mo‘minu musulmon bu insonga to‘rt farzand
ato qilibdi, to‘rtoviyam o‘g‘il bo‘libdi, degin. Har
o‘g‘illar ekanki, tojdor podsholarning ham havasi
kelarkan.
– Enajon, katta bo‘lsam menam o‘sha yigitlar-
daqa bo‘lamanmi? – deb so‘radim.
– Xudo xohlasa, albatta, bo‘lasan. Gap qo‘sh-
may turda, o‘g‘lim, adashib ketaman.
Cholning o‘g‘illari ham otalariga o‘xshab saxiy,
saxovatli, mehnatkash ekan. Har kuni o‘rinlariga
yotganda, e Xudo, bizga shunday fazilat ato qilgin-
ki, butun olamdagi odamlarga yaxshilik qilaylik,
bu yaxshilik hech ado bo‘lmasin, deb iltijo qili-
sharkan. Xudo ularning iltijosini bajo qilibdi va
har biriga alohida bir sehr ato qilibdi.
Duo o‘qishsa, katta o‘g‘il qorga, ikkinchi o‘g‘il
yomg‘irga, uchinchi o‘g‘il shamolga, to‘rtinchi
o‘g‘il quyoshga aylanib qolar, yana duo o‘qishsa,
o‘z hollariga qaytishar ekan... Qish kelsayu qor
bo‘lmasa yomon bo‘larkan. Odamlar xudodan qor
so‘rab, uyoq-buyoqqa yugurib qolisharkan.
Katta o‘g‘il bilgan duosini o‘qirkan, butun
olamga goh shakarqor, goh laylakqor yog‘a bosh-
larkan. Bolalar sevinishib:
Qor yog‘ar, qor yog‘ar,
Dalalarga don yog‘ar.
Qor yog‘ar, qor yog‘ar,
Uyimizga non yog‘ar, –
deb ashula aytisharkan. Negakim, qor ko‘p yog‘sa,
qirlarda bug‘doy yaxshi unarkan, daryolarda suv

---